VAKANTIETIJD.. .. ZORGENTIJD

Vakantie vrij zijn. Ja, dat houdt diit woond in. In deze zomermaanden weten vele moeders, vooral die van een italrijk kroost, het wel anders. Dan lis de vakantietijd veelal een extra zorgentijd. Vooral' nu. Mifeschien vraagt u of 'dit vroeger 'dan niet zoi was. ü wedt ki eUc geval.... wi] werden vroeigar eenvoudiger opgevoed. Daarom leefden de kinderen meer mee met de gezinszorgen. Het was noodzaak boor. Als de vakantie in zicht kwam was menige moeder blij eni vaider krieeg er dikwijls leen knechtje bij. De oudste Imdextea mochten immers een handje helpen. Ze deden idat door hulp in leigen gezin, ook wel door werk in loonddenB* bij anderen. Nu er onmiskenbaar zulk leen verbogingl van onze levensS'tandaard heeft plaats gevonden, os deze laatste hulp niet meer noidig.

Het probleem van het rond-komen met het weekgeld is vrijwel verdwenen en onze kinderen behoeven niet meer zo mee te zorgen. Todh zijn er daardoor nieuw© problemen ontstaan.... sommige (of Vele? ) ouders we^ 'ten geen weg meer met hun kinderen in de vakanbietijd. De vakanties worden voor moeder een ondragelijke last. Op het platteland vinden we veelal een nuibfii'ge vakan'tie-bestöding. De ouders weten daar de kinderen nog wel op ©en nuttige en aangen'ame wijze de vakantie te doen doorbrengen. Helaas vindden enkele oudens het niet meer nodig, idat de kinderen rm'Sezorgen. Ze laten ze totaal vrij, met 'de igevolgen van idie. En aJis het dan misloopt — en idat doet het — dan krijgt de school de schuld. Zulk'© ouders willen 'de gehele opvoiedingsiast, ook in vakantietijd', liefst maar afschuiven op het ondenvijzend personeel der school. Zijn dan ale klachten over te lange schoolvakanties ongegrond? Ik antwoo'rd graag met: neen! Bc 'denk aan onze stadsjeugd en niet min'der aan de stajdsm'oeders. De lange vakanties scheppen voor hen problemen. Z© wonen op 'een bovenwo'niing, geen tuintje.... wel een drukke sitraat beneden ben. De vraag: waai'heen met onze kindeiren in vakantietijd? Ik kan me voonstellen, dat moeder dan wél 'eens miet de handen in het haaï zit, vooral als in de ziomervakantóe ©en langdurig© regenperio'de de kindereen noopt om hun vertier binneni te zoeken.

En dan de klednbehuisiden? Inderdaad' zorgen, vakantie-problemen. Moeder en vader zullen samen moeten trachten deze tijd zo nuttig en aangenaam mogelijk voor hun kinderen te doen verlopen. Moeder voorop. Maar vader niet minder. Daar is geduld, wijshedd en telct voor nodflig. We zullen ons meer moeten instellen op onze kinderen. Even een vraag: doen we dat eigenlijk wel genoeg?

We zijn, het zo gewoon onze kinderen worden dag-dn-dag-uoit beziggehouden, alsof bet zo hoort.... doox de school. De kleuterscholen pualen uit. TJ voelt wel waai'heen dk wü. Naar onze plicht. We zijn immers als ouders de primadre opvoeders van onae 'kinderen. Ik citeer even uit óns huwelijksformuliier (overbodig sioms? ): „Ten andere, opdat door het huwelijk het menselijk geslacht gebouwd worde, en de ouders hvea kanderen, indien het Gode belieft ze hun te geven, in de waarachtige kennis en vreze Gods, Hem ter eer en tot hun zaligheid, groot te brengen". Is .cte: duideMjke taal, of niet. Wij — aüs ouders — brengen onze kinderen grootl En dan ons formulier van dte HeiHge Doop. We beloofden onder ede om onze kiaderen naar ons vermogen te onderwijzen en te dioten onderwijzen. Onderwijs van de ouders en onderwijs van helpers. De kerk, katechisatie en de school helpen ons. Aüs we ons 'dat aUes weer even in de gedadhten brengen, dan verdwijnt mogelijk ons ontevredien gevoel over düe lang^ vakanties.

We mopperen menigmaal op die luie meiers.... 'als het vakantie is. Dat is niet eerlijk. De schuld ligt niet bij 'die meesters, de boofdischuldigen zijn wij. In vakantie-tijd kunnen we dn elk geval leren de niet te onderschatten taak van de opvoeders in onze overspannen tijd. Hoe vaak wordt het werk gebagatelliseerd. Onder de huidige omstaiadigheden komt zowel de leerhngen als hun leermeesters een behoorlijke vakantie toe. In vakantie-tijd komt de vraag naar \'oren: kunnen vwj als ouders de opvoeding van onze kinderen nog geheel voor onze rekening nemen? Ook onze kanderen leven gespannen door de dagelijkse schoolarbeid. Voor de zo nodige ontspanning moeten de vakanties . zorgen.

Die vakantie .dient tevens tot meerdere ontwikkeling van de zeMstandigheid van onze kinderen. Tijdens de lesuren op de school verkeren ze onder voortdurende druk. Him eigen belangstelldngsobjekten kunnen ze niet of onvoldoende uitvoeren. In de vakanties krijgen ze daartoe de .gelegenheid. Maar.... dan 'hebben ze uw leiding nodig. Laat ze helpen, laat ze werken, laat ze eens wat extra verdienen, kortom benut de vakantietijd. Denken we ook om de godis'dienstige opvoeding? Of.... wachten we maar weer tot de school begint? Hier ligt een tadc, ja leen dure roeping. Het gezin moet een stempel zetten op het kind.... en dat doet het ook, 'al ds het dan in vele gevallen niet het vereiste, het gewenste stempel. Heus, lOU'ders, de school laat u niet 'in 'de steek. De school doet wat ze kan, maar in vakantie-tijd vo'elt u duideHjker bet gewicht van de opvoeding. Ik 'hoop van 'harte, idat uw zorgen over uw kroost niet alleen in vakanti'e-tijd worden igevoeld, maar dat die zorgen u gedurig mogen uitdrijven tot Hem, Die gezegd beeft: „Indien iemand wijsheid nodig heeft, dat hij ze van Mij begere".

E. 

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen