De bestrijding van de kinderdoop 4

Thans willen wij onze belofte inlossen, welke wij in ons tweede artikel schreven, namelijk iets te zullen schrijven over de rijkdom van Gods verbond. Het blijkt dat juist de bestrijders van de Kinderdoop geen inzicht hebben in de weldaad van het genadeverbond van God. De eerste Adam heeft het werkverbond verbroken en de zaligheid uit de werken der wet onmogelijk gemaakt. Alles scheen verloren. Doch toen openbaarde God een andere weg, een verbond, dat reeds van eeuwigheid was (Gen. 3 : 15). Hij wilde genade bewijzen en in Jezus Christus, de tweede Adam, het Hoofd van het genadeverbond van eeuwigheid, een heerlijke verlossing aanbrengen (Zach. 9 : 11).

Wat is het genadeverbond? Ds. A. Hellenbroek leert: „Het genadeverbond is die weg, langs welke God door Christus het eigendom wordt van de zondaar, en hij een eigendom Gods" (Jer. 31 : 33). Dit verbond werd met Abraham, uit wie de Heere een bijzonder volk vormen wilde, nader opgericht en van het teken en zegel der besnijdenis voorzien (Gen. 17 : 7; Rom. 4 : 11). De wet heeft dit verbond niet opgeheven. Christus heeft het bevestigd (Gal. 3 : 17). Het bestaat tot het einde der dagen (Jes. 54 : 10). Deze heilsweg, dit genadeverbond is de grondgedachte der Heilige Schrift. Nog altijd verkondigt het Evangelie ons de genade Gods, de beloften, die uit dit verbond vloeien. Nog altijd houdt het Evangelie ons onze verantwoordelijkheid voor.

Nu moeten wij onderscheid maken tussen het wezen van het verbond en de openbaring of bediening van het verbond. Velen, die niet wezenlijk tot het genadeverbond behoren, staan nochtans in een uiterlijke betrekking tot het verbond. Op grond daarvan, dat zij begrepen waren onder de openbaring van het verbond, moesten onder het Oude Verbond de kinderen het teken des verbonds ontvangen. Want de Heere heeft toch ook Zijn uitverkorenen onder de kinderen! En zouden nu onder het Nieuwe Testament met één slag het verbond Gods en de beloften vernietigd zijn en de kinderen der gemeente verstoten zijn? Laat iemand dan eens bewijzen dat God Zijn genadeverbond opgeheven heeft, dat de kinderen der gemeente buitengesloten zijn; dat zij het teken, de Heilige Doop, niet ontvangen mogen ! Het verbond Gods met Abraham bestaat nog en heeft deze belofte: „En Ik zal Mijn verbond oprichten tussen Mij en tussen u, en tussen uw zaad na u in hun geslachten, tot een eeuwig verbond, om u te zijn tot een God, en uw zaad na u" (Gen. 17 : 7). Nu hebben wij reeds opgemerkt in ons vorig artikel, dat niet alle mensen zalig worden, ook niet alle kinderen. Welnu, zo spreken sommigen, is het dan niet beter om alleen de uitverkorenen te dopen? Tot het wezen des verbonds behoren toch alleen de uitverkorenen? Een wonderlijke vraag, maar als wij geen zuivere voorstelling der zaken hebben, komen wij vlug in een strik. Doch wij antwoorden: Wij weten toch niet wie uitverkoren zijn? Wij dopen op grond van Gods bevel. Zijn dan de kinderen niet wezenlijk in het genadeverbond als zij gedoopt zijn? Neen, dit is een grote dwaling, die haar duizenden heeft verslagen.

Maar is de leer van de Gereformeerde Gemeenten dan niet vreselijk eenzijdig? Waar blijft de troost van de doop? Geef ons toch eens hoop, in plaats van het zo donker voor te stellen. Ge komt altijd met de dogmatiek van Ds. Kersten en andere leraren, die in de hemel zijn, maar dezen konden toch ook wel eens in de uitersten vallen? Hoe aangenaam zal het ons wezen als u nu eens schreef: Ge zijt allen verbondskinderen en nu moet ge de verbondsbelofte aanvaarden! Laten wij trachten het u duidelijk te maken.

Voordat Ds. G. H. Kersten en Ds. J. Fraanje het Woord Gods mochten verdedigen, en voordat Ds. A. Hellenbroek zijn kostelijk werkje schreef: „Voorbeeld der Goddelijke waarheden", hebben onze vaderen op de grondslag van de leer der Reformatie reeds op heerlijke wijze de gronden der waarheid uiteengezet. In Genesis 17 : 7 lezen wij: „En Ik zal Mijn verbond oprichten tussen Mij en tussen u, en tussen uw zaad na u in hun geslachten, tot een eeuwig verbond, om u te zijn tot een God, en uw zaad na u". De kanttekenaren van de Statenbijbel schrijven in noot 12 bij deze tekst: „Eeuwig voor allé gelovigen in Christus, ten aanzien van het lichamelijke, mitsgaders de gevolgen daarvan, en in het bijzonder dit sakrament der besnijdenis". Daarom is de betekenis en de verzegeling van de doop de afwassing der zonden door het bloed en de Geest van Christus voor de uitverkorenen. Zo lezen wij in Titus 3:5: „Heeft Hij ons zalig gemaakt, niet uit de werken der rechtvaardigheid, die wij gedaan hadden, maar naar Zijn barmhartigheid, door het bad der wedergeboorte en vernieuwing des Heiligen Geestes".

Laat u dus nooit wijs maken dat het doopwater ons de weldaden van het verbond schenkt. Dat doet alleen de Heilige Geest. De Heere mocht geven, dat wij het Goddelijk geheim van de kinderdoop mochten verstaan. De doop is niet alleen een teken, maar ook een zegel, waardoor de Heere Zijn genade in Christus voor Zijn volk verzekert. Gij vraagt mogelijk: Dus gij behoort ook tot dezulken, die als grondslag van de kinderdoop stellen het verbond en de beloften des verbonds, voorwerpelijk in Christus voor de uitverkorenen? Zeker, lezers, anders zijn wij tegen de leer omtrent de kinderdoop, welke wij vinden in Gods Woord. Alleen aan de uitverkorenen komen de beloften toe. Hun wordt de zaligheid toegezegd en hun alleen wordt in de doop de genade in Christus verzegeld.

Is het geen dwaasheid om dat nog te leren in deze dagen? Zijn er geen geleerden van naam, die het bijbels trachten te beschrijven, dat dit in de Gereformeerde Gemeenten een systeemleer is? Hoort men niet zeggen: „Wat Comrie in zijn „Examen van Tolerantie" geschreven heeft, moet men zien in het licht van de tijd van Comrie. Wij hebben in onze tijd meer doorzicht ontvangen en gaan terug naar het Woord van God. Het staat toch zo duidelijk beschreven tot weerlegging van de bestrijders van de kinderdoop in Hand. 2 : 39: „Want u komt de belofte toe, en uw kinderen". Zeker, hierin zien wij de dwaling van de bestrijders van de kinderdoop, dat zij geen oog er voor hebben, dat er ook beloften zijn voor kinderen. Maar lezers, deze tekst is zo niet in zijn geheel weergegeven. Laten wij toch het Woord van God niet uit het verband rukken, want dat zou in de lijn zijn van de arminiaanse baptisten. Er staat toch achter de u genoemde woorden: „en allen die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal". Wat schrijven de kanttekenaren daarover? Dit: „namelijk tot de uitverkoren Joden, door de predikatie des Evangelies". Of zijn onze vaderen ook reeds het spoor bijster geweest? Als wij dat denken, laat ons dan de naam van „gereformeerd" niet meer gebruiken. Dit is juist in onze dagen de oorzaak der allergrootste verwarring. In het vorige artikel heb ik geschreven, dat de zogenaamde Unie van Baptistengemeenten in Nederland boos is omdat ik hen arminiaanse baptisten noemde. En toch moeten zij zelf verklaren dat ze voor de algemene verzoening zijn. Maar dan is men toch een volgeling van Arminius? En als wij de veronderstelling gaan maken dat al de gedoopte kinderen wedergeboren zijn, komen wij in een ander uiterste, evenmin naar de grondslag van Gods Woord. Door deze tegen Gods Woord in uitgedachte leer worden velen op een valse grond gerustgesteld. Welk een weldaad is het als wij de zichtbare prediking van de kinderdoop recht mogen verstaan. Wij leven nog in het heden der genade en elke bediening van de Heilige Doop is zulk een ernstige roepstem.

Genemuiden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen