De Reformatie en Rome

De roomse kerk fundeert haar leer van de opperheerschappij van Petrus over de andere apostelen op de uitspraak van Christus: „En als gij eens zult bekeerd zijn zo versterk uw broederen". Is dit heus een bewijs, dat Petrus het hoofd der apostelen was? Neen, deze tekst in het verband gelezen en zuiver uitgelegd heeft geen grond voor een bijzondere autoriteit van Petrus.

Waarom sprak Christus tot Petrus, dat hij zijn broederen moest versterken? Wel, heel eenvoudig. Petrus was hoogmoedig en daarvan moest hij bekeerd worden. Christus zou voor hem bidden, opdat zijn geloof niet zou ophouden in de verzoeking van satan. Petrus heeft door zijn val en verloochening van Christus veel geleerd, zijn hoogmoed en zelfverheffing is gebroken geworden. Christus bad voor Petrus, opdat hij niet in de afgrond zou storten, Jezus heeft hem niet uitgeroepen als het hoofd van de apostelen. Laat ons eerlijk oordelen, het versterken van broederen betekent niet dat ze regeren over vrienden. Geestelijke broeders moeten dwalende vrienden onderwijzen en helpen, maar geenszins over hen heersen. De apostel Paulus heeft menigmaal de broeders in het geloof versterkt, was hij daarom paus? De rooms-katholieke kerk leert en verdedigt

haar dogma van het pausdom op deze wijze. Ze stelt vast, dat Christus aan Petrus macht en autoriteit gegeven heeft over al de apostelen. Petrus gaf deze macht aan zijn opvolgers, en zo werden de bisschoppen van Rome de erfgenamen van de hoogste kerkelijke autoriteit.

De apostel Petrus zou bisschop van de gemeente in Rome zijn geweest, dat wordt door de roomse kerk als waarheid verkondigd. Petrus was het hoofd der apostelen, Christus' stedehouder op aarde, de eerste paus en bisschop van Rome.

Wij kinderen der Reformatie, die door Gods goedheid uit het Babel van de roomse kerk zijn uitgeleid, verwerpen deze fabelleer van Rome. Waarom? Wel, omdat Gods Woord het ons geheel anders leert en de geschiedenis der kerk ons een ander beeld geeft. De Bijbel vertelt ons nergens, dat Petrus bisschop van Rome is geweest en nog minder paus.

Was Petrus heus bisschop van de gemeente te Rome? Het is voor ons zeer belangrijk om dit goed te onderzoeken. Het fundament van het hele pauselijk stelsel rust op de veronderstelling, dat Petrus bisschop van Rome was. Wanneer Petrus nooit bisschop van Rome is geweest, dan kan er absoluut geen sprake van zijn, dat de pausen de opvolgers van deze apostel zijn.

Laat ons Gods Woord ter hand nemen en een ernstig onderzoek instellen of Christus de apostel Petrus werkelijk aangesteld heeft als hoofd van de kerk. Heeft Christus tot Zijn discipelen gezegd: Luister eens naar Mij, Ik verkies Petrus tot Mijn opvolger, ontvang hem als paus, Ik verklaar hem tot hoofd van de kerk, noem hem heilige vader en aanbidt hem?

Neen, Christus heeft juist het tegendeel aan Zijn discipelen geleerd, alles wat Rome leert over de bijzondere plaats van Petrus en een hogere autoriteit van deze apostel is in flagrante strijd met de Heilige Schrift. Luister eens wat Jezus Zelf heeft gezegd tot Zijn discipelen over een bijzondere autoriteit in de kerk des Heeren onder de apostelen.

„Doch gij zult niet rabbi genaamd worden, want Eén is uw Meester, namelijk Christus, en gij zijt allen broeders. En gij zult niemand uw vader noemen op aarde, want Eén is uw Vader, namelijk Die in de hemelen is". Deze woorden van Christus veroordelen de leer van het pausdom en de superioriteit van de paus als in strijd met de waarheid Gods.

De apostelen van Christus hebben daarom Petrus nooit erkend noch vereerd als paus. Neem als voorbeeld de apostel Paulus, hij schreef een dertiental brieven en nergens spreekt hij over de autoriteit van Petrus. Integendeel, Paulus beschouwt zichzelf de gelijke van Petrus in apostolische waardigheid, toch had hij eerbied en veel liefde voor hem. Luister wat Paulus zegt in de Korinthebrief: „Want ik acht dat ik nergens minder in ben geweest dan de uitnemendste apostelen".

Wanneer Petrus de paus der apostelen was geweest, dan had Paulus niet zo durven spreken. Een ander voorbeeld. Paulus bestraft Petrus in het openbaar, u kunt dit lezen in de brief aan de gemeente van Galatië: „En toen Petrus te Antiochië gekomen was, wederstond ik hem in het aangezicht, omdat hij te bestraffen was". Zo Petrus paus geweest was, zou Paulus hem niet openlijk hebben durven bestraffen over zijn dubbelhartige houding en onoprechtheid. Paulus noemt Petrus, Jakobus en Johannes pilaren van de kerk des Heeren, er wordt niets vermeld van een bijzondere plaats van Petrus. Er is niet één schrijver van het Nieuwe Testament, die Petrus paus noemt, is dat niet zeer opmerkelijk? Waarom wordt nergens melding gemaakt van de autoriteit van Petrus, dat hij de paus was in de kerk? Wel heel eenvoudig. Petrus was geen paus, hij was alleen een getrouw apostel van Christus, die het Evangelie der zaligheid aan verloren zondaren verkondigde.

Capelle a.d. IJssel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen