De komende Verlosser tot heil van zondaren III

Weet toch, sinds de mens in het paradijs zelf de rust verbrak, de harmonie verstoorde, en de rechtvaardigheid Gods hem verdreef uit het paradijs, zwerft en dooit hij rond op deze door de zonde verscheurde aarde in voortdurende onrust. Nergens meer vindt hij rust voor het hol van zijn voet. Maar helaas, de mens Is van nature vreemdeling van die staat zijner ellende, en zo zoekt hij rust, die een rust des doods is.

God maakt echter Zijn volk bekend aan hun diepe staat der ellende, waarin het verkeert, zonder Christus en zonder hoop voor de eeuwigheid. Waar die ontdekte zielen ook zoeken, zij vinden geen rust. Hun schuld moet voldaan, hun zonden weggenomen, maar de schuld wordt dagelijks meerder en hun hart steeds slechter. O, er is geen rust voor hen, en zie, nu getuigt Gods Woord, dat de rust in Christus is, en Zijn  rust zal heerlijk zijn. Hij zal 'die vermoeiden rust geven voor hun zielen, want Hij zal Zich aan hen openbaren. Hij voert ze naar Bethlehems stal en kribbe, en hun ogen worden, geopend voor Hem, van Wie d.e engelen zongen: „Vrede op aarde voor de mensen des welbehagens". Alle rust buiten Hem is een valse rust, maar Hij zal de zielen rust geven van de veroordeling der wet, van de aanvechtingen des satans, en van de verdrukking in de wereld.

Het is die rust, door het geloof verkregen, als zij als gans verlorenen buigen onder Gods recht en dat beminnen. Daar wordt de rust in die Immanuël, God met ons, geschonken. Hij deelt de volkomen rust mee, als hier de strijd ten einde is, en doet hen ingaan in de eeuwige rust. Dat volk mag aan deze zijde, ondanks het woeden der golven hun anker wel eens slaan in de onbeweeglijke bodem van des Heeren onbeweeglijke en onveranderlijke liefde. Hij is de rust, ja heerlijk is Zijn rust, want als die dierbare Christus in de ziel komt, dan brengt Hij alles mee, vrede en gerechtigheid, verzoening en zaligheid. Hij is de rust voor Zijn in zichzelf arme volk, als het oog eens open gaat voor die rijke en heerlijke bediening van Zijn ambten. Hij is die Profeet, Die onderwijst, de Priester, Die hen kocht met de prijs van Zijn dierbaar bloed, de Koning, Die hen beschermt en regeert. Dit ligt nu alles in die aangekondigde Verlosser van Sion.

Wat heeft Jesaja toch heerlijke duigen in Hem aanschouwd. Geen wonder, dat het volk, wier ogen geopend worden, naar die Wortel uit Isai gesproten, gaat vragen. O, dat wij ook die rust in Hem mochten leren kennen. Dan zou het ook Kerstfeest voor ons kunnen worden. De Heere brenge ons af van ons zelf en lere ons om in Hem alleen de rust te zoeken en te vinden, dan zouden we uitroepen met de dichter van de oude dag, waar de wereld vreemd van is, en de eigengerechtigde mens geen behoefte aan heeft:

Hier wordt de rust geschonken,
Hier 't vette van Uw huis gesmaakt.
Een volle beek van wellust maakt.
Hier elk in liefde dronken.

Nu is de grote en ernstigie vraag: uit wat voor Wortel trekken wij onze sappen? Is het nog uit de oude wortel van Adam, weet dit, dan zult gij ook de gevolgen uwer overtreding dragen. Hoe ontzettend voor eeuwig verloren te gaan, en dat onder het aanbod van het Evangelie. De tekst sprak, dat de heidenen, die gehoord hadden van de Messias, naar die Wortel gingen vragen. Bidt de Heere of Hij u bekere van uw boze wegen. Wij moeten Hem leren kennen zal het wel zijn. In het begin werd reeds gewezen op die ontfermingen Gods over een wereld in het boze, en dat nu in Abrahams zaad alle volkeren der aarde gezegend zouden worden.

O, leer toch vragen naar die Wortel, het kan nog. Zijn bruiloftszaal moet vol worden. De banier gaat voort onder de volken. Hij nodigt, zo wij vernomen hebben, vermoeiden en rustelozen. Hij heeft gerechtigheid en bij Hem is verlossing. Onder Zijn banier wil de Heere Zijn ellendigen vergaderen. Leg toch uw noden neer aan Zijn voeten, opdat gij door het geloof Hem als uw Zaligmaker en Verlosser moogt toeeigenen als de Gegevene des Vaders. Welke verstoringen er in ons leven dan m< ^en zijn, vanwege de inwonende zonde en vele verdrukkingen in het vlees, de banier staat, en Zijn rust zal heerlijk zijn. Hij zal u niet begeven noch verlaten. Hij voert Zijn raad uit, door al het rumoer van de wereld heen. Zo brengt Hij Zijn uitverkorenen tot die eeuwige zaligheid. Daar wordt de rust volkomen gesmaakt. Dit is nu voor dat volk, dat hier geleerd heeft te vragen, om uitgezet te worden uit die oude stam, en nu ingeënt in die levenstam Christus. Zo gaat dat volk vruchten dragen, en wordt hun leven een leven in heiligmaking. Het is zo nodig daar gebracht te worden. Er is veel te veel die dode gerustheid, daar komt de Heere niet 'aan de eer, welke Hij waardig is. Zalig de ziel, die nu daar gebracht wordt, om die rust, die vrede in Christus uit te leven. Straks wacht u de eeuwige rust, dan zult gij u, maar dan eeuwig, scharen onder die banier, waarin gij uw zaligheid gevonden hebt. Hier is het niet altijd die rust waarnaar uw ziel verlangt, omdat gij in het lichaam der zonde verkeert, en de duivel er op uit is die rust te roven. Doch straks, wie weet hoe spoedig, dat ge aflegt het lichaam der zonde, en dan ingaat in de rust die er overblijft voor het volk van God, en Zijn rust zal heerlijk zijn. Dan niet in die zin zoals hier de rust wordt opgevat, maar dan zal dat volk uitgezet uit zichzelf, uit bevinding en hebbelijke genade, worden overgezet op die Wortel van Isai, welke geworden is de Koning der koningen en de Heere der heren.

Dan zal het zijn een eeuwig werkend rusten, en rustend werken, om dan eeuwig zonder stoornis die Wortel van Isai toe te brengen lof, dank en aanbidding voor de verlossing aan dat volk geschonken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen