Een gewichtige taak op school

Het te zo, het ilijkt overdreven en aJgetaaagd, telkens te spreken over onze gevaarlijke tijd. Toch moet het bij 'de voortduur herhaald, (niet omidat we 'alles 'door een 'donkere birSl bezien, miaar om­ 'dat 'het de naakte waarhield te. DU© 'gevaairlijke 'tijid komt niet alleen openbaar door het opstapelen van ikemwapens en - uiit zich nliet alleen door d'e sctoermu'tsellingen op Niieuw-Gutoea, door de veirwllkkeatogen to Laos ©n door de versöhiFoeiiidie aarde in Algjesrije, imaair Ixet gevaar voor arme y& asgd. sobuSt lai die wel'viaantssfee waarüaa die jeoi'gd tot vofljwassenihfiad. teomjt. Eigenlijk ais iieb labsund te bewetren diat welviaart grotie igevaren met i& cjh. ibrenigtt. Het staieven naar een (beter toestaan en naar een ©ezoïnde sajnenleviinig dn die maatsohiappij fe ^tiocih aHesaiins < boe te jxiicihien, en toch moeiben we iteübens ervaren, diat we (het op de wenöM nooit eens gewioninen ihiebben: os iheft ene ifcwaad weg, dan steetot het amdiere de ikiop op; as een igevaarilijfce 2!!ilelk)be "vtrijwel tot ötaan igetaraohit, dian pijnigen de dioktoren zicli ide Iheirsenen - om uit 1» zwjeken welik ibesitrijdtagsimiiidld'ea diiemt aangiawend. om een anidiere ziieüöte Otot tooofd ite kunnen 'baieden. Zo ziiitten we nu ook mét de „ssiekte" van de wel- "vaartt. De itijd; lis ver lachiter 'ons, d)at de toindeiren met geOaipte feleren, op kfliompen en met afgedlragen scfhioenen lin sdhiool (kwamen. We sJouden die tijd nii'et graag laeruig verflian'gen, maar iJodh (brengt ide wedvaanbatijid: ons niet wat we 00 igaaime iiadiden: eenvoud en 'teviredenüiieid. Nu eijn dfflt Wel (deugden, dde niet op onze akiber groeien, miaar er dient itoöh ©en sifcreiven te zijn om eenvoudig en tevreden dioor liet leven te gaan.

In lonae tijd denitot men Sn igeld en leeft men &Eacute;n geld. Van aflle gemaJkflsen mioet men voorszüen zijn. Ons iliclmam kan ontaettend veel aan, maar ook onae woningen vragen om luxe en komfort. Als de Infcomistenstroom nu miaar blijft aanlhiouden dfoor de voordieur, idian zM dioor die aobterideua: wel geüioosid wanden op ©en manier, dile „nSet mooi meter is". De kiraan is niet meer dlöht te daiaaSen en aodoendle komt ©r een leegte van anibehaigen, van onvoilidiaanihead, van nieuwe verlangens naar geld en igoed. Dan leven we oaalet, miaax warden geleefd, en diat leven sciMeit voorbij met smeUe voort, dale nliet te sttilten is. Onae 'kiinderen weten naiet ajnjders meer dan jagen naar genot en vrije tijd. Ze horen haast Mets anders. Het Möhaam moet aüles hebben. Het kan, want «r is igefld, en dat gi©M moet omgezet oja. lin lïabat en ijs enz. etilke doig van de week maar. De 'geldstroom blijft wel lopen. De aarde wordt een paradijs! De kinderen izien de sleeën voorbij suizen naar rekreatlegebaieden, waar sport en spel hoogtij vieren. Werken is er ndlet meer bij, denlkt het (ktod. En het verlanigen igaat 'iMj de jeugd uit om ook zo te doen, om dat mooie ite bereiken. De ouders schudden het hoofd en de igrootouders denken vast, dat het nliat ao zal blijven, maar dat igeloofit het toind niiet; het liacht er om en laegt, idat we nu dn een 'anidere tijd leven, een tijd van onbezargdheM en onJbeasrompenheld. Zorgen? Die zijn er niet meer, dus behoeft men ooik niet (te 'gaan tot Hem, Die de zorgen 'kan verlchiten en de noden kan venvuIUen. Onze jeugd heeft 'geen 'armere 'öjd gekend, en (daarom ds deze 'welivaartistijd zo erg. De oudters, en zeker de igrootouders, weten van tijden, dat •ze oalet wisten van de ene week dn de andere te komen: hoe moet het met het eten en met de kteren? Zij ondervonden nu en dan dat, na ootmoedl'g vragen om uitkomst aan Hem, Die het vee op dudizend bergen heeft, er raven 'kwamen met ibrood en vlees. En juist idaarom ds het van 2Jo'n 'Onschatbaar beOianig, idat onze kinderen op school bekend gemaalkt worden met het echte leven, het ieven dat udit •God Is. Door middel 'van de vertelang uit de HedQlige Söhrift 'Wordt duit aan de kinderen voorgesteld. Uit Gods Woord de Kerfl^escihliedenis en de historie van ons vaderlianid 'komt het 'kind dn aaniralkin(g otn'et mensen, die konden zeggen: „Weg wereld, weg scihatten. Ge ikunt niet bevatten hoe rijk 'dat dik ben. 'k Heb QMes verloren en Jezus verkoren, Wiens eigen ik ben".

Onder (de zegen ides Heeren kan j'aloershedd "Worden verwekit om ooik de (dingen te zoeken die 'boven zijn. Tegenover de 'geneugten 'van de welvaartstij'd worden de Heflijikheden 'van het leven in de vreze Gods gesteld: (het 'tijdelijk goed is sleohts voor een ogenbOlIk, miaar er ds oofc een Goed dat nimmer vergaat. Zo 'worden de kinderen itellkens opnieuw voor de feeus gesteld: de sohatten van Egypite of (de versmaadheid van Israël. Van nature kiezen we Egypte, miaar door Gods genaide warden 'onae ogen gericht naar de stad met fundam'enten. Hoe 'groot ds 'het, lails de Heere 'daartoe het ondeirwijs lop scihool als mld'döl wil gebruiken.

M.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen