Het heilrijk geleid te worden tot Jezus II

In onize tekist wordt gesproken vam: En hij „Midldle" liieiin tot Jezus. Zie, 'diait liis we«r wiat andiBTS dian 'hiet „zeggen" 'aam Jezius. O, dsait violik wondt weir'teaain met eiMflamideir. De liiefdle dhinilsitii diriingt lien; 'dioöt ze in veirwonideiröinig z^elf neerzïinifcen en werfkzaam wonden - voor eüfcanidiél'-, en ais mMidiel lin idie 'haaid dle^ Heiepen loök uditigediHe-' ven wondlen naar elkiamder. Zo 'oofe liter. Aodjneas zal ihet müddieil 'zijin om Simion te voemen tioit Jmas. Br staat zo veeltoefcekenend 'aan oniiae tekst voorafgaaindie: Oe'ze „'vonü" eerst 'zijn tonoedler Sdmion. Waar zou ihij 'hiem gewomden iheibben? Niet imv vam Jezus, dat ds af te Mden uiiit toet teGsstiver^ b'and en todii als de Heene hiem Zelf niet diooor midiciei 'vaai Aaidlreas getnotokien toad, 'was (hij miooflit uiit zjiohizielf 'töt Jezus ©easomien. WoarsdhijiMijk weer 'op weg tot Joiiiamnes de Doper, de pnödüitoer der 'gereühfciigiheid Oods, wordlt hij, o 'eeuwig wonder, gieiieid itot Jezus, Die iheit Ooddeaiijtoe neclhit vioor 'ai 'de Zijnen vemheerüijikt en hiun de eeuwige zatliigheid verwerft en deeaaöhitig miaakit. Amdreas „vond" hem als een verloren aomdiaar buiten Jeaus, en leidde hem 'tot Jezus lom te mogen ideien lin dle^ vre!de met 'God door de ©emieensohap met Je'zus.

Hoe duidelijk wondt 'ons Mier getekend het werk van idie 'geh'eel 'enige 'Hender der sohapen, Jezus Ohrlstus, Die door de Heiige Oeest Zijn verloren sohiapen lopaoekt, trekt, welkt en voert uit de sitaat des doods waarin zaj 'aüüen im Aidiam 2aicih bevinden, itiot ihet ware leven iin de gunst 'des Vadere, op gnoiud van rechit en genechitdgthieiM 4n Zijn gemeenschiap. Hij spreekt daarvan bij m'onde van Bzechiiël 34: „Ziet Ik, j'a Ik zal naar Mijn schapen vragen, en zial 'ze 'opzoeken; het verlorene aal Ik 'Zoeken, het weggeidrevenie 'zal Ik wedtembnengen, toet igetonokene 'ZQjl Ik verbinden, toet ifcnanke 'zaa Ik sterken en Ik zal ze weidten m'et - oordeel". Hoe vindt Hij toen nu? Dood lin zonden en 'iniisdaden, verdoemeiijk voor Ood, docto van eeuwölgtoeid igeliefd en uitvenbomen in Hem ter eeuwiige za.l3(ghelid.

Andreas ging toeen om zijn 'broeder te zoeken die hij , jfcende". Maar hioe kent Hij, Die oudste Broeder, 'de Zijwen, die zictozeClf na levendmalkende genaJde des dioods 'sehuldJg ieren'kennen, ver van God, en Zijn oordeel waardig; in eeuwige lliefide. Hij ikenide hen 'al van eeu'Wiigheiid; trad toen reeds ^in voor hen; gaf Zich toen reeds voor hen lover in toet verbond en kwam in ide voüheM des tijds om aJiles 'Voor toen aan te ibrengen, opdat 'God lin toun •zalgtoeiid 'Zou 'komen 'aan Zijn eer, en 'Zij ide 'eeuwige bate onbvanigen. Ein nu in toet stondeifce der miinne, in Zijn opizoekenide liefide hen optoaa'lt en verlost üit de kaken van ide dood en 'de miaöht des vij'andis, en ovenbuiigende van zanden, om aan een gans verloren 'zondaar te openbaren de aüigeiniaegzaamlheid die lin Hem gievoniden wwrtit, en te sctoenfeen 'in Hem de eeuwige aaügtoeid. Hoe schaiüterit toi die beartoeidang 'des Heeinen Gods almiactot, wijstoeid en toeerlijikheiid, om 'vreemide- • Mn'gen van God en de verbonden der ibeiof ten Sn Ohrdstus te miaJken miedeburgers der hedfliigen en huisgenoten Oods. WaJt een toeerlijik voorfcneffelijik wenk lis Amdreas gegeven te doen, om, als miidd'el lin 'Gods to'anid een ledidsimjan te mogen zijn tot Jezus. Anidreias Mdde Petrus oiiieit *ott ü© "Wieit, n|et tot toet 'VOlik, tooe veel oo(k geaotot, wamt die kannen 'zelf oofcrniets geven, mocto mamder leddt löj hem tot 'leigetogereotottigtoieid of tot grondlen en rust buiten God.en 'Ohristus. Ooh, 'daarin IhlaJd hij zelf de dood igesvionden. Maar hij leidde hem tot Jezus.

Dooh lebten wë^tou er 'OOk op, 'hoe 'dat iedideh gepaard ging met 'm 'voorbneffeHjik getuigeniis. Hoor wat itoij 'zegt, 'als toij zij'n 'bnoeder •Sim'on gevonden toeeft: „Wij toebben 'gevonden de Mes'soia^s" (hetwelk is, overgezet izijndfe, die CtonMus). Andreas igetuligt uit de •voltooid van zijn gemoed 'wat toij zelf toeeft magen ervaren. „Wij" 'hebben igevonden, zegt toij, en miag zichzelf er bij insluiten door 'Goddelijke igenade, - dlie 'in hem veriheerlljkt is. Bn wat 'een kosteilijk igetulgenais. 'Hoe toaddten de vaderen maar idlt 'ogentolik uilfegeaien, hadden gebeden: „Octo, dat Gij de toemelen sctoeurdöb, dat Gij nederkwaamt, 'dat 'de beir^n vbor Uw aangezicht vervloten", Jes. 64 : 1. iHij •zegt ide „Messdias", dJi. 'gelijk Jotoannies zelf er bij voegt, „de CStorSisibus". Dat was Jezus' 'amibtsmaam en 'wlj'St 'op Zijn zialiving tot Zijn 'ambten lalis Profeet, Priesber 'en 'Koning. Een aalving drukt uit: verordinering en 'bekiwaamm'akiing. Van eeu'wfflgtofiid is Ctorlisbus verondÈnieerd bot MiiddialJaar Oads len der mensen, en in de voltoedü des 'tijds door aanmemtag 'Van onze menseüjifce ruabuur .bekwaam gem'aakt. 'Gezalfd van eeu-wigtoeid, indeit met dfe toruifc, notóh met de tooom, 'dooh met de Heilige iGeest 2Jonder mate. Hij geüuigde reeds bij m'omde van de profeiet Jesiaj: in toet 61e tooofidsbuk: „De CteeBt 'des Heeren iJS op Mij, omdat de Heene Mij 'gezalfd toeeft", 'als Pnofeeit 'om. - een blijde boodsctoap te 'br-engen ide zaotobmoiedigen, en als Priiesiter 'getaonden om te verbinden de gebrokenen van toarte, ails Koning om de 'gevangenen 'vrijtoeiü uiit (te roepen, 'de igebomdenen 'openiin'g der 'gevanigenis, enz. Wat zalig oniderwij's 'geeft Hij 'als Profeet, 'leert ook niet 'ais de sotonifbgelieerden, doöh lals de Mactobtoebbende. Welk een voQltoomen 'eeuwlige Hogepriester is Hij, Die door 'Zijns Zelfs offerande de (sdhuflid uiibdeügt en de izonden 'verzoent, en dageOijks tussentreedt bij de Vader. Wat een gans enige Koning, 'Die verlost uit de iboeien en banden en leffldt tot de vrijtoeiid die in Ctoristus Jezus 'is.

Die Beloofde laam de vaderen, 'die Gezegende on- 'der de mensen, 'die lalgenoagizamie, amlbbelijfce Zaliigm'aflcer toebben wij 'gevonden, zegt Amdreas. Hij is vol vanwege het lervanen, en kan 'er niet van 'zwijigen. Dat woord wordt door ieder van des Heeren 'beweldadigd volk hem 'nagestameid, iedler „voorzover" izij 'Hem igevonden toebben, en Bulffcs met een getovig hart miogen omtoeiaen. Mlaair, tooren we Simon 'zeggen, tooe fc diat toclh gegiaam? An'dreas 'zai zekerlijk ibegionnen zijn met te verhalen, ihioe hij als een verloren zanidaar, dlie zictozeif zocht te' bekeren, bij laiüe •wetriken en saoeken al 'ombekeerlijker werd. Bet werd voor toeoi' al meer en meer gans verloren, 'dlocto Jezus openbaarde Zicto, toen zijn vroegerei meeober, Jobannes de Doper, op toiem wees met "die woordien: „Ziet, toieb Lam Oodls".

Ook 'dat zij 'Hem als 'door 'de tredsken'de kraobt des Heeren, iboen waren nagevolgd.

Bersib idait wonder, dat Ji& sas Zicto tot toen omkeerde, 'hen anaet 'aan laicitozellf (averlet, maar Zijn aanigeizicihit lin 'gunst bot toen wendde. O, waJt Ihieeft dat in zaohaelf verloren volk uitgezien maar een bUjik van gunst van Zijn vriendelijk aanige2jiohtt. En toen 'die veeDbetekenende vraag: „wat zoökt gij? " 'Hij 'zelide nfleb: „Wien" aoetot gij? Deze vnaag 'hadden ze ook moelllijk kunmen beanbwoorden, daar Hij Zictozeif 'eerst aan toen mader moest ibekend maken, lom te kunnen zeggen wie Hij lis en wat 'Hij is.

Rotterdam-W

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen