Vragenbus

P. 'te S. vraagt of het naar Gtods Woord - is, een kruiis in 'de ilsamer op te 'hangen, waarop lal dan niiet igetsctareven staat: „Het is vol'braciht". AntwO'Or'd: Nergens is lin Grods Woord 'daartoe enig bewijs te vinden. Het 'is dan ook schier onbegrijpelijk, ihoe somm'igen in onze 'tij'den dwepen met een kruis, 'dat 'zij 'op of in ifcerken en ook in 'kamers van fluuai woningen plaatsen of ophangen. Men mag wel vragen: wat bedoelt men hier eigenlijk mede?

Het kr'uls spreekt limimers ailermeesit vaa de vloek, 'die wij door onze 'diepe vai in Aid'am over ons 'in het GrOddelij'lc recht 'hebben inigeroepen. De wet vervloekt leen iegeiij'k, die niet 'blijft in al hetgeen igeiscihreven 'is on het 'bo'ek der wet O'm dat te doen. Stiaat er ruiet: „EJen opgehangene is Gode een vloek", Deut. 21 : 23. Qaós Zoon heeft Zich 'aam liet vloeMiouit 'des kruises m'Oeten overgeven, 'daar landers nooit enig Aidamsfcind met Go'd 'ZOU kunnen warden verzoend. Hij was het. Die door Zijn lonbescQirijfeiijk lijden en sterven aan 'het vloeMhout d'es ikrul'ses het recM verheerlijkte en 'de "wet igenoegdoenimg gaf en van toaar vloek onitiwapenlde, 'de idrievoudl'ge dood inging en versl'onld 'tot orverwinninig, en de toom Gods stilde voor lad de Zijnen, 'om hien 'in de verzoende gunst en gemeen^schiap Gods te hersteilen. Wel'k een 'diure prijs heeft 'Hij moeten betalen, daar zij niet met Huiver 'of igoud, nuaar met het dierbaar 'bloed vom 'de iZoon Gods gekocht en verlost 'Zijn. Paulus igetuigt: „iBen vloek igeworden zij'nde voor 'oms. Want ler 'is gesdhreven: Vervloekt is 'een fegelijk, die 'a'an 'het Ih'out hangt". Gal. 3 : 13.

In protestJantse kringen 'komt men nu wel niet zó ver, 'dat men als Rome een afbeeldsel van Christus traoht te m'aken en dat op het kruis hangt, doch 'een staand of opgefli'angen krufc, zander of met deze 'afbeelding, ban nooiit, zelfs niet 'in de alliermiinste zin, ons heeniwijzen naar de 'grote verborgeniheid, idie in de di'epe vernedering van iChristus besloten is 'door Zijin vrij-wilMige Zelfovergave aan h.et hout 'der vervloeking. Hierbij komt nog, dat er nooit enige vertroosting voor een 'diep schuldig Adiaansikin'd, idat 'zijn verlorenheid lim het Goddelijk redht leert kennen, in besloten zou kunnen zijcn waanneer Ohristus op het kru'is gebHeven ware.

De 'kerk des Heeren heeft niet, gelü'k Rom'e, een dode Jezus op liet kru'is, maar de levende Christus, Die de dood verslonden heeft, het Goddelijk recht verheerlijkt, 'het leven onsterfeiük heeft aangebracht.

Daarom zeSde Pavilus: „Ik wens niet anders te weten 'dan J'ezus Christus, en Die gekruist", idat is, 'de levende en gezalfde Zaiiigmaker, Die eenmaal ge'fcniisigd was, m'aar nu 'eeuwaig 'leeft. Nu kan men van protestantse zijde zeggen: dat bedoelen we julist met het lege kruis op te hangen! maar het levendgemoakte vol'k heeft geen beihoefte naar gemeensohap met een 'leeg kruiis op aarde, doch wel m'eit een levenide Christus Sn de hemel 'ter reohterh'and Gods, door 'het 'geloof, tot hun zaligheid.

Ook wanneer 'men 'in ihet 'kruis meer zag, 'dat onze sohul'd en zonde het zijn, die met niet minder 'dan door de zelfofferande van Christus, de gezegende Zoon 'Gods, aan 'het vloe'khout 'des kruises bon worden verzoend, zou men zo veel kruisen niet m'aken en ten toon spreiden. Is men al eens werkelü'k waardig geworden met de mo'ordenaar 'daar zelf aan gehangen te moeten worden 'door zijn ibondsbreaik 'in A'dam en dagelijkse zonden?

Hierbij komt nog, 'dat men met 'dat ophangen van kruisen Rome 'al m'eer, bewust of onbewust, in het igevlel 'bomt, 'terwijl de leer van Rome "tooh niet anders is idan een vertoochening van 'de geheel enige offerande van Ohristxis, aan het bruis geschied. Jezus 'is voor Rome geen volkomen Zaliigmaker, 'doch zulk 'één, die nog 'dagelijks door de mlspricBiter moet worden geofferd, terwijl Jezus toch uitriep: , jHet is vol'braciht", en de Vader als Rechter hest „amen" daarover uitsprak door 'het scheuren van het voorhangsel en Zijn opwekking uit de dood!

Laten wij 'in onze geesteloze tijden, waarin maar al 'te veel de vorm 'boven het wezen der zaak de boventoon schij'nt 'te ikrljigen, het nodig hebben bewaard ite worden om niet mede afgevoerd te worden lin 'aMerlei vormidienst, waarin eöhter niets van (het wezen der zaak overeenk'Mn^ig Gods Woord igevon'den wordt.

Rotterdam-W

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen