Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

„HET JODENVRAAGSTUK"

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

„HET JODENVRAAGSTUK"

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

De spreker op de jaarvergadering van onze onderwijzers(essen), de heer B. Stolk, leraar aan het Calvijnlyceum te Rotterdam, behandelde het actuele onderwerp „Het Jodenvraagstuk". Achtereenvolgens passeerden vier onderdelen de steeds meer gespannen aandacht: 1. de historie van het Joodse volk; 2. het antisemitisme; 3. het Zionisme; 4. de toekomst der Joden. Spreker schilderde de verschrikkingen van de laatste wereldoorlog. De concentratiekampen versloegen hun duizenden. Hitler probeerde alle Joden om te brengen. Maar Hitler was de eerste niet. In ongeveer 1500 vóór Christus probeerde een Egyptische farao hetzelfde. En wie kent de geschiedenis niet van de wrede Haman? Ook hij was van plan alle zonen Abrahams uit te roeien. Aan het einde van het bijbelse tijdperk (586 vóór Christus) zien we de Joden in de diaspora. Buiten het heilige land Palestina bouwen ze zich een bestaan op. Ingrijpende structuurwijzigingen vinden plaats. Na de terugkeer uit Babel begint een nieuw tijdperk. De afsluiting van de Talmud (oud-Joodse wetenschap) vindt plaats. Door de Joodse cultuur centraal te maken, willen ze hun voortbestaan verzekeren. De Makkabeën leveren hun aandeel in die strijd. Dit heldengeslacht' bevrijdde Israël van het Syrische jukl Ook in de zgn. Joodse Middeleeuwen (plm. 500-plm. 1750) weten de Joden zich te handhaven, maar blijven verlangen naar eigen land. In de daarop volgende periode van verlichting en emancipatie constateren we weer grote veranderingen in hun structuur. De geschiedenis van dit volk is een zeer bewogen geschiedenis. Het anti-semitisme spreekt duidelijk genoeg. Waarom wekte dit volk zo véle weerstanden op? Vanwaar is toch dit antisemitisme? De heer Stolk vertelde, dat de term op zichzelf aanvechtbaar is. Tot de volkerengroep van de Israëlieten behoren immers ook de Arabieren. Maar met anti-semitisme wordt speciaal de anti-Joodse gezindheid bedoeld. Er komt een tegenstelling: Jodendom-Christendom. De grote kerkhervorming (1517) bracht hierin geen noemenswaardige verandering. De vervolging der Joden ging door. Calvijn toonde een welwillender houding en was gematigder dan Luther. Zodoende werd ons calvinistische Nederland de bakermat van nieuw Joods leven. Vele christenen hebben mede het anti-semitisme gekweekt. Spreker wekte op om de dichter-predikant Revius (1586-1658) te beluisteren. Deze medewerker van onze aloude Statenbijbel dichtte immers de bekende regels: „'t En zijn de Joden niet, Heer' Jesu, die U kruisten". Alzo stelde de referent de christelijke kerk mede schuldig. Zij was nalatig! De christelijke kerk verzette ook de viering van Pasen. En zo leeft dit antisemitisme nog voort. Het Zionisme kwam tot openbaring. Het nationale streven om terug te keren als volk naar Zion, de heuvel waar eens de tempel werd gebouwd. Eind 19de eeuw kreeg dit streven meer vorm en organisatie. Het anti-semitisme was daartoe een machtige stimulans. De grote man van het Zionisme is Tlieodoor Herzl (1860-1904), die het denkbeeld ontwikkelde voor kolonisatie op grote schaal. Sinds 189.' vonden de Zionisten-congressen plaats. Herzl schreef een boek: „Der Judenstat". Het werd dus een politieke kwestie Deze Herzl was ook de verdediger van de bekende kapitein .Dreyfus. De Engelse regering beloofde de Joden een zelfstandige Joodse staat in Palestina (verklaring van Balfour, 1917), maar kreeg daardoor de Arabieren tegen zich. Daarom behelsde het Engelse Wetboek van 1938 weer beperkende bepalingen voor de Joden, die tot de catastrofe in de tweede wereldoorlog voerde. Op 14 mei 1948 werd de nieuwe staat Israël geproclameerd. In deze nieuwe staat oefent de orthodoxie sterke invloed uit, al bedraagt ze slechts 20 pet. van de huidige bevolking. De Tora wordt wel genoemd het cement van de natie. Met „Tora" bedoelen de Joden de eerste vijf boeken van het Oude Testament, die wij beter kennen onder de naam van Pentateuch. Tora betekent onderwijzing. Zo zien we welk een machtige invloed er uit gaat van Gods Woord. De sabbat wordt in de staat Israël nog in ere gehouden. Het verkeer ligt vrijwel stil, het stadsverkeer is zeer beperkt. De inhoud van de Tora wordt op de scholen onderwezen. Gekomen bij het 4e punt van zijn onderwerp, vroeg spreker zich af: is er toekomst voor de Joden? En op grond van diverse getuigenissen uit Gods Woord, meende hij dit bevestigend te moeten beantwoorden. De beroemde kanttekeningen van onze Statenbijbel verschaffen ons gegevens. Augustinus, Luther en Calvijn hebben hierover gehandeld. Onze vertrouwde theologen uit de zeventiende eeuw deden soms krasse uitspraken, o.a. Brakel, en ook Da Costa en Cappadoce. De Chiliasten gaan hierin erg ver. Die denken aan een Joods volk met Jeruzalem als centrum. Onder het Joodse volk neemt men een grotere belangstelling waar voor Jezus van Nazareth. Duidelijk is een kentering waar te nemen. Spreker noemde in dit verband Martin Buber, de Joodse filosoof en hoogleraar aan de Hebreeuwse universiteit te Jeruzalem. Christus is door de Joden wel ontdekt, maar nog niet gevonden. Met enkele adviezen van de ons welbekende W. a Brakel ten aanzien van de verwachting voor het Joodse volk, besloot de heer Stolk zijn met grote aandacht gevolgde rede. In de namiddagvergadering kreeg de referent vele vragen te beantwoorden. Ook hieruit bleek de grote bdangstelling voor dit onderwerp. De voorzitter dankte vriend Stolk dan ook hartelijk voor zijn zeer doorwrocht referaat en de vlotte beantwoording der vragen. Degenen, die deze vergadering hebben bijgewoond, zullen zeer zeker geen spijt hebben gehad van de genomen moeite. Jammer, dat zovele leerkrachten zich de moeite niet getroosten om éénmaal per jaar de band onder onze mensen te helpen verstevigen. De voorzitter kon niet nalaten vooral tot de jongeren een opwekkend woord te spreken, met het advies: studeert. We hebben sprekers voor de toekomst nodig! De aftredende bestuursleden, de heren Koppejan en Otte, werden met grote meerderheid van stemmen weer herkozen, respectievelijk als voorzitter en als bestuurslid. Vanaf deze plaats willen we onze predikanten en kerkeraden gaarne opwekken tot medeleven met het wel en wee van onze Gereformeerde Onderwijzersvereniging. Ken abonnement op het „G.O.V.-blad" is daartoe zeer aan te bevelen. De administrateur, de heer M. Kalle, Willem de Zwijgerlaan 109 te Den Haag, zal gaarne een proefexemplaar toezenden. 

Elspeet

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 mei 1966

De Saambinder | 4 Pagina's

„HET JODENVRAAGSTUK

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 mei 1966

De Saambinder | 4 Pagina's