Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

KERK EN KERKRECHT 121

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

KERK EN KERKRECHT 121

DE DORDTSE KERKORDE, Artikel 30b (3)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

121

In meerdere vergaderingen zal men niet handelen, dan 't gene dat in mindere niet heeft afgehandeld kunnen worden, of dat tot de kerken der meerdere vergadering in 't gemeen behoort.

Alle zaken van ondergeschikte betekenis en alle kwesties die naar hun aard beperkt zijn tot het ressort van een mindere vergadering, behoren zoveel mogelijk door de mindere vergadering te worden afgedaan. De synode van Rotterdam 1594 bepaalde in deze: De classes zullen vermaand zijn, geen kleine zaken en die op de classes afgedaan kunnen worden, ter synode te brengen. En die van Goes (1620): „Alle kerkeraden worden vermaand, dat zij van alle gevallen niet terstond gravamina maken, maar liever arbeiden om die zoveel doenlijk, naar Gods Woord en de kerkenordening te handelen, en, zo zij ergens in bezwaard blijven, de hulp van hun classis te gebruiken".

De kerkelijke behandeling betekent ook dat op meerdere vergaderingen de te behandelen zaken door de gemeenten aan de orde gesteld moeten worden. Het oordeel of een bepaalde zaak wel of niet afgehandeld kan worden op een kerkelijke vergadering, staat aan de betrokken vergadering, hetzij kerkeraad, classis of synode. Art. 30 zegt wel dat de meerdere vergadering niet mag behandelen dan hetgeen in de mindere vergadering niet heeft kunnen afgehandeld worden. Maar wanneer een kerkeraad, classis of particuliere synode over een zaak niet tot een beslissing kan komen wegens bijzondere moeilijkheden, kan een mindere vergadering zich steeds wenden tot een meerdere vergadering om raad en een beslissing. Wel moet een meerdere vergadering in een dergelijk geval, dus bij een zaak die eigenlijk tot de bevoegdheid vaneen mindere vergadering behoort, voordat zij tot behandeling overgaat, onderzoeken of de mindere vergadering in de gelegenheid is gesteld om haar krachten aan de afdoening van deze zaak te hebben kunnen geven, en of de kerkelijke weg is gevolgd.

Aan het slot zegt art. 30, dat er echter ook zaken aljn die , , in 't gemeen tot de kerken der meerdere vergadering behoren". Er zijn steeds wederkerende algemene werkzaamheden die steeds bij een classis of synode behoren. Gemeenschappelijke zaken die als zodanig op een bepaalde meerdere vergadering zelf thuishoren, omdat zij de gemeenten die er samenkomen, aangaan. Alle zaken die niet één gemeente, maar ook meerdere gemeenten aangaan, moeten dan gezamenlijk behandeld worden. Dit is naar de eis van Gods Woord noodzakelijk op grond van de eenheid van de kerk van Christus. Zaken van de leer, de orde en de tucht, die al de gemeenten aangaan, moeten door de gemeenten gemeenschappelijk behandeld worden. Anders zou er geen kerkverband mogelijk zijn, en zou een enkele heerszuchtige kerkeraad of een zekere groep van kerkeraden hun wil aan andere kerkeraden kunnen opleggen.

Zo behoort tot datgene wat rechtstreeks bij de Gen. Synode behandeld moet worden zaken de opleiding tot de dienst des Woords en der sakramenten, de zending en de evangelisatie, het benoemen van deputaatschappen bij de Hoge Overheid en voor de buitenlandse kerken. Ons kerkdijk Jaarboek 1967 vermeldt 12 deputaatschappen voor verschillende zaken die door de Gen. Synode benoemd zijn. Zaken die rechtstreeks door de Gen. Synode behandeld worden, terwijl ook het beleid van deze benoemde deputaatschappen alleen op de Gen. synode in behandeling genomen kan worden.

Bij zaken die bij een meerdere vergadering behoren, en vooral zaken die op Partikuliere en Gen. Synode thuis horen, is het wel naar de eis van de kerkelijke behandeling, dat de afgevaardigden van tevoren in de gelegenheid gesteld worden zich over deze behandelingen te instrueren. Daarvoor dienen dan de rapporten over deze zaken tijdig aan de kerkeraden en afgevaardigden toegezonden te worden. Dit geldt dan zeker ook voor de agenda van classes en synoden. De kerkeraden moeten voldoende gelegenheid hebben om over de te behandelen zaken pp de classis te kunnen spreken. De afgevaardigden van de synode moeten voldoende tijd en gelegenheid hebben om zich te kunnen oriënteren over de zaken die dienen zullen. Voorts kan men zeggen, dat bij zaken die nogal ingrijpend zijn, het beter is, dat de meerdere vergadering geen beslissing neemt, alvorens de mindere vergaderingen over deze zaak gehoord te hebben.

's-Gravenhage

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 augustus 1967

De Saambinder | 4 Pagina's

KERK EN KERKRECHT 121

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 augustus 1967

De Saambinder | 4 Pagina's