Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

KERKRECHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

KERKRECHT

Toelichting op de D.K.O. Artikel 67

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

DE ZONDAG (4)

Aan het kruis heeft Christus de wet vervuld. Het volmaakte offer van het bloed der verzoening heeft een einde gemaakt aan de schaduwachtige handelingen en symbolen van de oudtestamentische verbondsopenbaring. De middelmuur des afscheidsels is verbroken (Efeze 2 : 14). De nationale verbondsopenbaring is nu overgegaan in de kerkelijke vorm, die zal blijven tot de wederkomst van Christus op de wolken. Was de sabbat bij de Sinaï opgenomen in de oud-testamentische verbondsbedeling, met het volbrachte werk van Christus is het teken van de „schaduw der toekomende dingen" er nu af. De rustdag als scheppingsordinantie met haar oudtestamentische wettische bedeling is nu voorbij. De rustdag is nu geen teken meer van de Christus die nog komen moest. Maar deze is nu het teken dat Christus Zijn werk volbracht heeft en van d'e doden is opgestaan en door de Vader is bedeeld met alle macht in hemel en op aarde. De nationale kerk van Israël is overgegaan in de kerk der volkeren. Het werken vóór de rustdag is nu geworden het werken na de rustdag, de dag als „de eerste dag der week". De bepalingen van de sabbat als bijv. op de sabbat geen vuur aansteken om zijn eten te koken (Ex. 35 : 3) en dat niemand uit zijn plaats ga op de zevende dag (Ex. 16 : 29) zijn vervangen door de rustdag te vieren, om de Vader te aanbidden in Geest en waarheid (Joh. 4 : 23).

Zo is wel het tijdelijke en het uiterlijke van de joodse sabbat voorbij, maar het wezenlijke is gebleven, n.l. een dag van afzondering om de Heere te dienen in de ware godsdienst van „de levende, heilige en Gode welbehagelijke offerande" (Rom. 12 : 1). De eerste dag der week of de zondag werd nu de dag die herinnerde aan de opstanding van Jezus uit de doden. Zo werd deze dag door de kerk ook in de na-apostolische tijd gevierd. Zo schreef dan in het jaar 166 Justus de martelaar, die onder keizer Marcus Aurelius te Rome onthoofd werd, in zijn Apologie of verdediging van de christenen aan de keizer: „Op zondag komen wij allen gemeenschappelijk saam, nademaal op de eersten dag God, de duisternis en de stof wendende, de wereld had gemaakt en Jezus Christus, onze Zaligmaker, op dienzelfden dag van de doden is opgestaan. Want den dag, die aan de zaterdag voorafgaat, heeft men Hem gekruisigd en den dag, die op de zaterdag volgde, de zondag, heeft Hij, na verschenen te zijn aan Zijn apostelen en discipelen, de zaken onderwezen, die wij u overleveren, ook aan u, opdat gij ze zoudt onderzoeken."

Zeker, aanvankelijk bleef de oude bedeling van de rustdag naar de vorm nog wel een'tijd nawerken. De apostelen bleven na de hemelvaart nog op joodse wijze leven. Maar al gingen zij naar de tempel en al bezochten zij de synagoge, zij deden het met een andere levensbeschouwing, daar zij geloofden in Christus die de wet vervuld en een volkomen verzoening teweeggebracht had. Maar zij kwamen van den beginne ook dagelijks samen in een eigen vergaderruimte en onder al die dagen was de zondag de voornaamste dag, «Ie dag geheiligd door de opstanding van Christus en ook een dag van vreugde des geloofs, omdat de opgestane Zaligmaker op die dag in het midden van de apostelen was verschenen. Aanvankelijk bleef de gemeente te Jeruzalem de joodse leefwijze van de sabbat volgen, omdat de sabbat nog een joodse nationale dag was. Zelfs Paulus schikte zich, wanneer hij in Jeruzalem kwam geheel naar de joodse ceremoniën. Maar Paulus deed anders wanneer hij onder de heidenen was. En als de strijd ontbrandt met de Judaïsten, die in het onderhouden van de joodse ceremoniën en feestdagen een beginsel zagen, en dan ook wilden dat de christenen uit de heidenen de joodse sabbat zouden onderhouden, dan waarschuwt hij om niet terug te keren naar de arme eerste beginselen der wet die gevaar liepen om het volbrachte werk van Christus te loochenen (Gal. 4 : 9, 10). Wat de sabbat betreft zijn nu alle dagen gelijk geworden, er is geen Joodse sabbat meer, maar alle dagen moet er gerust worden van de zondige werken om alzo de hemelse sabbat in dit leven aan te vangen. Maar wat blijft, is de onderscheiding die de Heere Jezus door Zijn opstanding heeft gemaakt, en vandaar dat Paulus ook schrijft: Op elke eerste dag der week legge een ieder van u iets bij zichzelf weg, vergaderende een schat, naardat hij welvaren verkregen heeft (1 Kor. 16 : 2) en ook in Troas kwam de gemeente op de eerste dag der week samen (Hand. 20 : 7). Zo kwam op de zondag de gemeente des Heeren samen. Weliswaar lag aan de viering van de eerste dag als rustdag geen rechtstreeks voorschrift en gebod ten grondslag. Maar de Heere heeft aan de gemeente gegeven de Geest der wijsheid en van licht en door Zijn bijzondere leiding heeft de Heere ook in het Nieuwe Testament de scheppingsordinantie gehandhaafd, dat de mens op de zevende dag zou rusten van zijn slaafse arbeid, en deze dag is nu de zondag geworden opdat Zijn gemeente zich geheel zal kunnen wijden aan de dienst des Heeren.

Bij de gemeenten van de heidenen was de zondagsviering reeds in de aanvang van de 2e eeuw algemeen, en de christenen uit de Joden zijn na de verwoesting van Jeruzalem in het jaar 70 er toe overgegaan om alleen de zondag als de rustdag des Heeren te vieren. Hoewel pas na Constantijn de Grote „de eerste dag der week" de naam van zondag kreeg.

(Wordt vervolgd)

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 28 oktober 1971

De Saambinder | 4 Pagina's

KERKRECHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 28 oktober 1971

De Saambinder | 4 Pagina's