EMIGRATIE NAAR TORONTO, ONTARIO, CANADA

Steeds weer ontvangen wij brieven om inlichtingen voor emigratie naar Ontario. Het is mij niet mogelijk een ieder daarop uitvoerig antwoord te geven. Daarom is het misschien wel goed in een meer algemeen artikel als dit hierover iets te schrijven. Met nadruk wil ik wijzen op de titel van dit schrijven nl. emigratie naar ONTARIO. Immers Canada is zo ontzaggelijk groot en uitgestrekt, dat men de levensomstandigheden van de ene provincie onmogelijk kan vergelijken met die van een andere. Om een voorbeeld te geven, de afstand tussen Halifax, de Canadese havenstad in het Oosten dus aan de Atlantische Oceaan, bedraagt 3800 mijlen (6000 km) over land naar Vancouver, de havenstad in het Verre Westen aan de Pacific Oceaan.

Ja, Canada is een heel groot land, met een oppervlakte van 3.560.238 vierkante mijlen (bijna 10 miljoen vierkante km.). Hierop woonden met de volkstelling van 1971 22 miljoen mensen. De gemiddelde bevolkingsdichtheid is 2 inwoners per vierkante km (dat is voor Nederland bijna 400). Dit land is verdeeld in 10 provincies met elk een eigen provinciaal bestuur, en twee territoriums. Achter Quebec is de provincie Ontario qua oppervlakte de tweede in orde van grootte. Echter al is Ontario kleiner van oppervlak, het aantal inwoners is het grootste nl. 8 miljoen, dus 36% van het totaal aantal inwoners van Canada leeft in de provincie Ontario. Dit heeft vanzelf een oorzaak, nl. omdat in ekonomisch opzicht Ontario, en in deze provincie de stad Toronto sterk domineert. Rond 20 jaar geleden telde Toronto nog maar 600.000 inwoners en nu 21/2 miljoen, meest emigranten. Er is schier geen taal en geen volk ter wereld of ze wordt in Toronto gevonden. Volgens de statistische gegevens van de Wereldbank is het gemiddeld jaarlijks inkomen per hoofd van de bevolking op de derde plaats, achter Amerika en Zweden. Dit zelfde inkomen voor Ontario zelf ligt per hoofd 20% hoger-dan hét gemiddelde van geheel Canada. Hiervoor wordt in Ontario heel hard, ja héél hard gewerkt. De prestatie per man-uur ligt hier in Ontario heel hoog. Toronto wordt gezegd momenteel de snelst groeiende stad ter wereld te zijn. Dit brengt' zeer hoge investeringen en vanzelf ook veel werkgelegenheid mee. Maar ook nog iets anders! Nl. snel groeiende grond- en landprijzen. Door de geweldige expansie van allerlei industrie kan men in de wijde omgeving van Toronto geen land meer kopen, beneden de prijs van $ 10.000, — een acre (ongeveer lYz acre is een hectare). Vandaar dat het ondoenlijk is hier in deze omgeving te komen boeren, alhoewel Ontario grote behoefte aan farmers heeft, door de sterke bevolkingstoename. Het gouvernement wil hieraan ook helpen, ook financieel. Trouwens, in welk beroep men ook begeert voor zichzelf een bedrijf te starten, men kan hulp van het gouvernement krijgen. Meer in het noorden van Ontario kan men veel goedkoper land verkrijgen, maar ... dat is te ver van de kerk af.

Het is nu al zo, dat van onze gemeente Unionville een boerengezin 80 mijl (120 km) van de kerk af woont en de verst weg wonende in het westen is 110 mijl (176 km). Deze leden wonen dus 304 km uit elkaar. Ik denk dat is verder dan van Groningen naar Maastricht? Zulke gezinnen moeten er dan ook wel heel wat voor over hebben om getrouw naar de kerk te komen. Echter is het wegennet hier zodanig dat men deze afstanden veel gemakkelijker aflegt dan in Holland. Over die 80 mijl doet men hier net een uur. Men legt dezelfde afstand hier veel vlugger af dan in Holland, omdat men altijd kan doorrijden. De express-way rondom Toronto is op de meeste plaatsen 14 a 16 banen breed. Een auto is hier dan vanzelf ook onmisbaar, maar ook in vergelijking met Holland beduidend goedkoper en ook het rijden is goedkoper. Een voorbeeld: momenteel is de benzineprijs hier 49 dollarcent een gallon (4.56 Itr.) nog steeds dezelfde prijs als vóór de oliecrisis, omdat Canada geen oliecrisis - kent, gezien de onvoorstelbare bodemschatten, welke naar men zegt voor nog geen derde zijn ontwikkeld. Er wordt nog dagelijks in grote hoeveelheden olie naar Amerika geëxporteerd. Merkwaardig is dat vele buitenlanden him gelden in Canada en vooral in de industrieprovincie Ontario investeren. Men noemt het gebied hier rondom het Ontariomeer de goudkust van Ontario.

Vooral voor jonge mensen met werklust, is hier onder beding van Gods zegen, veel te bereiken, maar dan is het aanpakken geblazen. Vooral geschoolde vakmensen zijn hier veel gevraagd. Bouwvakkers voor de woningbouw, machinebankwerkers, automonteurs, loodgieters, lassers en electriciens worden hier heel duur betaald. Aan deze mensen is een groot tekort. Men heeft graag Nederlanders op het werk, omdat men heeft uitgevonden, dat de Hollandse emigrant een grote mate van verantwoordelijkheidsbesef toont.

Meer in het zuiden, in Hamilton is veel staalindustrie, hoogovens, wat in de wijde omgeving veel werk meebrengt. Er is dan ook geen Amerikaans automerk of het heeft een fabriek hier. Bijv. rond Toronto heeft alleen al General Motors fabrieken alwaar 26.000 mensen werken. In Toronto wonen ongeveer 300.000 Italianen, 100.000 Duitsers en 30.000 Nederlanders enz. Wel, emigreren blijft altijd een strikt persoonlijke zaak. Men mag nooit van ons verwachten dat wij van hieruit mensen zouden pressen toch maar hierheen te komen. Doch dat neemt niet weg, dat we als kerken wel graag willen dat zij komen. Vooral ook i.v.m. onze jeugd. Ook al hebben we hier het voorrecht vijf gemeenten in Ontario te hebben, door de afstanden heeft de jeugd weinig kontakt met die van de zustergemeenten. Dat brengt helaas mee, dat er voor jonge mensen weinig emplooi is om te trouwen met een partner uit eigen kerkelijke kring. En dat is toch zo belangrijk nietwaar. Immers, elk dooplid wat door huwelijk met een Canadees overgaat naar een Canadese kerk, betekent voor de toekomst een verlies van een geheel gezin. Wat dat betreft zouden wij het als kerkeraden en gemeenten hartelijk toejuichen als er wat meer jeugd overkwam.

Iets anders is dat de belastingen hier beduidend lager zijn als in Holland. Het budget voor defensie is laag, want Canada kent geen dienstplicht, heeft alleen een beroepsleger van ... 80.000 man. Sommigen aan werken in het hoge noorden in de bossen. Er is in dit houtland, hout en papier tekort, omdat er geen personeel is. Men werkt daar 36 weken in het jaar, daar er een lange winter is in het noorden. Van maandag tot vrijdag leeft men er in kampen en er wordt heel veel voor dat (machinale) werk betaald. Vaak wordt dit ook korter of langer door studenten gedaan, die na hun studie te hebben afgemaakt, alvorens zich in hun beroep te vestigen, vlug wat willen verdienen om bijv. te gaan trouwen en een huis te kopen. Ik weet van jonge mannen die in (flat rate) stuk werk $ 200, — per dag maakten. Politiek gezien, heeft Canada een grote Liberale Partij met 118 zetels en een Conservatieve Partij met 117 zetels, plus nog een 30 zetels van de Democraten. In het kerkelijke leven is er grote verscheidenheid. Ik herinner me destijds eens te hebben gelezen het boekje van Dr. Impeta, genaamd: „Kerkelijke Staalkaart van Nederland". Nederland had toen naar ik meen 98 soorten van kerken. Hier in Canada is dat aantal, schrik niet.. 254. Alle emigranten hebben zo hun eigen kerk meegebracht. Het zou werkelijk interessant zijn deze alle eens te bespreken, maar daar laat dit artikel geen ruimte voor. Tusal deze (soms zeer grote kerkverbanden van 3 en 4 miljoen leden) nemen onze gemeenten vanzelf maar een zeer bescheiden plaats in. Hier in Ontario hebben we nu 4 gemeenten met een afdeling in Hamilton. Totaal tellen we nu zo ongeveer 1200 leden en doopleden. Als straks ds. Weststrate mag overkomen zijn we met 3 predikanten. In sommige andere (Hollandse) kerken is grote beroering en verontrusting vooral onder de ouderen. Vaak komen van hen mensen bij ons luisteren en soms zelfs wel getrouw, maar van kerk veranderen is moeilijk voor ze, alhoewel er wel enigen overkomen.

Jammer is ook dat jaren geleden toen men emigreerde er m.i. veel te weinig begeleiding is geweest, waardoor velen, ook van onze mensen, maar ergens terecht kwamen en vaak veel te ver vanaf de kerk, met alle gevolgen van dien. Nu is dat niet meer nodig. Immers als men naar hier wil komen, is er nu gelegenheid genoeg, om al vóór de reis begint kontakt te maken met de kerkeraden hier. Nog verstandiger zou het voor iedere toekomstige emigrant zijn, om eerst eens hier een kijkje te komen nemen. Met de huidige lage charter-vliegprijzen is dat financieel nu wel te overkomen. Immers emigratie is geen avontuurtje. Hoe bereiden we ons er ! op voor? De een doet het voor een betere toekomst, mis-schien wel voor de kinderen. De andere voelt zich in de | bevolkingsdichtheid van Nederland belemmerd in zijn ] verdere ontplooiing en denkt... er is in Canada zulk een levensruimte!

Ongetwijfeld zijn er vele andere motieven te bedenken, waarom een emigrant zijn vaderland gaat verlaten. Ieder heeft zo z'n eigen beweegredenen. Maar de wel allerbelangrijkste vraag moet zijn: houden wij ook rekening met God in onze besluitvorming? Weet de Heere er vanaf, als wij plannen maken te gaan emigreren? Of lijkt misschien onze keuze op die van Lot? Als twee mensen hetzelfde doen is dat nog niet hetzelfde! De Heere wil dat wij in alles, ook dan t.o.v. onze eventuele emigratie, Hem gehoorzaam zijn. Gods zegen bestaat niet altijd alleen in voorspoed en succes, evenmin tegenspoed en verdrukking altijd een vloek behoeft te zijn. Het is maar . hoe wij, zowel het een als het ander, beleven met God. In onze verhouding met God is het niet het belangrijkste of of wij wel/niet gaan emigreren, maar van belang is, of wij, op welke plaats ter wereld we ook wonen, mogen leven uit die genade die God heeft geopenbaard in Christus Zijn Zoon. Dit wordt gelukkig ook in Canada beleefd. Wat een wonder van genade. God is overal en altijd Dezelfde: Ik de Heere worde niet veranderd. Overal, zowel in Holland als in Canada, is Hij Dezelfde. Dan blijft de vraag of onze motieven voor welke besluitvorming ook, stand kunnen houden tegenover wat God in Zijn Woord van ons eist. Wij kunnen in Holland als we onbekeerd zijn God niet ontmoeten, maar dit kan ook niet in Canada. Wij kunnen in Holland niet God en de Mammon dienen, maar dat kan ook niet in Canada. Want niemand kan twee heren dienen, of hij zal de ene liefhebben en de andere haten. Wat is het groot als wij in ons hart mogen ervaren, dat God betoont in ons leven van ons af te weten.

Dat hebben we niet alleen nodig als we naar Canada gaan emigreren, maar ook als we in Holland blijven. Gelukkig betoont de Heere ook ons kerkelijk leven hier niet te willen vergeten. Hij zendt Zijn knechten, want Hij heeft ook hier werk voor hen. De boodschap van genade mag ook hier worden gepredikt en beluisterd. En dat is voor velen, ook hier, soms een oorzaak van verwondering. God gaat temidden van Zijn oordelen toch door met het zaligen van zondaren, ook in Canada. Op verzoek van oud-Hollanders, hoop ik binnenkort ook voor het eerst in Kingston, bijna 200 mijlen ten oosten van hier, te gaan preken. Hebt u daar soms familie wonen, geef ze dan ons adres door, en vraag ze kontakt met ons te zoeken.

Unionville. Ds. W. Suyker 14th Ave. R.R.I Milliken, Ont. Canada. LOHIKO

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen