Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Televisie thuis

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Televisie thuis

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

In The Banner of Truth, het kerkblad van onze zustergemeente in Noord-Amerika en Canada, stond onlangs een artikel geschreven door ene ds. W. MacLean. Ik neem aan, dat dit van huis uit een Schots predikant is, wellicht van de Free Presbyterian Church. Het artikel handelt over de Televisie. En omdat dit een onderwerp is, dat helaas ook in de kring van onze gemeenten nog al actueel is en er niet teveel tegen het kwaad van de televisie gewaarschuwd kan worden, dacht ik er goed aan te doen het in het Nederlands te vertalen, zodat ook wij er nu kennis van kunnen nemen.

Hieronder volgt de vertaling.

Ds. J. van Haaren.

Het synodebesluit aangaande de T.V. vestigde de aandacht op het ernstige gevaar voor het leven en de zeden van het volk vanwege het huidige karakter van vele van haar programma's. Het oefent een veel krachtiger invloed uit op de kijkers, dan enig ander vermakelijkheidsmedium. En deze macht is vooral gevaarlijk wanneer de televisie thuis wordt gebruikt, omdat het bijzonder moeilijk is haar gebruik volkomen te beheersen. En met het oog op dit ernstige gevaar verzoekt de Synode haar mensen dringend zichzelf en haar kinderen niet bloot te stellen aan deze slechte invloed. Veel is geschreven over de gevaren van televisie in dezelfde geest als het synodebesluit. Enkele aanhalingen uit verschillende bronnen bewijzen hoe ernstig het gevaar is.

„Ik zal nooit vergeten, hoe ik geschokt was", zegt iemand, die schrijft over de gevaren van de televisie, „toen ik gezinnen bezocht, waar men een televisietoestel had aangeschaft. Men sprak met mij over de prachtige kerkdiensten, die gezien konden worden, over modeshows, de concerten en andere "goede" programma's, die aangezet konden worden. Maar de ouders waren nog niet uit de kamer, of de kinderen, jongens en meisjes in hun tienerjaren, haastten zich naar het televisietoestel. En toen sommigen van ons terugkwamen, lagen ze languit op de grond gefascineerd door wat ze zagen. En waar keken ze naar? Een worstelwedstrijd, waarbij twee mannen elkaar aan stukken trokken en poogden elkaar de ogen uit te steken en tot bloedens toe te verwonden. En terwijl ze keken en luisterden naar het gekreun en het geschreeuw van de worstelaars konden zij zich nauwelijks beheersen. Op een andere keer keken ze naar een bokswedstrijd. Zij volgden elke stoot met de grootste belangstelling. En zij keken net zo lang tot de een de ander in elkaar had geslagen, terwijl elke beweging en uitdrukking op het scherm zichtbaar was.

Weer een andere keer was het een nachtshow, waarbij zo goed als ongeklede vrouwen optraden, die dronken en rookten en lichtzinnige dansen uitvoerden. Elke handeling duidelijk zichtbaar. Een walgelijke en demoraliserende vertoning. Ja, zij zouden een ander programma hebben kunnen aanzetten. Zij zouden naar iets anders hebben kunnen kijken. Maar zij zetten dat programma aan, dat hen het meest interesseerde; de voorstelling die hen het meest bekoorde. Het was iets, dat zij nog nooit eerder hadden gezien. Zij zagen het nu voor het eerst. De zonde was in hun huis gebracht en werd voor hun ogen vertoond!

Generaties lang hebben wij geweigerd om onze kinderen mee te nemen naar nachtclubs, naar worstel- en bokswedstrijden. Wij lieten hen nooit het gemene kwaad van deze wereld zien. Wij hielden hen weg van het vulgaire en het lage, en zodoende hebben talloos vele christenen zelfs niet eenmaal in hun leven de ontaarde en walgelijke tonelen van zonde en schande gezien. Zij hebben in een zuivere atmosfeer geademd. Nu worden uitgerekend deze tonelen midden in het gezin gebracht en voor kinderogen opgevoerd. Het kost hen niets om ze te zien, alleen een verlies van morele waarden. Zij kunnen ze aanzetten, net wanneer zij willen. Zij kunnen dingen zien, die zij anders nooit zouden gezien hebben. In hun jonge leven kunnen zij nu kennis maken met de zonde in zijn walgelijkste vorm. Ouders zullen niet langer in staat zijn om ze onwetend te houden van de verschrikkelijke dingen, die in de wereld te koop zijn.

Ik weet het antwoord niet, maar ik ben bevreesd, heel erg bevreesd! Ik heb altijd de filmwereld beschouwd als het meest demoraliserende middel, dat er bestond. Zij alleen is verantwoordelijk voor de tegenwoordige misdadigersbenden bestaande uit jongelui van boven de tien jaar en voor de verschrikkelijke dingen, die kinderen van deze generatie doen! Maar nu is er nog iets veel gevaarlijkers beschikbaar. De atoombom is erg, de hydrogeenbom is vreselijk, maar de televisie is op weg om nog vreselijker en nog destructiever te worden dan deze. Zij zal het opgroeiend geslacht volkomen te gronde richten en weldra zal het de Verenigde Staten en Canada veranderen in een Sodom en Gomorra, oneindig slechter dan het Sodom en Gomorra uit de tijd van de Bijbel."

, De gewoonte om televisie te kijken, neemt toe", schrijft een ander, „en industriële onderzoekingen wijzen uit dat steeds meer tijd eraan gegeven zal worden totdat het bijna een obsessie wordt, waarvan men niet meer kan loskomen.

Sommigen zeggen, dat het hetzelfde is als radio (en dit is geen poging om de zonde in betrekking tot de radio te vergoelijken), maar er is een verschil. Het is het verschil tussen het horen van de stem van een half naakte vrouw en het haar voor u zien rondstappen. Het is het verschil tussen het horen over bier en likeur en het laten installeren van een bar in uw huiskamer en het laten drinken voor de ogen van uw kinderen. Het is het verschil tussen het horen spreken over een overspelige losbol, die er met iemands vrouw van door ging en het hem laten komen in de huiskamer om de uwe te verleiden. Ja, er bestaat een groot verschil. Psychologen zeggen, dat 90% van ons gedachtenleven wordt gestimuleerd door wat wij zien. Dus slechts 10% van onze gedachten wordt opgewekt door wat wij horen, ruiken, voelen en proeven. Televisie neemt de kortste en zekerste weg naar de bezoedeling van de geest en de verdoemenis van de ziel.

Dan is er nog een economisch aspect. Want is het verstandig van de christelijke rentmeester om zoveel uit te geven voor een televisietoestel en er zo weinig baat van te hebben, zelfs al zouden sommige programma's goed zijn? Is dat het waard voor des Heeren aangezicht? Of om het anders te zeggen, beschouw het element tijd, want men ondervindt dat er wellicht geen grotere tijdopslokker is dan de T.V» De tijd gaat snel en voor men het zich bewust is, is er weinig tijd meer overgebleven om „de tijd uit te kopen" door het Woord van God te lezen en door zich te verlustigen in Zijn aanwezigheid en in Zijn spreken tot verloren zielen, die Christus niet hebben als Zaligmaker."

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 augustus 1974

De Saambinder | 4 Pagina's

Televisie thuis

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 augustus 1974

De Saambinder | 4 Pagina's