Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

DE BRIEF VAN FILEMON

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

DE BRIEF VAN FILEMON

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Tijd en plaats

De brief aan Filémon is één van de gevangenisbrieven. Brieven die door de apostel Paulus zijn geschreven toen hij gevangen was te Rome. Zo zijn ook o.a. zijn brieven aan Efeze, Colosse Filippi uit de gevangenis geschreven. In de gevangenis van Rome genoot de apostel grote vrijheid. Hij kon er zich ook bezighouden met de prediking van het Evangelie. De vrienden, die bij hem waren, waren voor een groot deel dezelfde personen.

Volgens de Handelingen is Paulus eerst gevangen geweest in Jeruzalem, waarop een gevangenschap volgde van twee jaren te Caesarea, en daarna nog twee jaren te Rome.

Het is moeilijk precies aan te geven wanneer Paulus zijn brief aan Filémon heeft geschreven in die periode van twee jaren te Rome. Maar waarschijnlijk is het wel dat de brief aan Filémon is geschreven aan het einde van de gevangenschap te Rome. De apostel ziet het einde van zijn gevangenschap nabij en verzocht Filémon dan logies voor hem te bereiden.

In de canon van het Nieuwe Testament is de brief aan Filémon van oude tijden af steeds geplaatst na de brief van Titus. Misschien omdat hij slechts zeer klein van omvang is en omdat deze brief een schrijven is geweest aan een partikulier persoon.

De geadresseerden

Onder al de nieuw-testamentische brieven draagt de brief aan Filémon een geheel eigen karakter. Het is een partikulier schrijven aan een bevriend gezin, dus niet een brief aan een gemeente. Deze brief is ook anders dan de pastorale brieven van Timotheus en. Titus. Want in deze brieven gaat het over de ambtelijke kerkelijke zaken. Deze zijn echter ook door de leiding en de inspiratie van de Heilige Geest van grote betekenis geweest voor de kerk des Heeren van alle tijden.

Deze korte brief is echter geadresseerd aan Filémon, staat op de naam van hem die de apostel noemt: de geliefde, en onze medearbeider. Hiermede doet Paulus aan het begin van zijn brief reeds een beroep op het hart van de geadresseerde om door het schrijven het beoogde doel te bereiken. Verderop in de brief worden door de apostel nog meer motieven en argumenten gebruikt om zijn gewenst doel te kunnen bereiken. .

Filémon woont blijkbaar te Colosse, want Onesimus wordt in Coll. 4 : 9 ..één van de uwen" genoemd. Te Colosse is Filémon een man van betekenis geweest. Een rijk man, zoals blijkt uit het feit dat hij slaven bezat. Maar ook is hij een man geweest die zich jegens arme en behoeftige christenen zeer vrijgevig en behulpzaam heeft getoond. Over zijn maatschappelijke positie is ons verder niets bekend. Omdat Paulus in de verzen 18 en 19 handelstermen gebruikt van een koopmans boekhouding, denken sommigen wel dat Filémon een handelszaak had. Maar zekerheid is er dienaangaande niet.

Wat we wel weten is dat de apostel voor Filémon het middel geweest is van zijn bekering. Nu is de gemeente van Colosse niet gesticht door Paulus, maar wel door Epafras (Coll. 1 : 7). Filémon moet dus Paulus ergens anders hebben horen preken, misschien wel op een handelsreis te Efeze.

Ook wordt door Paulus een kring genoemd die in nauw verband staat met Filémon nl. Appia, de geliefde en Archippus, onze medestrijder, en aan de Gemeente die te uwen huize is.

Omdat Appia en Archippus genoemd worden vóór de Huisgemeente neemt men vrij algemeen aan dat dit de vrouw en de zoon van Filémon zijn geweest. Uit de nadere bepalingen van deze personen blijkt dus dat zij ook christenen zijn geweest.

We kunnen dus zeggen dat Paulus eigenlijk zijn brief richt aan een christelijk gezin te Colosse, waar Paulus huisvriend is geweest. Rondom dit gezin is reeds een wijdere kring van christenen gevormd, een zogenaamde „Huisgemeente" die ten huize van Filémon pleegt te vergaderen. En vermoedelijk zullen ook de slaven van Filémon wel tot deze gemeente hebben gehoord. Dit is dan een bewijs dat de kracht van het Evangelie als een zuurdesem heeft gewerkt.

Wat verder opmerkenswaard is, is dat Paulus niet alleen zichzelf noemt, maar ook Timotheus. Iets wat de apostel dikwijls doet in de opschriften van zijn zendbrieven. De apostel heeft dus tevoren voor het schrijven van zijn brief ook Timotheus geraadpleegd. Het was voor de apostel geen kleine zaak deze brief te schrijven: Onesimus die van zijn heer weggelopen was, moest teruggezonden worden en moest door zijn meester weer in liefde aangenomen worden. Het levensbelang van Onesimus, die de apostel nu hef heeft gekregen, stond op het spel. En welk een groot apostel door de genade des Heeren Paulus dan geweest is, hoe zegenrijk zijn zendingsarbeid geweest is, Paulus zegt niet: Ik ben de apostel. Ik zeg en Ik gebied. Integendeel, hij komt er voor uit dat hij tevoren overleg gepleegd heeft met Timotheus, hoe jong en ervaren deze dan ook geweest is. En naast zijn eigen woord wil de apostel ook door Timotheus' gezag nog meer invloed verschaffen om tot zijn gewenst doel te geraken.

Hoogmoed van eigen ik, dikwijls gekleed in het kleed van het ambt, de trotsheid in het kleed van het zelf zo goed weten, is dikwijls ook in het kerkelijk leven een oorzaak van veel ellende geweest. Ook op het terrein van het ambtelijk leven blijven deze zondige levensgedragingen niet zonder gevolgen. Dan komt er verwijdering waar juist eenheid moest gevonden worden. Dit dan ook in de ware gemeenschap der heiligen. De ware bekering des harten moet bij ons zelf beginnen, in eigen hart, in eigen leven. Dan wordt het: mijn eigen schuld, o Heere.

Maar deze beleefde ootmoed en nederigheid maakt dat we voor alles de grote Profeet, de enige Hogepriester, de grote Koning Christus nodig hebben om door Zijn Geest verzoening van zonden te ontvangen, maar ook de ware wijsheid te leren die van Boven is. Maar dit moet ook een zoeken van elkaar als gevolg hebben, een te rade gaan met elkaar om te samen het voordeel, het nut van de kerk des Heeren te zoeken.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 januari 1975

De Saambinder | 8 Pagina's

DE BRIEF VAN FILEMON

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 januari 1975

De Saambinder | 8 Pagina's