Het huisbezoek (5)

(5)

Waarover moet op het huisbezoek gesproken worden?

1. Onderzoek moet gedaan worden naar de huisgebeden en de geregelde lezing der Schrift. Gevraagd moet worden of de huisvader zelf in de gebeden voorgaat. Hier zal dikwijls veel te vermanen zijn. Maar men aarzele niet, telkens weer op het noodzakelijke van de vervulling dier taak als huisvader te wijzen. Tegenover het bezwaar dat de vrijmoedigheid des gebeds ontbreekt, brenge men in het midden dat het geen lange of mooie gebeden behoeven te zijn maar een eenvoudig en hartelijk voorstellen der behoeften. Men moet erop aandringen dat de vader ermee begint, zij het met het Onze

Vader, afgewisseld door een formuliergebed, dat hij dan langzamerhand zelf aanvult overeenkomstig de behoeften van het gezin. Ook moet onderzocht worden naar de geregelde lezing van de Schrift. Ook dat laat soms veel te wensen over. Ook overtuige men zich of ieder lid van het gezin in het bezit is van een bijbel en rade aan, dat ieder bij de Schriftlezing zijn bijbel voor zich neme ten einde beter te kunnen volgen en zijn aandacht bij hetgeen gelezen wordt te bepalen.

Er moet gevraagd worden naar de huiscatechisatiën. In de meeste gezinnen zijn deze in onbruik geraakt. Velen zijn tevreden met het gaan van hun kinderen op christelijke scholen en kerkelijke catechisatie. Men vergeet echter, dat men beloofd heeft om de kinderen in het opwassen breder te onderwijzen in de leer der Schriften en in de betekenis van de Doop.

Het gebrek aan kennis, waarover in de gemeente vaak geklaagd wordt, is niet zo verwonderlijk als het onderricht in de leer zich beperkt tot een enkel uur catechetisch onderwijs, terwijl zelfs dan nog weinig door de ouders wordt nagegaan of de kinderen zich voldoende hebben geoefend. Onze vaderen hechtten aan de huiscatechisatie veel waarde. Er werd zelfs op de Synode van Dordt van 1618-1619 over gesproken. In de 17e sessie werd gesproken over de plichten van de ouders i.v.m. de catechisatie. Het volgende werd vastgesteld: Het ambt der ouders is te huis hun kinderen en ook het ganse huisgezin hun toebetrouwd, in de beginselen der christelijke religie op het vlijtigst te onderwijzen. Aan het slot wordt gezegd: „Indien enige ouders, belijdenis doende der Gereformeerde religie, in dit heilig werk nalatig bevonden worden, zullen zij door deftige vermaningen der predikanten, en zo de zaak het vereist, door censureren van de kerkeraad tot hun schuldige plicht gebracht worden".

Voetius geeft ook enkele raadgevingen wanneer de ouders het bezwaar inbrengen dat men zelf te weinig kennis heeft. Hij geeft dan de weg aan hoe men het eenvoudigst kan beginnen met bijv. in het zondagavond-uur de kinderen hun vragen te laten opzeggen die zij voor de kerkelijke catechisatie hebben te leren; het hoofdstuk te lezen waaruit in de godsdienstoefening werd gepreekt en de zondagsafdeling, die in de middag behandeld werd, waaraan zich allicht een herinnering aan deze preken ontleend, verbindt. Verder moet gevraagd worden naar wat door de leden van het gezin wordt gelezen. Vaak wordt op dit punt weinig gelet. Verkeerde lectuur werkt zo schadelijk. Ze heeft al zoveel gezinnen en personen vergiftigd. En dan gaat het niet alleen om de verstrooiende lectuur, maar ook over de z.g. stichtelijke lectuur. Ook deze kan zoveel schade berokkenen omdat op een bedekte wijze allerlei dwalingen worden voorgesteld. Ook hiertegen waarschuwe men op huisbezoek, zoals ook onze vaderen wilden. En als onze vaderen zo waarschuwden tegen verkeerde lectuur, zouden wij dan kunnen nalaten te waarschuwen tegen de verderfelijke invloed van de radio en de t.v.? Dit kwaad is nog erger dan het kwaad, aangericht door verkeerde lectuur!

Verder moet gesproken worden over de scholen die door de kinderen worden bezocht. Het is de taak van de vader zijn kinderen naar een goede christelijke school te sturen indien dat mogelijk is. Als er kinderen buitenshuis zijn, moet gevraagd worden of de vader weet of die kinderen trouw ter kerk en catechisatie gaan en in welke omgeving zij zich ophouden.

Verder moet onderzocht worden of er vrede is tussen de leden van het gezin en of er vrede is met de naaste.

Ook de verhouding tot het H. Avondmaal moet ter sprake komen. Als men niet aangaat moet gevraagd worden waarom en zo men wel aangaat, moet gevraagd worden naar de vrucht die het naliet. Hieruit kan een goed geestelijk gesprek geboren worden. Verder moet gevraagd worden naar het trouw meeleven met de gemeente. Komt men trouw ter kerk, niet alleen des zondags, maar ook door de week? Worden de verenigingen bezocht? Een opwekkend woord is hier vaak nodig.

Ook onderzoeke men of en met welke vrucht de samenkomsten op de dag des Heeren worden bijgewoond en of het catechetisch onderwijs bij de kinderen vrucht draagt. Vanzelf kan dit aanleiding geven tot een vruchtbaar gesprek.

Aangedrongen moet worden op een hartelijk meeleven met alles wat de dienst der kerk raakt. Er moet aangedrongen worden op het gebruik maken van al de rechten en het oefenen van al de plichten aan het lidmaatschap der kerk verbonden, bijv. ook het bijwonen van de ledenvergaderingen.

Een vraag die niet vergeten mag worden is of men ook De Saambinder leest en andere bladen die ons kerkelijk leven raken. De Saambinder hoort in elk gezin van onze gemeenten gelezen te worden. Een goede gewoonte is dat de kerkeraad pasgetrouwden de Saambinder geeft voor een half jaar. Zij kunnen er dan kennis mee maken. Daarna moet aangedrongen worden op een persoonlijk abonnement.

Ook moet gesproken worden over het maatschappelijk leven. Weet men dat er bepaalde zonden zijn, zoals het maken van schulden, het misbruik maken van sterke drank of wereldzin, dan aarzele men niet om op de man af daarover te spreken. En omdat elk huisbezoek zielsbezoek is, mag nooit vergeten worden te spreken over de persoonlijke verhouding tot God. Het is een droef verschijnsel dat in de gemeente zo weinig zekerheid des geloofs gevonden wordt. Vaak komt dit omdat men geen licht heeft, over de weg des heils. Hier is onderwijs nodig naar het Woord van God. Er zijn echter ook hypocrieten. Daarom moet men evenzeer waarschuwen tegen zelfbedrog als tegen miskenning van Gods werk.

Vanzelf kan en behoeft alles niet in één bezoek behandeld te worden. Daarom is een tweede en derde bezoek gewenst, opdat men dan ter sprake brengt wat in een vorig bezoek te wensen overliet. In het licht hiervan is het goed om thuis wat aantekeningen te maken van het bezoek, terwijl deze aantekeningen ook nuttig zijn i.v.m. het geregeld verslag dat in de kerkeraadsvergadering gedaan moet worden van de opgedane ervaringen!

Amersfoort.

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen