In de Krummacher-straat (2)

Uit het vorige artikeltje hebt u wel kunnen opmaken dat Friedrich Wilhelm (1796-1868) onder ons de meest bekende is geweest. Niettemin was zijn vader Friedrich Adolf (1767- 1845) eveneens een geacht gereformeerd theoloog. Hij heeft de Duitse gereformeerde kerken gediend als rector, als professor, als hofprediker, als predikant in verschillende gemeenten. Hij was dichterlijk begaafd en heeft ook meerdere theologische werken nagelaten. Zijn prediking wordt van meer belang voor de Duits gereformeerde kerk geacht dan zijn geschriften. Hij was zeer tegen het rationalisme ( = de rede) gekant en zijn prediking getuigde dan ook van een bijbelse vroomheid. Tot 76 jaar was hij aktief predikant.

Gottfried Daniëll Krummacher, broer van F. A. en oom van F. W. leefde van 1774-1837. Hij stond o.m. van 1816-1837 in Elberfeld en door zijn toedoen ontving Kohlbrugge gelegenheid om in Elberfeld Gods Woord te verkondigen.

Deze G. D. Krummacher wordt genoemd , de voorloper van Kohlbrugge. De leer der verkiezing had een voorname plaats in zijn opvattingen, ja deze leer stond op de voorgrond. In één adem vermeldt de Chr. encyclopedie de rechtvaardigmaking uit genade alleen. Deze beide punten vormden de grondslag zijner prediking. De terugkeer tot het Calvinisme achtte hij de redding der kerk te zijn.

Tijdens zijn verblijf in het Wuppertal kwam daar een geestelijke opwekking en na zijn dood ging zijn gemeente grotendeels over naar die van zijn vriend H. F. Kohlbrugge.

Van Gottfried Daniëll Kr. verschenen o.m. „Dagelijks manna voor pelgrims in de woestijn" en „de wandelingen Israels door de woestijn naar Kanaan". Veel van zijn preken, w.o. met name ook het laatstgenoemde werk, werden in het nederlands uitgegeven.

Tijdens het bezoek van Kohlburgge aan Elberfeld nodigde Krummacher hem uit voor hem te preken. Dit vond op 31 juli 1833 plaats en op die datum hield Kohlbrugge daar zijn zo bekend geworden preek, over Rom. 7 : 14.

Tegelijkertijd was er een opwekkingsbewegiag gaande onder leiding van een Amerikaanse Methodist. Krummacher stond er reformatorisch-nuchter tegenover en vond in Kohlbrugge toen een vriend en medestander.

Niettegenstaande beide hiervoor genoemde Krummachers een goede naam hadden verkreeg F. W. Krummachter (1796-1868) onder ons meer bekendheid. Behalve de in de vorige Kerkbode vermelde werken, t.w.: „Elia de Thisbiet", „de profeet Ehsa", „Salomo en Sulamith", zijn er ook lijdenspreken van hem.

Dat zijn werken gewild zijn heb ik gemerkt, want van verschillende mensen heb ik gehoord dat ze werden gelezen en tevens is het bekend dat predikanten ze voor de voorbereiding van hun bijbellezingen e.d. gebruiken. Dit laatste heb ik o.m. kunnen afleiden uit het feit dat het werk van Krummacher destijds uit de kast van de j.v. verhuisd is naar de bibliotheek van een theologisch student, die er hoogstwaarschijnlijk een intensiever gebruik van heeft gemaakt dan de verenigingsleden.

Ook kwam mij ter ore dat wijlen Ds. P. Honkoop, die „Krummacher" op onverklaarbare wijze was kwijtgeraakt, bij zijn vertrek uit Rijssen van het schoolbestuur een vervangend exemplaar (over Christus' lijden en sterven) ten geschenke kreeg.

Of in Tecklenburg nog iets van de invloed van de Krummachers merkbaar is? Ik meen deze vraag ontkennend te moeten beantwoorden. Wél kan men uit de gevelschriften opmaken dat de vroegere bewoners bij de Bijbel hebben geleefd, althans ze hebben zich niet geschaamd één of andere tekst op hun huis te vermelden. Schamele resten van een gezegend verleden. In Elberfeld zijn de tekenen nog wat duidelijker waar te nemen.

R.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen