Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

BRIEVEN UIT NIGERIA

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BRIEVEN UIT NIGERIA

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

(1)

Onuenyimu, Agbaja 1-2-80

Geliefde gemeente.

Het is nu vrijdagmorgen 9 uiu-. Dit is wel een ongebruikelijke tijd voor me om een brief te schrijven. Maar dat komt omdat ik bezig ben met een andere brief naar Kampen. Ik houd n.l. ook een gedeelte van de administratie bij en ik heb zojuist het maand-overzicht klaargemaakt. Dit moet ik opsturen naar de penningmeester, „uw herder", en toen dacht ik: „laat ik dan gelijk de kudde maar schrijven". Vanmorgen om zeven uur begon de dag met morgenwijding. Ik heb vanmorgen verteld over de blindgeborene. „Heeft hij gezondigd of zijn ouders? " Dus ziekte is een gevolg van de zonde en niet het gevolg van de aanwezigheid van een boze geest. Daarna gingen de werkers aan het werk. Vijf metselaars zijn bezig met het optrekken van de muren van het huis van student Sonneveld, die in september hoopt te komen. Een timmerman is daar al begonnen aan de constructie van het dak (asbest golfplaten). Een andere timmerman is bezig met het maken van bedden voor de kliniek. Bij de kliniek hebben we namelijk verschillende kamertjes voor patiënten die opgenomen moeten worden. Wij verzorgen alleen de medische kant. Voor eten en drinken enz. moet de familie zorgen. De mensen sliepen tot nu toe op een mat op de vloer (zoals ze thuis ook doen), maar nu is de timmerman dus bezig met het wit schilderen van de buitenkant van deze „selfcare units". Dat scheelt enorm voor de hitte. Vooral in deze tijd van het jaar is dat heel belangrijk. Ik zal zuster Celia Renes eens vragen of zij wat wil schrijven over haar werk met de patiënten. Augustin, de chauffeur, is met enkele helpers naar de rivier om zand te halen. Het zand hebben we nodig voor de bouw. We kunnen hier niet even een telefoontje plegen naar de firma Stoter. Een bijbelschoolstudent is twee weken bezig geweest met zand uit de rivier te halen. Dan roeit hij met onze stalen zendingssloep een eindje stroomopwaarts naar een plek waar het niet zo diep is en daar graaft hij, staande in het water, het zand uit de rivier. Als de boot behoorlijk vol is, brengt hij het naar de aanlegplaats en gooit het daar op de wal. Zo heeft hij in twee weken behoorlijk wat verdiend. Dat had hij nodig ook, want hij is bezig met... het kopen van een vrouw. De eerste aanbetaling is f 325, —, tabak, , sigaretten, wijn en coca cola.

Wat een andere wereld hé? Augustin is nu dus met de traktor dit zand aan het ophalen. Twee andere mannen zijn bezig met het klein slaan van stukken steen. Wij kunnen hier in de omgeving nl. geen grind vinden. Dit grind hebben we ook nodig voor de bouw en voor het maken van een filter in de rivier. In de nabije toekomst willen we door dat filter rivierwater oppompen. Het is dan nog wel niet drinkbaar, voor ons blanken, maar in ieder geval een stuk schoner. Het water bij ons is natuurlijk niet verontreinigd door allerlei afval, maar er zitten wel allerlei bacteriën, wormpjes e.d. in. Als wij dit dronken, zouden we binnen de kortst mogelijke tijd een ernstige diarhee hebben. Zelfs als ik eens gezwommen heb (wat zelden gebeurt) dan neem ik extra anti-worm tabletten (tegen filaria). Zo alles bij elkaar zijn er dus heel wat mensen aan het werk. Eén daarvan is in vaste dienst. Dat is Augustin, de chauffeur. Al de anderen zijn „dag-loners". De kliniekwerkers (tien) zijn natuurlijk ook in vaste dienst. Tom Moerdijk is gisteren naar Bnugu gegaan (de hoofdstad van onze provincie). Hij hoopt zaterdag weer terug te komen. Hij is bezig met de aanschaf van een rijstmolen. De mensen beginnen gelukkig steeds meer rijst te verbouwen, maar rijst moet gepeld worden.

Nu is er één molen in heel izi. Dat is uren en uren lopen voor de mensen. Binnenkort hopen we er dus één hier in het dorp te hebben. Voor het grootste deel wordt dit betaald door ontwikkelingshulp van de Nederlandse regering.

De molen is dan ook niet van de zending, maar van de bevolking. De zending heeft er het beheer over en ook dat hopen we in de toekomst over te dragen aan de plaatselijke bevolking.

Nu heb ik nog twee belangrijke werkers vergeten. Hun werk geschiedt wel het meest „achter de schermen", maar is daarom niet minder belangrijk. Ik bedoel Meta en Jannie. Beiden zijn nu aan het lesgeven. Meta aan haar zoontje Eric (in het Engels. Het zijn immers Amerikanen) en Jannie is kleuterschool aan het geven aan Amoud).

We schrijven alweer februari. Dat betekent dat Peter en Ria Scheer deze maand al weer terugkomen van verlof. Voor hen zullen die vier maanden ook wel omgevlogen zijn. We zullen allemaal blij zijn als ze weer op hun post zijn teruggekeerd. •>

Vooral voor de kliniek is het fijn, als de dokter er weer is. Het is alweer tijd voor een bakje koffie. We besluiten daarom maar. Ontvang onze hartelijke groeten en weest bij de voortduur Gode bevolen. Hielke, Jannie en kinderen. (Uit: Kerkbode van Kampen)

(2)

Onuenyimu Agbaja, 4-3-80

Geliefde gemeente, „Het leven is als een damp en de dood wenkt ieder uur". Wat wordt dat gemakkelijk gezegd, maar dringt de werkelijkheid van dit gezegde ook tot in z'n diepste gevolgen tot ons door? Uit de laatste post die we ontvingen, vernamen we van het plotselinge overlijden van mevr. Brink uit IJsselmuiden. Hier werden we in dezelfde week opgeschrikt door het plotselinge sterven van een 10-jarig jongetje. Hij klom in een Maugoboom om de vruchten te plukken. De tak brak, hij viel en kwam op z'n hoofd terecht. Hij had een schedelbasisfraktuur. Dezelfde avond overleed hij.

Paul heette hij. Eens ging hij hand in hand met me van de ene compoimd naar de andere om anderen het evangelie te verkondigen. Hij kwam trouw in de kerk met z'n ouders en kwam trouw naar de catechisatie. Ook voor Paul is het Woord dat tot hem geklonken heeft niet ledig weer gekeerd, maar heeft het gedaan wat Hem behaagde. De Heere kent degenen die de Zijnen zijn. De heidenen begraven hun kinderen (en de onvruchtbare vrouwen) op een stuk grond voor „verdoemden", „nuttelozen". Paul's ouders hebben hem echter in hun tuin begraven. De hele gemeente was erbij. Ze hebben hem gewikkeld in een nieuwe lap stof, geschonken door de gemeenteleden, en zo begraven. John Mbam, een van de eerstelingen en nu een getrouw evangelist, heeft de begrafenis geleid. Wat komt vooral in deze grenssituaties van dood en leven het verschil met hun oude heidense gewoontes naar voren. Er is nu geen wijn gedronken, geen kip geslacht, niet met bloed gesprenkeld, de dode geen water en voedsel meegegeven. O, wat hebben deze mensen ook een strijd te voeren om met hun oude leven te breken. Het is een strijd die ze uit zichzelf nooit voeren kunnen. Moge ook uw gebed voor het werk in Izi niet verflauwen, maar veel meer vermeerderen.

Hartelijk gegroet,

Hielke, Jannie en kinderen.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 7 augustus 1980

De Saambinder | 8 Pagina's

BRIEVEN UIT NIGERIA

Bekijk de hele uitgave van donderdag 7 augustus 1980

De Saambinder | 8 Pagina's