De Dordtse leerregels erregels over de dood van Christus en de verlossing der mensen door deze

RECTIFICATIE

In het vorige artikel van de Dordtse leerregels stond de zin: Het is Goddelijke genade, met insluiting van elke „goede wil en goede verrichting" van de mens enz. Dit moet gelezen worden: met uitsluiting van elke „goede wil en goede verrichting" van de mens.

(9)

Artikel VUL

DE KRACHT VAN DE DOOD VAN CHRISTUS STREKT ZICH UIT TOT DE UITVERKORENEN

a. Dit is naar het voornemen des Vaders. Ook dit artikel grijpt de remonstrantse en semi-pelagiaanse leer rechtstreeks bij de horens, en tevens wordt op troostvolle wijze voor de kerk des Heeren gesproken over de bedoeling des Heeren met het lijden en sterven van de Heere Jezus Christus. Voorop wordt gesteld de wil des Vaders. Het is Zijn eer en Zijn raad. Hij doet al Zijn welbehagen. Hij is een vrijmoedig en soeverein God in al Zijn doen en laten. De remonstranten leren, dat God de Vader Zijn Zoon tot de dood des kruises verordineerd heeft zonder zekere en bepaalde raad van iemand zeker zalig te maken. Alzo dat de noodzakelijkheid, nuttigheid en waardigheid van de verwerving van de dood van Christus wel zou hebben kunnen bestaan en ia alle delen volmaakt, volkomen en in haar geheel kan blijven, zelfs al ware het, dat de verkregen verlossing niet één enig mens immermeer metterdaad ware toegeëigend geweest. God zou volgens de remonstranten dus de dood van Christus geordend hebben zonder bepaalde mensen te bedoelen. Was niemand tot Christus gekomen, dan zou nochtans het lijden van Christus betekenis hebben.

Hiertegenover stelden de Gereformeerde vaderen, dat Gods Woord leert, dat de goede Herder Zijn leven gesteld heeft voor Zijn schapen; dat Christus Zijn ziel gegeven heeft tot een rantsoen voor Zijn volk, voor Zijn broederen, voor de kinderen Gods, voor de gegevenen des Vaders, voor Zijn lichaam en voor de gelovigen. De dood des Zoons is van oneindige kracht, maar tot Avie de kracht van de dood des Zoons zich zal uitstreken, wie dus de vrucht van Christus' lijden en sterven zal genieten, hangt uitsluitend af van de wil des Vaders. Het soevereine vrijmachtige welbehagen des Vaders heeft bepaald tot wie de kracht van bet bloed vam Christus zich zou uitstrekken. In deze heeft de mens slechts te zwijgen en geldt het steeds weer: Wie zal God tot verantwoording van Zijn daden roepen? Wie zal de mond open doen tegen God? Wie zal spreken tegen de Heere? Maar zeker leert ons de Heilige Schrift, dat God de Vader niet behoeft af te wachten wie tot Christus komen zal, zoals de remonstranten beweerden. De Heere heeft in Zijn raad besloten, dat de levendmakende en zaligmakende kracht van de dierbare dood van Zijn Zoon zich zou uitstrekken, tot alle uitverkorenen. i

b. De gegevenen des Vaders. Met hoeveel nadruk spraken de Gereformeerde vaderen en op welk een tere wijze van „de dierbare dood des Zoons". Dierbaar door de liefde des Vaders, Die Zijn Zoon overgaf tot in de dood. Dierbaar om de liefde en nederbuigende goedheid van de Zoon, Die Zich vernederde tot aan kruis en in graf, om zondaren te zaligen en verlorenen te zoeken, om vijanden met God te verzoenen. Dierbaar door de genade van de Heilige Geest, Die in de harten der Zijnen de Toepasser is van de verworven gerechtigheid van Christus, en Die de Werkmeester is van het ware geloof, om Zijn volk s voor te bereiden voor het eeuwige leven. Dierbaar is Christus' dood en de verlossing van dood, hel en graf, van straf, van onmacht onder en van de heerschappij der zonde, voor allen, die in de vrucht van Zijn dood mogen delen.

De leer der algemene verzoening leert dat Christus de mogelijkheid tot verlossing aan alle mensen heeft gegeven, en dat het nu afhangt van een ieder of hij deze mogelijkheid tot werkelijkheid wil maken. De remonstranten leerden dat God, zoveel Hem aangaat, alle mensen die weldaden door Christus' dood verkregen, gelijkelijk heeft willen mededelen, dat het van de mens afhangt of hij dat aanneemt, ^ja of neen. De 'kracht daartoe zou nog in de mens leven. Verder leren de remonstranten, dat door de dood van Christus de Vader recht zou hebben gekregen om met de mensen wederom zodanig een verbond als het Hem believen zou, óf der genade, óf der werken, te kunnen oprichten.

Hoe in strijd is ook dit met Gods Woord, dat ons leert, juist andersom als wat de remonstranten beweerden, dat de Zoon uit de hand des Vaders gekregen heeft de namen van hen, die van eeuwigheid waren geschreven in het boek des levens. De Zoon heeft de taak op Zich genomen, de gegevenen des Vaders te verlossen door plaats- • bekledend en borgtochtelijk werk. De vervloeking, die op de gegevenen des Vaders lag, heeft Hij op Zich genomen.

Christus' spijze was te doen de wil Zijns Vaders. GelTjkkig, de verlossing door Christus is geen onzekere verlossing, die zou moeten afhangen van des mensen beslissing. Dan zou er nooit één mens zalig hebben kunnen worden, daar een mens door de val de vijand van God, van Christus en van zijn eigen zalgiheid is geworden. Hij wil niet zalig worden en hij kan niet meer zalig worden. Maar Christus bidt: „Vader, Ik wil dat waar Ik ben, ook die bij Mij zijn die Gij Mij gegeven hebt; opdat zij Mijn heerlijkheid mogen aanschouwen". Joh. 17 : 24. Daarom worden er nog mensen zalig. Het is de praktikale beleving van al Gods volk, namelijk het woord van Jesaja: „Ik ben gevonden van hen, die naar Mij niet vraagden. Ik ben gevonden van hen, die naar Mij niet zochten; tot het volk dat naar Mijn Naam niet genoemd was, heb Ik gezegd: Zie, hier ben Ik; zie, hier ben Ik". Jes. 65 : 1. Laat deze mogeUjkheid om zalig te worden ons dan dag en nacht verbinden aan Gods genadetroon, om dit ook uit genade om Christus' wil te mogen ontvangen en te beleven. Christus is Borg, Hoofd en Middelaar van het verbond des Nieuwen Testaments. In Zijn bloed is een verse en levendige weg voor de grootste zondaar, voor de diepst ge-' vallene en verlorene, om weder in Gods gunst, genade en gemeenschap aangenomen te worden.

's-Gr.

d. G.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen