Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gedenkt uw voorgangers

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gedenkt uw voorgangers

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

AUGSBURGSE CONFESSIE

25juni 1530-25 juni 1982.

Twee jaar geleden is in Duitsland op grootscheepse wijze de gedenkdag gevierd van de Augsbuigse Confessie. Naast talrijke bijeenkomsten, waarin het tot stand komen van deze belijdenis werd herdacht, zijn er ook vele geschriften verschenen, waarin aan dit feit aandacht werd besteed. De Duitse keizer, Karel V, had eindelijk de handen vrij gekregen om de reformatie in het Duitse Rijk ter neer te slaan. Met zijn bittere vijand, de koning van Frankrijk, had hij vrede gesloten. Met paus Clemens VII was alles ogenschijnlijk in orde gekomen. En met z'n drieën hadden ze afgesproken, met alle hun ten dienste staande middelen het protestantisme in hun landen uit te roeien. In Duitsland had dat protestantisme zich op de rijksdag te Spiers, die Karel V zelf niet had geleid, maar zijn broer Ferdinand,

zich fel gekant tegen de besluiten, die daar genomen werden. Denk aan het protest, dat hun de naam "protestanten" bezorgde. Toch waren er aan beide fronten zeer zwakke plekken. De keizer moest rekening houden met een nieuwe vijand: de Turken hadden Wenen bezet! De reformatie kampte met felle tegenstellingen tussen de volgelingen vain Luther enerzijds en die van Zwingli anderzijds. Zou het tot een vergelijk komen tussen de duitsen en Zwitserse protestanten? Zouden zij samen één front vormen tegen de geweldige machten van paus en keizer? Helaas, dat zou niet het geval zijn! Voor vele Luthersen (onder wie Melanchton) bleef er dan niet anders over, dan zoveel mogelijk toenadering te zoeken tot de roomse keurvorsten en stadsbestuurders, die zich van de pauselijke macht wensten te ontdoen. Karel V riep alle betrokkenen op, te verschijnen te Augsburg op de rijksdag. We hebben nauwelijks idee van de spanning rond zo'n rijksbijeenkomst. Wat een voorbereidingen! De keizer met zijn lijfwacht en raadgevers. De afgezanten van de paus met hun theologen. En dan de protestantse keurvorsten, beducht voor hun positie. En niet te vergeten, Luthher en de zijnen, die in de weer waren, om wat zij beleden op papier te zetten.

Na heel veel oponthoud begon de rijksdag op 20 juni 1530. Luther zelf kon er niet komen. Hij stond immere onder de ban van de paus en onder de rijksban van de keizer. En werd hij niet gehaat door Rome? Was hij niet heel fel? Wanneer het ging over de leer der waarheid naar de Schrift! Had men zijn adviezen nodig, dan had men hem niet ver weg, in Coburg, bij de hand.

Veel was er veranderd, sedert Karel V - negen jaar geleden persoonlijk een rijksdag had bijgewoond. Hij vond tegenover zich geen beweging achter Luther, maar een kerk. Een evangelische kerk.

Het was een bijzondere gebeurtenis, toen op 25 juni de belijdenis, die Melanchton had opgesteld, door de kanselier van de keurvorst van Saksen werd voorgelezen in een overvolle kapel. Op alle trappen en in de tuin zaten en stonden honderden toehoorders. De keizer, die slecht de duitse taal beheerste, probeerde zelfs te luisteren. De indruk, die dit belijden op de hoorders maakte, was enorm. Melanchton had getracht, alles, wat van de roomse kerk scheidde in de leer, te vermijden, en het gemeenschappelijke naar voren te laten komen. Luther, alléén achter gelaten in Coburg, was zéér bezorgd. De brieven, die hij tijdens de rijksdag aan Melanchton schreef en nog bewaard zijn, getuigen daarvan. Hij schrijft: "Als God niet met ons is, wat blijft ons dan over in de wereld? " En: "Denk er aan, de lieden, die U naar de ogen kijken, is de kerk van Christus niet. O, God beware ons, in de zaak des Heeren, die heihg is, niet te plooien en te schipperen".

De rijksdag heeft zich voortgesleept tot 19 november 1530. De luthersen hebben hun belijdenis, zoals deze werd voorgelezen, omhelsd als haar belijdenis. Melanchton heeft later (in 1540) getracht, er een en ander in te veranderen, om de calvinisten wat tegemoet te komen. Hij heeft daar de woede van de Luthersen zich mee op de hals gehaald. De Augsburgse belijdenis. Een - oecumenisch geschrift, waar in Rome wordt ontzien. Welk een onderscheid met onze Nederlandse Geloofsbelijdenis! Met het artikel over de rechtvaardigmaking kunnen we van harte instemmen. Gaat het over Doop, Avondmaal en de vrije wil, dan moeten we helaas verschillen. Dat heeft Melanchton ook wel begrepen. Vandaar zijn poging in 1540 om hierin wijzigingen aan te brengen. In het jaar 1580 heeft de Lutherse kerk officieel de Augsburgse Confessie als belijdenis geschrift aanvaard. Vandaar in 1980 de herdenking van dit feit.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 24 juni 1982

De Saambinder | 8 Pagina's

Gedenkt uw voorgangers

Bekijk de hele uitgave van donderdag 24 juni 1982

De Saambinder | 8 Pagina's