Huisbezoek. Een handreiking voor ambtsdragers en gemeente, door ds. H. Hofman.

Bij lezing en herlezing van dit boek kwam ik onder de indruk van de nood die de schrijver drong om deze uitgave het licht te doen zien.
Hoewel er in de loop der jaren veel over het huisbezoek geschreven en gediscussieerd is moet hem in zijn „Verantwoording" de vraag van het hart: „Maar is er ook veel verbeterd?"
Om deze indringende vraag enigermate gemotiveerd te kunnen beantwoorden heeft ds. Hofman, nog in de periode dat hij de gemeente van Gorinchem diende, een grondig onderzoek ingesteld. Nu, enige jaren de gemeente van Kalamazoo (U.S.A.) dienend, heeft hij zijn gegevens geordend en in een 14-tal hoofdstukken gebundeld. Met name heeft een gehouden enquête op een huishoudelijke vergadering van de Bond van Vrouwenverenigingen (die hij destijds presideerde) hem inzicht verschaft in de duidelijk aanwezige problematiek rond het huisbezoek. De reakties kwamen uit 138 verenigingen, verspreid uit het gehele land. Eveneens zijn via het Bondscentrum van de Jeugdbond aan een 50-tal jongeren 10 gevarieerde vragen voorgelegd. Ook uit die beantwoording blijkt de dringende noodzaak om de funktionering van het huisbezoek vanuit aard en strekking ernstig te (her)overwegen.
Onder het opschrift „Wat anderen zeggen?" is de gelegenheid geboden aan een predikant, enkele ouderlingen, een vader en een moeder om hun indrukken en meningen over het huisbezoek weer te geven. De opmerkingen dienaangaande kunnen ons als ambtsbroeders van groot nut zijn; tot bezinning: Hoe ga ik op stap?
Ds. Hofman heeft zodoende ruimschoots gegevens verzameld voor zijn pastorale handreiking: Huisbezoek. Het is geenszins zijn bedoeling geweest om de informaties uit de gemeenten sociologisch te analyseren in alle mogelijke onderscheidingen, maar om vanuit de werkelijkheid, de praktijk, herderlijk gedrongen, zowel de ambtsdragers alsook de gemeenten, wederzijds naar elkaar toe, te dienen en dat om 's Heeren wil.
Het zo noodzakelijke zielsbelang van een vruchtbaar huisbezoek onder de bedauwing van God de Heilige Geest met daarentegen de veelal teleurstellende ervaringen noopten de schrijver om een aantal zaken zowel naar de zijde van de ambtsdragers, alsook naar de kant van de gemeente openhartig aan de orde te stellen. Opdat de aandachtige lezer(es) zich diepgaand voor 's Heeren aangezicht zou bezinnen!
Op Schriftuurlijke wijze belicht hij de vraag: „Waarom is huisbezoek nodig?" Het huisbezoek is een van de middelen, waardoor de Heere Zijn gemeente verzorgt. In het huisbezoek gaat het ten diepste om de groei, de bloei, de welstand van heel de gemeente met het oog op elk lid in het bijzonder. Het karakter van het ambt brengt mee dat de ambtsdragers hun werk in de Naam van hun Zender verrichten en daarom in liefde, met wijsheid, maar ook met gezag in Zijn Naam komen vragen naar het antwoord op de prediking. Draagt deze de vruchten van waarachtige bekering en oprecht geloof? Persoonlijk vertrouwelijk bezoek is nodig; liefdevol maar niet minder ernstvol onderzoek naar de gesteldheid van hart en huis is geboden. De gemeente is een akker, die gedurig beploegd, bemest, bezaaid, ook bewied moet worden. Een boom, die tijdig gesnoeid moet worden. Een huis, dat steeds onderhouden moet worden.
Met klem wordt de herderlijke plicht van de predikant benadrukt om naast de ouderling - eventueel de diaken - deel te nemen aan het huisbezoek en zich niet met zovele werkzaamheden buiten zijn gemeente te belasten.
„Weidt dé kudde Gods, die onder u is". En weet de predikant dan waar de kudde gelegerd is? „Zijt naarstig om het aangezicht uwer schapen te kennen; zet uw hart op de kudden". Het kan zijn dat de eigen leraar vele zondagen voor zijn eigen „herderloze" gemeente staat.
Calvijn zegt: „De dienaars van Christus moeten niet alleen van het publiek preekgestoelte de gemeente onderrichten, maar ook veel voor de afzonderlijke schapen zorgdragen, om de dwalenden terug te brengen, de verbrokenen te troosten, de twijfelmoedigen te versterken.
Evenzo wordt de gemeente vermaand, dat zij de herders moeten ontvangen en hun persoonlijke onderwijzingen niet mogen ontlopen. Het zijn veeleer wolven dan schapen, die alleen de stem van de herder in de kerk willen horen, maar thuis niet willen berispt worden".
In dit verband is van belang het hoofdstuk, waarin de Bijbelse gegevens voor het huisbezoek worden nagespeurd. Ook hoe onze vaderen op de onderscheiden synoden zich uitspraken „om naarstig de wacht te houden en de hun toebetrouwde gemeenteleden van huis tot huis te bezoeken, vooral tegen de tijd van de Avondmaalsviering".
Met het oog op de zeer vele vakante gemeenten en daarbij nog vaak het gering aantal ouderlingen, dat in sommige grote gemeenten dient, wijst de schrijver ons op Christus' nadrukkelijk bevel: „Daarom, bidt de Heere des oogstes, dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitstote". En hij voegt er veelbetekenend aan toe: „Men wordt pas ouderling als men bevestigd is in het ambt. Wij geloven en belijden dat de Heere door Zijn Geest bekwaam maakt, om het werk des Heeren in Zijn wijngaard te doen.
Dat doet de Heere niet vóór de tijd."
Het is voorts treffend en toetsend te lezen: Aan welke Schriftuurlijke eisen moet de ambtsdrager voldoen? De van God bekwaamde ambtsdrager blijkt geen „supermens" te zijn, maar een echt mens van vlees en geest, die zichzelf kent en daarom de kudde niet vreemd is, die het leven Gods uit de gemeenschap met Christus Jezus verstaat en daarin enige oefeningen des geloofs door de Heilige Geest heeft ervaren. Zij hebben wat bemerkt zowel van de rijke verscheidenheid, alsook van de wonderlijke eenheid van de werkingen van Gods Geest.
De schrijver geeft blijk van zielkundig inzicht wanneer hij „De inrichting van het huisbezoek" beschrijft. Nee, niet volgens een vaste handleiding of zeker programma, maar met de bede om wijsheid treden we in wisselende omstandigheden personen met zo verschillende karakters tegemoet. En dan? Leren luisteren, open en onbevangen. Salomo wijst menig, alleen maar sprekend ambtsdrager terecht: „Die antwoord geeft, eer hij zal gehoord hebben. . . " . Men leze met aandacht de doordachte raadgevingen. Het gaat immers over zielszorg, van eeuwigheidsgewicht!
De lezers zullen geboeid het hoofdstuk „Wij krijgen huisbezoek" lezenlJn Wiens Naam, tot wie en met welk doel komen de ambtsdragers en welke boodschap zullen zij voor ons achterlaten? Bijzonder spreekt de titel aan: „Huisbezoek, ook voor jou". Immers de kinderen horen er bij, zie Psalm 78, „en dat zij hun hoop op God zouden stellen, en Gods daden niet vergeten".
Een tweetal gezinnen, alsook een moeder, worden aan het woord gelaten om van hun kant reaktie te geven op het ontvangen huisbezoek. Hopelijk doen we daar onze winst mee, want we kunnen ook harten toesluiten en van ons vervreemden.
De belangstellende lezer zal nauwkeurig de beantwoording van de 15 enquêtevragen voor zichzelf verwerken en inderdaad tot de konklusie komen: Hoezeer schieten wij tekort! De schrijver zelf geeft met betrekking tot de antwoorden behartigenswaardig kommentaar.
Opmerkelijk is de beantwoording van een formulier met 10 vragen betreffende het huisbezoek, dooreen 50-tal jongeren. Wat leeft in het hart van onze jonge mensen? Zij zijn de gemeente van de toekomst. En nog geeft de Heere ons „de gouden gelegenheid" om onze kinderen te onderwijzen.
Het is de opzet van ds. Hofman geweest, de drang van zijn hart - ik geef dit met vrijmoedigheid door aan de broeders predikanten, ouderlingen en diakenen, aan onze gezinnen - om met dit boek een bescheiden bijdrage te mogen leveren aan de opbouw van het lichaam van Christus. En dat in een tijd waarin de boze zo listig woelt om te verscheuren en te verderven en in leer en leven de praktijk der godzaligheid los te laten.
De kerkeraadsleden mogen elkaar best dit boek cadeau doen en de gemeente zal er mee gebaat kunnen zijn als dit boekwerk hen ter beschikking wordt gesteld.
't Is een keurig verzorgde uitgave van b.v. Uitgeverij „De Banier", Postbus 2330, 3500 GH Utrecht, 107 pagina's, prijs f 22,50.
Diene dit boekwerk „Huisbezoek" in de hand van Gods Geest om ons huiswerk, knieënwerk te geven „om te bekeren de harten der vaderen tot de kinderen, en de ongehoorzamen tot de voorzichtigheid der rechtvaardigen, om de Heere te bereiden een toegerust volk".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen