Vragenrubriek

Dhr. D. te H'. stelt de volijeiule vniüi; :

Kortiieleden was ik een preek aan het lezen van Dr. Kohlhruiige en wel over de tekst van Joh 34. vers 23 "Gewis.selijk Hij lei^t den menseh niet te veel op. dat hij tegen God in het gerieht zon tyiogen treden". Dit zijn - zoals u hekend. woorden van Elihii. Wat zegt nu Dr. Kohlhrugge in zijn preek, namelijk letterlijk het volgende:

De vrienden nu hadden alles beproefd, maar eindelijk werden zij toeh gewaar, dat zij hun pijlen tevergeefs ajsehoten. doeh nu treedt een jonge man op. Elihu genaamd, die sprak alsof hij God zelf ware: hij was eehter nog erger dan de drie anderen, hij overtrof hen nog verre, hij sprak als het Lam, maar hij was niet het Lam. hij was een duivel.

Ik was door deze zin totaal verslagen. Hoe menigmaal heb ik Gods kneehten horen uitleggen, dat Elihu juist de drie overtrof, een Godzalige man was. ja een profeet, en dat Joh geen verzoening behoefde te vragen aan de Heere voor Elihu. maar wel voor de drie vrienden. Meer nog. hoevelen van Gods Kerk in de Oude en Nieuwe dag hebhen troost, bemoediging, ontdekking, diepten en hoogten hieruit mogen halen. Alleen al zijn woorden: .Maar niemand zegt: Waar is God. mijn Maker, die de psalmen geeft in de naeht. en hij God is een vreselijke .Majesteit, en Hij is groot van kraehl. en zo zou ik door kunnen gaan. Kan dat een onbekeerd mens zeggend

Deze uitleg heb ik ook nooit gelezen bij andere schrijvers. Integendeel, over Elihu mag een veel positiever geluid gegeven worden. Zo las ik van hem: de drie vrienden hadden Job vermaand. Zij meenden, dat Jobs lijden een straf was van de rechtvaardige God over onbekende zonden van Job. Elihu neemt een ander standpunt in. Hij meent dat Jobs lijden een beproeving is. Het eigenlijke doel van Jobs lijden, n.l. een lijden enkel en alleen om de eer van God. verstond ook Elihu niet.

Er zijn overigens in zijn redenen zeer schone en tretTende gedachten b.v. Job 33:23 v.v. Daar profeteert Elihu van de ongeschapen Middelaar, die alleen in staat is aan de mensen de gerechtigheid Gods, waarover de mensen zich zoveel valse begrippen vormen, niet alleen recht te verkondigen, maar ook mee te delen. Om Zijnenwil erbarmt Zich de eeuwige God in ontfermen over de zondaar, die niet anders verdiend heeft dan de dood. Om Christus' wil spreekt Hij ook de bekende woorden: Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale. Ik heb verzoening gevonden. Die zijn velen tot grote troost geweest. Het is ook voor mij onbegrijpelijk, dat Dr. Kohlbrugge tot zo'n uitspraak komt. Gelukkig deed hij ook betere, waar we ons goed in kunnen vinden. Hieruit blijkt ook weer dat geen mens onfeilbaar is en dat alleen Gods Woord onfeilbaar de waarheid geeft. Daarbij aanvaarden we ook onze belijdenis als op dit Woord gegrond. Het maant ons tot voorzichtigheid de uitspraken van theologen, wie dan ook, deze waarde toe te kennen.

Dhr. N. ie L. vraagt hoe de naam Christus moei worden iiilffesproken. als Kristus of als Gristus? Jarenlang was de uitspraak Krisius. tegenwoordig hoort hij vaker Gristus. Dit laatste is naar zijn oordeel een devaluatie van de naam van Christus.

De naam Christus is van Griekse afkomst. In die taal lezen we de naam Xristos. Het gaat dus om de uitspraak van die Griekse letter. Nu is het merkwaardig dat in de beide Griekse leerboeken, die ik heb, deze uitspraak verschillend wordt aangegeven. In het ene boek staat dat de X uilgesproken wordt als een zachte k (kn-h zoals in het woord dekhut). In het andere lees ik de uitspraak: ch. De vertaling van het Griekse woord Xristos door Christus doet me vermoeden, dat deze uitspraak toch de juiste is. Anderzijds is er ook grond om de X als een k uit te spreken, zodat de naam van Christus als Kristus klinkt, maar dan met een zodanige klank dat deze ook niet ver van Christus afwijkt. Hier is uiteraard een persoonlijke vrijheid, waar we echt geen principiële zaak van moeten maken. Belangrijker is hoe we de naam noemen uit het oogpunt van eerbied en heiligheid.

Dhr. X te Y. heeft bezwaren teilen het gebruik van een ..zakbijbel" op de kansel door predikanten. De kanselbijhel ligt er toeh niet voor niets. Hij acht het een gebrek aan bekwaamheid als men de kanselbijbel niet kan lezen.

Ik denk niet dat het probleem ligt bij het niet kunnen lezen van de z.g.n. oude druk. Dat is toch zo moeilijk niet. Maar de eigen bijbel geeft, door de kleinere letters en het ontbreken van de kanttekeningen, een gemakkelijker en beter overzicht van het hele verband van de tekst. Het is vertrouwder de eigen bijbel met eventuele onderstrepingen en aanduidingen te gebruiken, dan de kanselbijbel. Vooral ook omdat men in andere gemeenten weer een andere kanselbijbel aantreft. En gezien het feit dat de inhoud precies dezelfde is, kan er toch geen bezwaar zijn tegen het gebruik van een eigen bijbel. De geopende kanselbijbel in Gods huis houdt toch zo veel meer in, dan dat hij beslist ook altijd gebruikt moet worden. Laten we van bijzaken maar geen problemen maken.

Hendrik Ido Ambacht,

ds. H. Paul.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen