Mozes - Het Brood des levens

Ik ben het Brood des levens. Johannes 6 : 48.

Eindelijk is het morgen. De dauw ligt rond het leger en als dan de dauw optrekt ziet Israël de heerlijkheid des Heeren. Daar ligt op het woestijnzand een witglinsterende stof. Wat zou het zijn? De Godgezinden weten het. We lezen: „Mozes dan zeide tot hen: Dit is het brood, hetwelk de Heere ulieden te eten gegeven heeft".

Dit brood dient tot verootmoediging van het volk. De Heere had de murmureringen van Zijn volk gehoord. Hij deed brood uit de hemel nederdalen op mensen die tegen Hem opstonden. Want wie zijn Mozes en Aaron? Terecht zegt Mozes dan ook: Uw murmureringen zijn niet tegen ons, maar tegen de Heere". Inplaats dat zwavel en vuur van de hemel regent, regent het brood op een weder­ spannig volk. Zo is het vandaag de dag nog. De Heere geeft brood in de monden van mensen die Hem daar nooit om vragen. De lankmoedigheid Gods is groot over mensen die Hem niet erkennen als de enige oorsprong alles goeds. Een heel klein gedeelte van ons volk zondert jaarlijks nog een dag af om een zegen van God te vragen voor arbeid en gewas. Maar veel meer mensen vloeken God inplaats van Hem te bidden. En zie, nu geeft de Heere brood in handen van mensen welker handen zich nooit vouwen om Hem te vragen en Hij legt brood in de monden van mensen die Hem vloeken. Dat zal niet altijd zo blijven. Er zal een eind komen aan de verdraagzaamheid en lankmoedigheid Gods. Paulus zegt in Romeinen 1 : 18: Want de toom Gods wordt geopenbaard van de hemel over alle goddeloosheid, en ongerechtigheid der mensen, als die de waarheid in ongerechtigheid onderhouden".

De Heere gaf het Manna als een bijzonder verootmoedigingsmiddel. Daarenboven was het Manna een bijzonder voedingsmiddel en tevens een teken en zegel van het Brood des levens dat in de volheid des tijds uit de hemel is nedergedaald. De voorzienigheid Gods bestaat in onderhouding, medewerking en regering. De Heere onderhoudt al het geschapene. Hij doet dat langs de gewone weg der middelen. Maar Hij kan het ook doen op een bijzondere middellijke wijze. Dat nu, gebeurde in de woestijn. De Heere verzadigde Zijn volk op een bijzondere wijze met Manna, hemels brood. Op een bijzondere middellijke wijze leste Hij hun dorst met water uit de steenrots. Zo heeft de Heere Zijn knecht Elia op een bijzondere wijze onderhouden met een koek op de kolen gebakken en zijn dorst gelest uit een fles met water. Te Zarfath dat bij Sidon is had de Heere een weduwvrouw geboden om Elia te onderhouden. Van Mozes lezen wij dat hij door God op de berg veertig dagen en veertig nachten onmiddellijk is onderhouden.

Beter dan dit tijdelijk leven is echter Gods goedertierenheid. De Heere onderhoudt ook het geestelijke leven in Zijn volk. Zeer duidelijk wordt daarvan gesproken in Zondag 29 van onze Heidelbergse Catechismus. We lezen daar: , , Dat, gelijk als brood en wijn dit tijdelijk leven onderhouden, alzo ook Zijn gekruisigd lichaam en Zijn vergoten bloed de waarachtige spijs en drank zijn, waardoor onze zielen ten eeuwigen leven gevoed worden".

De Heere deed het Manna regenen met het doel Zijn volk te verootmoedigen. Zijn volk te voeden en vooral Zijn volk te onderwijzen. Dat Israël en ook wij zullen leren afzien van het teken en zegel en opzien tot de betekende zaak. Het Manna dat in de woestijn viel was vergankelijk, het was aan bederf onderhevig. De mensen die het aten waren ook vergankelijk. De Heere Jezus zei tegen de Joden: „Uw vaders hebben het manna gegeten in de woestijn, en zij zijn gestorven". De mens zal met het teken nooit de overwinning kunnen behalen. We kunnen gedoopt zijn, belijdenis hebben gedaan en zelfs ten avondmaal gaan en toch vreemdeling zijn van het genadele­ ven. Het zal er om gaan of we kennis hebben aan de Borg. Hij is het Brood des levens. Hij zegt dan ook verder tegen de Joden: „Ik ben dat levende Brood, dat uit de hemel nedergedaald is; zo iemand van dit brood eet, die zal in der eeuwigheid leven".

Het Manna was een teken en zegel van Gods heerlijkheid. Mozes zegt immers tot het volk: , , En morgen dan zult gij des Heeren heerlijkheid zien". In het werk der verlossing blinkt de heerlijkheid des Heeren. De apostel Johannes zegt in hoofdstuk 1: „En het Woord is vlees geworden, en heeft onder ons gewoond, en wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als des Eniggeborenen van de Vader, vol van genade en waarheid".

Geheel Israël heeft van het Manna gegeten en het grootste gedeelte is verloren gegaan. Het teken kon hen niet zalig maken. Onder hen waren er die walgden van het Manna. Dit was een regelrechte verzoeking van Christus. Paulus zegt in 1 Kor. 10 : 9: En laat ons Christus niet verzoeken, gelijk ook sommigen van hen verzocht hebben, en werden van de slangen vernield". Ergens anders lezen we in de Bijbel van een onrein achten van het bloed van Christus. Welnu, daaraan hebben zich die Israëlieten schuldig gemaakt die zeiden: nze ziel walgt van dit zeer lichte brood. Hoe zullen wij ontvlieden zo wij op zo grote zaligheid geen acht geven? Het Manna is verder een prediking van de heiliging van de sabbat, het is een bestraffing van ons egoïsme en een vermaning om af te zien van alle ijdele zorg. David zegt in Psalm 55: Werp uw zorg op de Heere, en Hij zal u onderhouden; Hij zal in eeuwigheid niet toelaten, dat de rechtvaardige wankele". i •;

Waarder,

Ds. A. Hofman.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen