Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De dag der vreugde

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De dag der vreugde

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

MEDITATIE

"Dit is de dag, die de Heere gemaakt heeft; laat ons op dezelve ons verheugen en verblijd zijn", Psalm 118 : 24.

Deze psalm wordt terecht een feestlied genoemd, door de feestvierende tempelgangers inzonderheid op het paasfeest gezongen.

Ook door de nieuwtestamentische kerk is dit lied, thans in het licht der vervulling, al vele eeuwen gezongen in de openbare samenkomsten der gemeente. Menig pelgrim, reizend naar het hemels Jeruzalem, heeft van de enige Steen waarop het gebouw van Gods uitverkoren kerk gegrondvest is, met geestelijke blijdschap gezongen. Die Steen heeft de Vader verkoren tot een Hoofd des hoeks. Door die Steen is de Vader verheerlijkt in Zijn gerechtigheid en waarheid, daarin, dat Hij als de enige Rotssteen Zich vernederd heeft tot in de dood, ja de dood des kruises. Daarom heeft de Vader Hem opgewekt uit de doden en is de dag van Zijn opstanding een heilige dag geworden, ja de dag der dagen, de sabbat der vervulling voor de nieuwtestamentische kerk.

Nooit zou deze dag gekomen zijn, als de enige bloedprijs niet was gebracht door Hem, het Hoofd van het uitverkoren geslacht, Die met één offerande volmaakt, degenen die geheiligd worden, en de dag van Zijn verrijzenis stelde tot het begin der weekdagen, ja tot een dag van verheuging en blijdschap.

Denk aan de eerste scheppingsdag, toen de aarde op haar grondvesten nederzonk en de waarschijnlijk op die dag geschapen troongeesten zongen.

Ook toen was het een dag van vreugde. In de volgende scheppingsdagen volvoerde God Zijn werken en stelde de zevende dag tot sabbat, waarop Hij met heilig vermaak rustte van de werken Zijner handen. Wanneer dit alles zo gebleven was, dan zou de roem der dagen, namelijk de opstandingsdag van Christus, nooit zijn aangebroken.

Eens brak de vreselijke dag aan, waarop het hoofd van het menselijk geslacht de verbondsband met God moed-en vrijwillig doorsneed. Alle scheppingsheerlijkheid werd veranderd in ontluistering van de werken Zijner handen. Toen is alles overgegeven aan de zondewet van vergankelijkheid, verdorvenheid en veranderlijkheid. De ganse schepping zucht en is in barensnood tot nu toe. Ja, het leven van het menselijk geslacht wordt in Psalm 103 bezongen: "De dagen des mensen zijn als het gras; gelijk een bloem des velds alzo bloeit hij; als de wind daarover gegaan is, zo is zij niet meer, en hare plaats kent haar niet meer".

Onze dagen worden zo treffend door Mozes in Psalm 90 getekend: "Want al onze dagen gaan heen door Uw verbolgenheid; wij brengen onze jaren door als een gedachte, en het uitnemendste van die is moeite en verdriet".

Toch blinkt Gods goedertierenheid nog in de onderhouding aller dingen en aller leven door Zijn algemene genade, opdat dit alles aan Zijn verheven verlossingswerk zou dienstbaar zijn.

O, grote dag der verlossing, waarop het Hoofd van het uitverkoren geslacht opstond tot heerlijkheid Gods des Vaders en tot gerechtigheid van Zijn volk. Daarom is deze dag begonnen met een graf, ja een rotsgraf van Sions Borg. Hoeveel is er gebeurd sinds de eerste dag der week. Met een hosannageroep begonnen, veranderde het in: "Kruist Hem, kruist Hem!"

Welnu, dit "kruist Hem" is volvoerd, waardoor Hij Zijn middelaarswerk volbracht naar de opdracht van Zijn Vader.

Gelegd in een nieuw graf, als bewijs van Zijn onschuld en de zekerheid van Zijn dood. Het rijk der duisternis scheen te overwinnen op het rijk des Lichts, waarvan de in het graf begravene toch Hoofd, Borg en Koning was.

Daarom op deze eerste dag der week is de gang van Gods Kerk een droeve grafgang. Niet één van Zijn discipelen heeft Zijn woord betreffende Zijn lijden, sterven en opstanding geloofd, hoewel dat hen reeds weken tevoren verkondigd was.

Zijn opstandingsdag begon met schreiende Maria's, droevige Em maüsgangers, ongelukkige en allesmissende discipelen. Want ze misten Jezus, waarop zij gehoopt en voor wie zij geleefd hadden. Integendeel, triomferende vijanden, die honend riepen: "Hij Die nederiigt, zal niet weder opstaan", waren als smartelijke pijlen, die hun harten doorwondden.

En toch... deze eerste dag van de week zal een dag van verheuging, ja de sabbat worden en blijven voor Gods Kerk, totdat de tijdloze sabbat aanbreekt, waarin de rust van het geloof zal verwisseld worden in een eeuwige rust van aanschouwen en heerlijkheid.

Want Hij, Die nederiigt, zal opstaan. Zijn vijanden zullen verstrooid worden, maar de rechtvaardigen zullen zich verblijden. Zij zullen van vreugde opspringen voor Gods aangezicht en van blijdschap vrolijk zijn.

Het einde der week was in de bedeling der schaduwen de dag der rust. Deze dag zal worden verlegd, want de verzoening door voldoening is volbracht. De dood is verslonden tot eeuwige overwinning.

In de morgen der opstanding rechtvaardigde God het Hoofd van Zijn Kerk en stelde de dag der opstanding tot sabbatdag. Niet aan het einde, maar op de eerste dag der week.

Deze dag is een dag des levens, der vrijheid, der blijdschap en rust. Een dag voor Gods volk, om al de dagen van hun leven van hun boze werken te rusten, de Heere door Zijn Geest in zich te laten werken en alzo de eeuwige Sabbat in dit leven aan te vangen. En zo is Jezus' voorzegging aan Zijn discipelen vervuld geworden: "Nog een kleine tijd en de wereld zal Mij niet meer zien, maar gij zult Mij zien, want Ik leef en gij zult leven".

Onvergetelijk voor Gods volk, als de verlossingssabbat in hun leven aanbreekt. Dan worden de banden der dienstbaarheid en des doods geslaakt. Dan wordt het heilgeheim van verlossing door recht doormaakt en doorleefd. Godverheerlijkende en dierbare vervulling van 1 Kor. 1:30 en 31: Maar uit Hem zijt gij in Christus Jezus, Die ons geworden is wijsheid van God, en rechtvaardigheid en heiligmaking en verlossing. Opdat het zij gelijk geschreven is: ie roemt, roeme in de Heere".

Dan zingt Gods Kerk door het geloof:

Dit is de dag, de roem der dagen. Dien Isrels God geheiligd heeft. Laat ons verheugd, van zorg ontslagen. Hem roemen, Die ons blijdschap geeft.

Wijlen ds. M. Blok.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 april 1991

De Saambinder | 12 Pagina's

De dag der vreugde

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 april 1991

De Saambinder | 12 Pagina's