Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het leven in de bijbelse landen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het leven in de bijbelse landen

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het Pascha

"Want ook ons Pascha is voor ons geslacht".

1 Cor. 5 : 7.

Het Paasfeest werd gevierd op de 14e Nisan. Het hield de herinnering levend, hoe God ten tijde van de tiende plaag, waarmee Hij Egypte bezocht, de eerstgeborenen van Israël spaarde en Zijn volk uit het diensthuis verloste. Het Hebreeuwse woord Pesach betekent "overslaan, voorbijgaan": de Heere sloeg immers de huizen van de Hebreeën over, toen Hij de eerstgeborenen van de Egyptenaren sloeg. Achter het bloed van het lam was de Israëliet veilig toen de verderfengel voorbij ging. Dus niet om eigen waardigheid of verdienste.

Toen het Paasfeest voor het eerst in Egypte werd gevierd moest elk Israëlitisch huisvader een gaaf lam nemen, mannelijk, één jaar oud, het in de avondschemer slachten, en het bloed met een bosje hysop strijken aan de posten en de bovendorpel van zijn huisdeur. Daarna moest het lam, waarvan geen been gebroken mocht worden, in zijn geheel gebraden worden en op tafel verschijnen met ongegiste koeken en bittere kruiden. Het moest gegeten worden door hen die het teken van het verbond, de besnijdenis, ontvangen hadden; niet alleen de leden van de familie, maar ook de lijfeigenen en vreemden. Was de familie te klein om een lam in zijn geheel te nuttigen dan verenigde men zich met een naburige familie aan de maaltijd. Het Paaslam moest worden gegeten, terwijl de Israëlieten geheel reisvaardig waren, de lendenen omgord, de sandalen aan de voeten, de staf in de hand. Indien er iets van het paaslam overbleef, moest dit verbrand worden.

Later onderging de viering enige wijzigingen:

1. het Paaslam werd niet meer thuis geslacht en gegeten, maar bij het heiligdom (Deut. 16 : 15);

2. het bloed werd niet meer aan de posten en de bovendorpel gestreken, maar door de priesters voor het altaar gesprenkeld, terwijl de stukken vet op het altaar werden geofferd.

In tegenstelling met andere offers slachtte de huisvader zijn Paaslam zelf. Eens in het jaar was hij zelf priester. Dat toonde Israël dat het een priesterlijk volk was.

Wie door afwezigheid of om andere redenen verhinderd was het Paasfeest te vieren op de vastgestelde datum, kreeg de gelegenheid precies een maand later de uittocht uit Egypte te herdenken.

In latere dagen stelden de schriftgeleerden een uitgebreide plechtigheid vast voor de viering van het Paasfeest. Deze bepalingen zijn van belang om de inzetting van het Heilig Avondmaal door de Heere Jezus te verstaan.

Wanneer de paasmaaltijd was aangericht en men de handen gewassen had, schonk de huisvader de eerste beker wijn in, zegende het met woorden van lof aan God, en daarna dronken allen eruit (Vgl. Lukas 22 : 17).

Nadat de handen weer gewassen waren sprak hij een dankgebed uit over de voorspijzen. Dan at hij van de bittere kruiden, waarop de aanwezigen zijn voorbeeld volgden. Tijdens dit gedeelte van de maaltijd heeft de Heere gesproken over één die Hem verraden zou (Matth. 26 : 21).

Daarna werd de tweede beker wijn ingeschonken. De zoon des huizes vroeg dan, waarom dit paasmaal aangericht was. Dit gaf de huisvader de gelegenheid om de redding van Israël uit Egypte te vertellen.

Vervolgens at men de bittere kruiden en van de ongezuurde broden. Daarna zongen allen twee Hallelpsalmen: Ps. 113 en 114.

Als dan opnieuw de handen waren gewassen werd het paaslam gegeten. De derde en de vierde beker wijn werden daarna ingeschonken en gedronken. Daarop zong men het tweede gedeelte van het Hallel. Gedurende het eten van het brood na de tweede beker en bij het drinken van de derde beker heeft de Heere Jezus het Heilig Avondmaal ingesteld.

Het feest der ongehevelde (= ongezuurde) broden, dat samenviel met de herdenking van de uittocht uit Egypte werd gevierd van de 15e tot de 21e Nisan. Gedurende al die tijd mocht geen gegist brood worden gegeten; op straffe des doods was het verboden zuurdesem in huis te hebben. Het eten van het ongezuurde brood herinnerde aan het "Brood der ellende" dat Israël in Egypte was voorgezet. Het bewaarde de herinnering aan de gehaaste uittocht, waardoor de langzame toebereiding van het gezuurde brood niet mogelijk was.

Elke dag van het feest moest na het morgenoffer een feestoffer gebracht worden. Op de eerste en de laatste dag van het feest moest alle arbeid rusten en hield men in het heiligdom godsdienstige samenkomsten.

Op de 16e Nisan - de tweede dag van het Paasfeest - bracht men een schoof van de pas geoogste gerst als beweegoffer voor de Heere. Daarmee wilde men aan God zijn dank betonen voor de oogst, die men weer uit Zijn hand ontvangen had. Daarna mocht men pas eten van het nieuwe koren. Het brand-en spijsoffer dat bij de garve der eerstelingen gevoegd werd zinspeelt op de verplichting om door het genot van lichaamsvoedsel alle leden van het lichaam voor de dienst des Heeren te sterken, tot toeneming in heiligheid én tot ijver in goede werken.

In enkele woorden schetst de apostel Paulus ons de betekenis van het Pascha in het leven van Gods gemeente. Zuivert dan de oude zuurdesem uit, opdat gij een nieuw deeg zijn moogt, gelijk gij ongezuurd zijt. Want ook ons Pascha is voor ons geslacht, namelijk Christus.

Zo laat ons feest houden, niet in de oude zuurdesem, noch in de zuurdesem der kwaadheid en der boosheid, maar in de ongezuurde broden der oprechtheid en der waarheid. Leg daar uw leven eens naast.

Scherpenzeel,

Iz. den Dekker.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 september 1994

De Saambinder | 12 Pagina's

Het leven in de bijbelse landen

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 september 1994

De Saambinder | 12 Pagina's