Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Christus’ opstanding, het fundament van de christelijke hoop

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Christus’ opstanding, het fundament van de christelijke hoop

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

MEDITATIE

"En indien Christus niet opgewekt is, zo is dan onze prediking ijdel, en ijdel is ook uw geloof'.

1 Cor. 15 : 14.

De leer van de opstanding van Christus is van zo grote betekenis, dat ze met recht het fiindament genoemd kan worden, waarop het gebouw van de christehjke hoop is gegrond. Dit wijst de apostel Paulus in bovenstaande woorden duidelijk aan. Paulus heeft in de gemeente van Corinthe niemand anders gepredikt dan Jezus Christus en Dien gekruisigd. Christus, Die voor hem het leven geworden was, predikte hij alom als het Léven. Paulus kent geen ander geestelijk leven dan uit Christus. Maar dat zou onmogelijk geweest zijn, als Christus, Die op Golgotha aan het kruis gestorven was, niet ook was opgewekt. Opgewekt door de kracht Zijns Vaders, opgestaan door Zijn eigen kracht. De waarheid en de zekerheid van de opstanding bewijst Paulus met de Schrift en met verschijningen van Christus aan de Zijnen: "En dat Hij is van Cefas gezien, daarna van de twaalven". Gezien van vijfhonderd broederen op eenmaal, gezien van Jacobus en van al de apostelen. En, zegt Paulus, ten laatste van allen is Hij ook van mij gezien. En dat wonder heeft Paulus nooit klein kunnen krijgen. "Hij is van mij, als van een ontijdig geborene gezien". Nee, voor Paulus is het geen onzekere zaak of Christus opgewekt is. Christus is de Levende, hij heeft Hem ontmoet.

En ook Petrus heeft ervan mogen schrijven in zijn Brief: "Geloofd zij de God en vader van onze Heere Jezus Christus, Die naar Zijn grote barmhartigheid ons heeft wedergeboren tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden". Hij is overgeleverd om onze zonden en opgewekt tot onze rechtvaardigmaking. Niet van een dode, maar van een levende Christus gaat kracht uit. Als Christus niet opgewekt is, dan is de prediking ijdel, dat is zinloos, ja dwaasheid. De prediking moet immers een bevredigend antwoord geven op de vraag, of er nog een middel is om de welverdiende straf te ontgaan en wederom tot genade te komen. Hoe zou er van wedergeboorte en bekering, van vergeving der zonden en aanneming tot kinderen Gods sprake kunnen zijn, als Christus niet ware opgestaan en opgewekt. Dan zou met recht deze leer een troosteloze leer zijn. Maar Hij, Die Zich zo diep vernederde tot in de dood, is ook door de Vader uitermate zeer verhoogd. Hij heeft als Borg en Middelaar de schuld Zijns volks op Zich genomen. Hij heeft geleden en is gestorven op Golgotha's vloekheuvel. Hij heeft bewezen dat Hij de dood, satan, ja in één woord alle vijandelijke machten overwonnen heeft, want Hij is de Levensvorst. En Zijn opstanding en opwekking is het onweerlegbare bewijs van het Offer, dat door Hem gebracht is, door de Vader aangenomen en volko­ men genoegzaam is verklaard. Het handschrift der zonde dat tegen ons was, is aan het kruis vernietigd. "De schuld Uws volks hebt Ge uit Uw boek gedaan, ook ziet Gij geen van hunne zonden aan".

Christus, het Hoofd is opgestaan, maar dan kan het lichaam, met al zijn leden niet achter blijven. O, dit is de geloofstaal van Paulus. En het geloof is een vaste grond der dingen die men hoopt, een bewijs der zaken die men niet ziet. Laat dan het ongeloof spotten met de waarheid van de opstanding. Laat de moderne mens zeggen: dood is dood, maar dit evangelie is een vast fimdament. Hij, Die Zijn leven voor Zijn schapen heeft gesteld, zal nu ook het leven, voor hen verworven, overeenkomstig Zijn belofte schenken.

Maar nu komt de grote vraag tot ons: Hoedanig zal in het uur der opstanding onze opstanding zijn? De Schrift vertelt het ons dat er immers tweeërlei opstanding is. Er is een heerlijke opstanding ten eeuwigen leven, er is ook een verschrikkelijke opstanding tot de eeuwige verdoemenis. Maar om in die heerlijke opstanding te delen zal er hier op aarde door Zijn kracht een opstanding geweest zijn tot nieuw leven. Dat wonder geschiedt bij al de gege- venen des Vaders. Ze worden wedergeboren, van dood levend gemaakt, ja ze worden door de Geest Gods van nieuws geboren en door een waar geloof aan Christus, de Levensvorst verbonden. En die wedergeboorte komt in de vruchten openbaar. Dan wordt er een droefheid naar God geboren, die een onberouwelijke bekering tot zaligheid werkt. Ze gaan de zonden haten en vlieden. Ze gaan een liefde krijgen tot God en Zijn dienst. Ze gaan zoeken de dingen die van Boven zijn. Ze zoeken Gods geboden te betrachten. Nee, niet alleen om in de hemel te komen, maar omdat God het zo eeuwig waardig is gediend en gevreesd te worden.

Door die opstanding uit de geestelijke dood ontstaat ook een strijd. Want het leven in de vreze des Heeren kenmerkt zich door strijd. Er is immers in de wedergeboorte een oud deel, een oude mens, een vijandig deel. Paulus heeft ervan geklaagd: Het vlees begeert tegen de geest en die twee staan tegenover elkander. O, dat doet hem uitroepen: "Ik, ellendig mens, wie kan mij verlossen van het lichaam dezes doods? " Nee, in eigen kracht kunnen ze niet staande blijven. Maar Hij, de opgestane Levensvorst, heeft alle macht in hemel en op aarde. Alle macht, dat omvat alle toestanden, alle gewaarwordingen, alle dingen. En wat Zijn liefde wil bewerken ontzegt Hem Zijn vermogen niet. Nee, dat geloof is niet ijdel. Het wordt in de werkelijkheid, in de beleving ervaren: "De Heere zal opstaan tot de strijd, Hij zal Zijn haat'ren wijd en zijd, veijaagd, verstrooid doen vluchten".

O, onvemieuwden van hart: Kust den Zoon, de opgestane Levensvorst, opdat Hij niet toome en gij op de weg vergaat, als Zijn toom maar een weinig zou ontbranden! Onze prediking is niet ijdel, want de inhoud is Christus, de Levensvorst, Die getuigd heeft: Ik leef en gij zult leven. En hoewel de beleving hiervan "uurtjes van korte duurtjes" is, het zijn de bewijzen van Christus' opstanding. Volmaakt zal de opstanding zijn ten jongste dage. En Paulus roemt: "En zo zullen we altijd met de Heere zijn". U ook?

Hardinxveld-Giessendam,

ds. B. v.d. Heiden.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 mei 1995

De Saambinder | 12 Pagina's

Christus’ opstanding, het fundament van de christelijke hoop

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 mei 1995

De Saambinder | 12 Pagina's