BIJBELSTUDIES

In het huis van Cornelius

Hand. 10 : 44-48.

(1)

Een wonderlijke kerkdienst

Wat een wonderlijke kerkdienst was het in het huis van Cornelius. Petrus verkondigde daar het Evangelie. Hij predikte dat de Heere geen Aannemer des persoons is, maar een onkreukbare Rechter. Wie kan voor Hem bestaan? Maar hij predikte ook, dat diezelfde God het Evangehe gezonden heeft. En wat is de inhoud van dat Evangehe? Vrede door Jezus Christus (vers 36). Petrus predikte Christus. Zoals hij het op de Pinksterdag deed, zo deed hij het hier. Hij predikte Hem als Degene, Die door God gezalfd is met de Heilige Geest en met kracht. Hij predikte Hem in Zijn vernedering en in Zijn verhoging. Maar hij heeft ook gepredikt dat diezelfde Christus komen zal als "Rechter van levenden en doden" (vers 42). Daarbij heeft Petrus ook gewezen op de grote betekenis van de genadetijd. In die genadetijd laat God nog prediken, dat "een iegelijk, die in Hem gelooft, vergeving der zonden ontvangen zal door Zijn Naam" (vers 43).

Een preek die niet werd afgemaakt

Wat was de preek van Petrus ten huize van Cornelius een indrukwekkende preek. Een preek waarin het hart van het Evangelie van vrije genade klopte. En het wonderlijke is, dat Petrus zijn preek niet af kon maken, want wij lezen in vers 44: Als Petrus nog deze woorden sprak, viel de Heilige Geest op allen, die het Woord hoorden". Later in Hand. 11 : 15 is Petrus daar nog op teruggekomen: En als ik begon te spreken, viel de Heilige Geest op hen, gelijk ook op ons in het begin". Petrus had dus nog meer willen zeggen, hij was nog niet uitgesproken. Hij hoefde echter niets meer te zeggen. De Heilige Geest viel hem in de rede. Wat hij moest zeggen, was gezegd. Het overige zou later wel komen. Nu was het genoeg. In één preek kan nooit alles gezegd worden. Dat hoeft ook niet. Als het voornaamste maar gezegd wordt. In elke preek kan maar een stipje gezegd worden van de volle raad Gods. Elke preek bestaat daarbij ook uit gebrekkige mensenwoorden. Maar de Heere wil die woorden gebruiken. Paulus spreekt over de dwaasheid der prediking als een kracht Gods tot zaligheid, een iegelijk die gelooft. Het komt erop aan dat de Heilige Geest in de prediking meekomt. En dat gebeurde hier in het huis van Cornelius op een bijzondere wijze. De Heilige Geest viel Petrus zelfs in de rede: Als Petrus nog deze woorden sprak, viel de Heilige Geest op allen, die het Woord hoorden". Het is opmerkelijk, dat de Heilige Geest viel op allen, die het hoorden. Dat is iets bijzonders. Als nu het Woord gepredikt wordt, valt er altijd een scheiding. Bij de één dringt het naar binnen, bij de ander niet. Voor de één is het Woord een reuke des levens ten leven, voor de ander een reuke des doods ten dode. Maar hier viel de Geest op allen! Dat wijst er wel op, dat er hier iets bijzonders aan de hand was. Hier was immers voor het eerst een apostel, die de heidenen het Evangelie predikte. En daarbij, wij zagen het al eerder, was er hier ook sprake van een heilbegerige gemeente. Wie het om God te doen is, wie schreeuwt naar Christus, wie hongert naar het Woord Gods, die zal niet beschaamd worden. Wel beproefd, maar niet beschaamd. Die zal ervaren de waarheid van het Woord Gods, waarin de Heere beloofd heeft zondaren te zullen verblijden in Zijn bedehuis. Welnu, dat heeft de Heere ook hier in het huis van Cornelius waargemaakt.

Woord en Geest

In het huis van Cornelius hoorden zij het Woord. Wij horen ook iedere rustdag het Woord. Hoe gaan wij 's zondags naar de kerk? Is er nog tijd om onze knieën te buigen voor wij opgaan naar Gods huis? Is er een heilbegerig uitzien? En hoe zitten wij in de kerk? Waar zijn onze gedachten mee bezig onder de prediking? Wij klagen vaak dat er zo weinig vrucht op de prediking is. Maar zou de schuld bij de Heere liggen? Als het goed is begint op maandag al weer de voorbereiding op de komende zondag! En hoe brengen wij de zaterdagavonden door? Vroeger noemde men de zaterdagavond wel de voorsabbath. In het huis van Cornelius kwam de Heilige Geest mee onder de prediking. Het is zo noodzakelijk dat de Heilige Geest Zich paart aan het Woord. Maar smeken wij wel om die Geest? Weet u welk gebed aan de prediking vooraf moet gaan? Het gebed uit Hoogl. 4:16, waar te lezen staat: Ontwaak, noordenwind! en kom, Gij zuidenwind! doorwaai mijn hof, dat zijn specerijen uitvloeien. O, dat mijn Liefste tot Zijn hof kwame, en ate Zijn edele vruchten!" Als die noordenwind en zuidenwind van de Heilige Geest gaat waaien onder de prediking, dan gebeurt, wat er met Lydia gebeurde onder de prediking van Paulus. Dan worden harten geopend. Dan doet het Woord kracht tot zaligheid. Dan wordt door die noordenwind alles wegge­ blazen in ons leven, waarmee wij voor God niet kunnen bestaan en wat Christus niet is. Maar dan is er ook de zuidenwind warmeer schuldverslagen harten worden vertroost met de vertroostingen van het Evangelie. Dan wordt het waar, dat het geloof uit het gehoor is en het gehoor door het Woord Gods. Dan zegt Calvijn: De uitverkorenen ervaren dat het uitwendige Woord en de verborgen werking van de Heilige Geest met elkaar overeenstemmen". Wat is het groot als dat gebeuren mag.

De werkplaats van de Heilige Geest

In het huis van Cornelius hoorden zij het Woord en toen viel de Heilige Geest op hen. De Heere is nog Dezelfde. Het is niet minder dan een wonder, dat wij het Woord nog mogen horen. Waardeert u het? Wie nat wil worden moet in de regen gaan staan en wie bekeerd wil worden moet onder het Woord komen, want daar wil de Heere de regen van Zijn Geest doen vallen. Onder de prediking bent u op de werkplaats van de Heilige Geest. Calvijn tekent hier aan: "Hier blijkt wat een krachtig werktuig van de goddelijke almacht de prediking van het Evangelie is". Paulus schreef aan de Galaten, dat zij de Heilige Geest ontvangen hadden uit de prediking des geloofs. Echter maar zelden ontmoeten predikers zulke hoorders als Petrus hier in het huis van Cornelius. Wij zagen al eerder, dat het Woord er verwacht werd, dat ernaar werd uitgezien, dat er hier onder deze heidenen een geestelijke honger was. Zou het daar vandaag niet op vastzitten? Er is zo weinig honger, er is zo weinig dat verwachten, en daarom zo weinig dat smeken, dat worstelen. Als het bij u geen honger is, smeek dan of de Heere die honger wil werken in uw hart. De Heere maakt het land eerst begerig en dan verrijkt Hij het grotelijks. De Heere maakt eerst hongerig en dan verzadigt Hij. Laten degenen, die honger hebben naar het Woord dan moed scheppen, zij zullen verzadigd worden. Op Gods tijd zal het Woord voor hen geestelijke spijze worden. Wat zijn dat voor mensen, die hongeren naar het Woord? Laten wij het zeggen met de woorden van de psalmist: Uw Woord kan mij, ofschoon ik alles mis, door Zijne smaak én hart én zirmen strelen. In het huis van Cornelius hoorden zij het Woord. Laat het ons dan een wonder zijn, dat wij het Woord ook mogen horen.

Maar laten wij ook bedenken, dat er een eeuwigheidsverschil is tussen iioren en iioren. Hóe horen wij? Om te horen met geestehjke oren hebben wij de Heihge Geest nodig.

Zeist,

ds. J.J. van Eckeveld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen