BIJBELSTUDIES

Simson overwonnen

Richt. 16:4-21

(1)

Opnieuw in de zonde

We lezen in het vierde vers: "En het geschiedde daarna". Dat wil zeggen: na wat er in Gaza was gebeurd. Daar was Simson in de zonde gevallen met een Filistijnse hoer Daar was hij zijn roeping vergeten. Het huis waar hij zich met die vrouw bevond, was door Filistijnen omsingeld en de stadspoort van Gaza werd bewaakt. Maar hoe wonderlijk was hij door de Heere verlost. Ja, uiteindelijk scheen zelfs door deze geschiedenis heen het licht van de komende Christus!

Die geschiedenis in Gaza was echter voor Simson een ernstige waarschuwing geweest. Het was voor Simson op het kantje af geweest. En nu staat er "daarna". We zouden verwachten, dat Simson in verwondering voor God was neergevallen, vernederd en vertederd, vanwege Zijn onverdiende goedheid. We zouden verwachten, dat Simson nu zijn les toch wel zou hebben geleerd. Was het maar waar! Een kind, dat zich heeft gebrand, past in het vervolg wel op voor het vuur. Maar Simson niet! Het is zo aangrijpend, dat Simson opnieuw in de zonde viel met een Filistijnse vrouw. Wat is een mens hardleers en onverbeterlijk. Simson sloeg de waarschuwingen Gods keer op keer in de wind. Wat doet u met Gods waarschuwingen in uw leven? Was dat ziekbed in uw leven ook geen waarschuwing? Of dat verkeersonge-luk, dat u overkwam? Of dat sterfgeval in uw omgeving? Wat heeft het in uw leven nagelaten? Heeft het u op de knieën gebracht? Want als we voor Gods rechterstoel staan, komen alle waarschuwingen, die Hij in ons leven zond, terug en dan zullen we rekenschap moeten geven.

Het lieliende vlak

We zien in het leven van Simson, dat de zonde een hellend vlak is. Van het een komt het ander. Het was nu al de derde maal, dat Simson in de zonde viel met een Filistijnse vrouw. Zij heette Delila. Haar naam betekent "de kokette". Matthew Henry spreekt over "een schandnaam, zeer gepast gebruikt om de persoon of de zaak aan te duiden, die door vleierij of leugen kwaad en verderf brengt over hen, jegens wie vriendelijkheid wordt voorgewend".

Delila woonde aan de beek Sorek, niet ver van Simsons woonplaats. Hij kreeg haar lief, zo zegt vers vier. Maar hij trad niet met haar in het huwelijk. Er was hier sprake van "vrije liefde". Helaas achten velen dat vandaag heel normaal, maar de Heilige Schrift noemt het hoererij. Simson was een kind des Heeren en toch zo diep in de zonde weggezonken, dat hij niet alleen in de zonde gevallen was, maar dat hij met Delila zelfs leefde in de zonde. Een knecht van God, een nazireeër, en dan zo diep in de zonde levend! In het leven van Simson zijn ambt en persoon al meer gescheiden geraakt. Denk erom, dat de Heere er nauw op toeziet, hoe het leven van ambtsdragers is. Zij dienen voorbeelden te zijn. Maar bij Simson was alles zo ver weg.

Wat kunnen Gods kinderen toch ver weg zijn. Er wordt wel eens gesproken over een "farizeeër op z'n best" en een "kind van God op z'n slechtst", maar dan is het leven van zo'n farizeeër uiterlijk veel meer in overeenstemming met Gods Wet. Wat kan het ver weg zijn in het geestelijke leven. Wat kunnen Gods kinderen de Heere weer vergeten en zich uitstrekken naar de zonde. En de geschiedenis van Simson leert ons, dat ook Gods kinderen niet goedkoop zondigen. Maar weet u, wat nooit kan? God kan Zijn volk nooit vergeten.

Geld en zinnelust

De Filistijnen kwamen erachter, dat er een relatie was tussen Simson en Delila. Ze hebben op Simson gelet. De wereld immers let op Gods kinderen. Wat ziet de wereld dan? De Filistijnen zagen, dat Simson steeds weer bij Delila kwam en zij probeerden er hun slag uit te slaan. Zij zeiden tot Delila: "Overreed hem, en zie, waarin zijn grote kracht zij, en waarmede wij hem zouden machtig worden, en hem binden, om hem te plagen; zo zullen wij u geven, een iegelijk, duizend en honderd zilverlingen" (vers 5). Het woord "overreden", zoals het hier gebruikt wordt, wil zeggen "iemand een geheim ontlokken". O, als de Filistijnen eens wisten, wat het geheim was van Simsons kracht! De vijf vorsten van de Filistijnen stelden Delila een beloning in het vooruitzicht van vijfmaal elfhonderd zilverlingen, dus vijfenvijftighonderd zilverlingen. We zouden zeggen tienduizenden guldens. De grote Simson, Christus Jezus, is voor veel minder verkocht: slechts voor dertig zilverlingen. Delila ging op het voorstel van de Filistijnse vorsten in. Met trouw en waarheid nam zij het niet ernstig. Zij was in de ban van zinnelust, maar ook van het geld. Geldzucht kan zich op allerlei manieren openbaren. Niet voor niets zegt ons de Schrift, dat geldgierigheid de wortel is van alle kwaad. Gij kunt niet God dienen en de Mammon, dat wil zeggen de geldgod. Delila ging nu haar netten spannen om Simson te vangen.

Delila's duivelse spel

Delila deed het heel geraffineerd. Zij ging Simson uithoren. Hoe komt het toch, dat je zo sterk bent? Hoe kun je gebonden worden, zodat men je kwaad kan doen? Daarbij deed ze alsof ze een spelletje met Simson speelde. In Delila zien we natuurlijk niemand minder dan satan zelf. Satan heeft zoveel pijlen op zijn boog, zoveel manieren om een mens te verstrikken. Simson speelde het spelletje mee. Hij wilde de band met die verleidelijke vrouw niet doorsnijden. Hij wilde de verhouding met haar voortzetten. Daarom speelde hij mee. Maar hij zei haar aanvankelijk de waarheid niet! Gekscherend sprak hij: "Indien ze mij bonden met zeven verse zelen, die niet verdroogd zijn, zo zou ik zwak worden, en wezen als een ander mens" (vers 7). Uit het grondwoord blijkt, dat Simson hier sprak over darmen van dieren. Verse darmen zijn het sterkst. Simson bedroog Delila dus.

Maar hij zag het natuurlijk als een spel. Het was echter levensgevaarlijk. wat Simson deed. Hij speelde met de zonde. Hoevelen spelen niet met de zonde? Als het te erg wordt, kan men er altijd nog mee ophouden, nietwaar? Maar het is levensgevaarlijk. Voor u er erg in hebt, heeft de zonde u zó in zijn greep, dat u er zich niet meer aan kunt ontworstelen. Dan is het te laat! Laat de geschiedenis van Simson ons toch tot waarschuwing zijn. Laten we toch alles mijden, wat ons tot de zonde trekken kan. En laten we zeker niet met de zonde spelen. Want wie kan in eigen kracht de macht van de zonde weerstaan? Wie is in eigen kracht in staat ook maar één boezemzonde uit te roeien? Wie meent te staan, zie toe, dat hij niet valle! Wat hebben we toch nodig de kracht van boven in een wereld die in het boze ligt. Wat bewaart vooral voor de zonde? De beoefening van de tere vreze Gods. Maar daar was Simson hier zeer ver vandaan.

Zeist,

ds. J.J. van Eckeveld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen