Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Paulus op Cyprus

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Paulus op Cyprus

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

BIJBELSTUDIES

Hand. 13: 1-12.

(1)

Barnabas en Saulus

Het is een bekende geschiedenis waarin ons verhaald wordt, hoe Farel Calvijn overhaalde in Geneve te blijven. Calvijn was slechts op doorreis in Geneve, toen Farel tot hem sprak: "En ik, in de Naam van de almachtige God, verklaar dat uw studiën een voorwendsel zijn; indien ge weigert u met ons aan dit werk des Heeren te geven. God zal u vervloeken, want ge zoekt uzelf en niet Christus". In dat woord van Farel hoorde Calvijn de stem van God Zelf.

Welnu, wat Farel voor Calvijn is geweest, was Barnabas voor Saulus. De laatste keer, dat we over Saulus schreven, hebben we hem achtergelaten in zijn geboorteplaats Tarsen, in het tegenwoordige Turkije. Meer dan tien jaar woonde Saulus daar. Het was stil geworden rond hem. De Heere had gezegd, dat Saulus "een uitverkoren vat" was, maar het heeft wel lange jaren geduurd voordat het Woord Gods in vervulling ging. Saulus moest eerst nog een lange leerschool doorlopen. Pas op Gods tijd mocht hij de Naam van Jezus tot de heidenen dragen. Wat is het een les om 's Heeren tijd af te wachten. De vragen zullen zich opgestapeld hebben in zijn hart.

Zouden Zijn beloftenissen Verder haar vervulling missen. Vrucht'loos worden afgewacht Van geslachte tot geslacht?

Wie van Gods kinderen kent die strijd niet? Maar weet dan, dat de Heere Zijn Woord altijd waar maakt. Echter op Zijn tijd. Daar gaat een wachtenstijd aan vooraf. Zo'n wachtenstijd is als een oefenschool, een leerschool. Maar de Heere vergat Saulus niet. Hij vergeet Zijn volk nooit, ondanks al hun onmogelijkheden en strijd. En in de wonderlijke leiding des Heeren was Barnabas de eerste, die weer aan Saulus dacht. Na ruim tien jaar. We lezen in Hand. 11 : 22, dat Barnabas door de gemeente te Jeruzalem gezonden werd naar Antiochië. Daar nam hij waar hoe krachtig de Heere in Antiochië werkte. Velen kwamen tot het geloof. Het werk in Gods Koninkrijk in Antiochië werd echter te zwaar. In die omstandigheden leidde de Heere de gedachten van Barnabas naar Saulus. Vandaar dat we lezen in Hand. 11 : 25: "En Barnabas ging uit naar Tarsen, om Saulus te zoeken; en als hij hem gevonden had, bracht hij hem te Antiochië". We zagen al eerder hoe Barnabas het jaren geleden in Jeruzalem voor Saulus had opgenomen (Hand. 9 : 26-27). Daardoor was Saulus in de kring van de discipelen te Jeruzalem opgenomen. En nu, meer dan tien jaar later, ging Barnabas naar Tarsen om Saulus te zoeken. Hij riep Saulus op met hem mee te gaan naar Antiochië. En wat Farel was voor Calvijn, werd Barnabas voor Saulus. Zoals Calvijn in het woord van Farel de stem Gods hoorde, zo hoorde Saulus de stem des Heeren in de boodschap van Barnabas. Vandaar dat Saulus met Barnabas meeging naar Antiochië.

Het begin van Saulus' levenswerk

In Antiochië mocht Saulus nu zijn levenswerk beginnen. De proeftijd was nu voorbij. Inmiddels was hij ongeveer veertig jaar oud geworden. De Heere had hem beproefd en gelouterd. Laten we toch bedenken dat Gods tijd altijd de beste tijd is. Ongeveer een jaar mocht Saulus met Barnabas in Antiochië arbeiden. Antiochië was een grote wereldstad waarin zich een snelgroeiende gemeente bevond. Het was daar, dat de volgelingen van Jezus voor het eerst christenen werden genoemd. Inmiddels werd de gemeente van Jeruzalem getroffen door een hongersnood (Hand. 11 : 27-30). Vandaar dat de christenen te Antiochië besloten hulp te zenden naar Jeruzalem. Het waren Barnabas en Saulus, die samen afreisden naar Jeruzalem om daar de hulpgoederen te brengen. In Jeruzalem leerden zij Johannes Markus kennen, want we lezen in Hand. 12 : 25: "Barnabas nu en Saulus keerden wederom van Jeruzalem, als zij de dienst volbracht hadden, medegenomen hebbende ook Johannes, die toegenaamd werd Markus". Algemeen wordt aangenomen, dat Johannes Markus de schrijver is geweest van het Evangelie van Markus. Johannes Markus is dus met Saulus en Barnabas meegereisd terug naar Antiochië.

Gezonden naar de heidenen

Saulus en Barnabas hebben niet lang meer in Antiochië gearbeid. We lezen in de eerste drie verzen van Hand. 13 hoe zij werden uitgezonden tot de heidenen. Als we die verzen lezen, dan zijn er verschillende zaken, die onze aandacht moeten hebben.

1. Saulus en Bamabas werden gezonden. Er waren in Antiochië nog duizenden heidenen. In die grote wereldstad was dus ook werk genoeg te doen. Maar nooit mag de kerk zich aan de zendingsopdracht onttrekken op grond van het argument, dat er in onze eigen omgeving nog zoveel werk te doen is.

2.Zij werden gezonden door de Heilige Geest. "En als zij de Heere dienden, en vastten, zeide de Heilige Geest: Zondert Mij af beiden Bamabas en Saulus tot het werk, waartoe Ik hen geroepen heb" (vers 2). De innerlijke drang en roeping, gewerkt door de Heilige Geest, is nodig om uit te gaan in het zendingswerk onder de heidenen.

3.De Heilige Geest zond hen in de weg van het gebed. Zowel in het tweede en derde vers wordt er gesproken over vasten en bidden. Hoe staat het met het gebed om arbeiders in Gods Koninkrijk, zowel in ons vaderland als op de zendingsvelden? We zien hier zo duidelijk, dat een zendende gemeente ook een biddende gemeente is.

4. De Heilige Geest zond hen door middel van de gemeente. Zendingswerk is geen liefhebberij van particulieren, maar een opdracht aan en een taak van de gemeente. Daarom staat er: "En hun de handen opgelegd hebbende, lieten zij hen gaan" (vers 3).

Op weg naar Cyprus

"Dezen dan, uitgezonden zijnde van de Heilige Geest, kwamen af tot Seleucië, en van daar scheepten zij af naar Cyprus" (vers 4). Nog eens wordt hier dus benadrukt, dat zij werden uitgezonden door de Heilige Geest. Zij gingen geen eigengekozen wegen, maar zij gingen als gezondenen des Heeren. En als de Heilige Geest zendt, dan zal die Geest ook bekwamen en sterken in de arbeid. De Heere doet immers geen half werk. Wat is het toch nodig om te letten op de leiding des Geestes. Dat is nodig voor Gods kinderen en knechten, maar we hebben ook allen nodig het gebed om die leiding.

Och, schonkt Gij mij de hulp van Uwe Geest! Mocht Die mij op mijn paan ten Leidsman strekken! En hoe zullen wij de leiding des Geestes verstaan buiten het Woord om? De Heere leidt altijd door Woord en Geest.

In Salamis

"En gekomen zijnde te Salamis, verkondigden zij het Woord Gods in de synagogen der Joden; en zij hadden ook Johannes tot een dienaar" (vers 5). Saulus en Bamabas namen dus Johannes Markus mee om hen hulpdiensten te bewijzen. Van Antiochië reisden zij eerst naar de havenstad Seleucië en vandaar ging het per schip naar de havenstad Salamis aan de zuidoostelijke kant van het eiland Cyprus. In Salamis woonden vele Joden, want er waren daar synagogen. Zij hebben zich dan ook allereerst gewend tot hun eigen volksgenoten. Saulus heeft zijn eigen volk altijd liefgehad, ook al was hij de grote heidenapostel. Hij heeft hartstochtelijk verlangd naar de bekering van zijn eigen volksgenoten. In Salamis ging hij samen met Bamabas in de synagogen om daar het Woord Gods te prediken. En wat was de grote inhoud van hun prediking? Jezus Christus en Dien Gekruisigd. Saulus wenste immers niets te weten dan die Christus. Waar het Woord gepredikt wordt, daar wordt Christus gepredikt. Daar wordt gepredikt de dood in Adam en het leven in Hem. Daar wordt gepredikt het werk van de drieenige God. Daar vinden armen en ellendigen voedsel voor hun schuldige ziel. "O, dorre middelen, leraren, ordinantiën, sacramenten, gebeden, predikatiën, indien Christus daarin niet is" (Erskine). We hoeven ons echt niet af te vragen of Christus wel geweest is in de prediking, die Saulus en Bamabas brachten in de synagogen te Salamis.

(Wordt vervolgd)

Zeist,

ds. J.J. van Eckeveld.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 mei 1999

De Saambinder | 12 Pagina's

Paulus op Cyprus

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 mei 1999

De Saambinder | 12 Pagina's