De leer der apostelen

MEDITATIE

"En zij waren volhardende in de leer

der apostelen ". Handelingen 2 : 42.

Dit is een der sciioonste treldcen uit het beeld der Pinkstergemeente. Met de leer der apostelen wordt niet hun leerstelsel bedoeld. Dat bezat men in die dagen nog niet. Wanneer wij thans over de leer spreken, verstaan we daaronder niet de Schrift zélf, maar het uit de Schrift opgebouwde leerstelsel; de Schriftinhoud gelijk die in een bepaald systeem is samengevat. Maar zulk een leer bestond er begrijpelijkerwijze in de tijd der Pinkstergemeente nog niet. Het Nieuwe Testament was nog niet geschreven; en al ware dat zo, dan zou toch de genoegzame tijd ontbroken hebben om de goddelijke waarheden te laten bezinken in het bewustzijn, en door het gelovig denken ze te vormen tot één geheel, één leer.

Wat we daarom onder de leer der apostelen hier moeten verstaan, is hun lering, hun onderwijzing. Het is het woord, dat de apostelen spreken; gelijk Petrus het gedaan had op de Pinksterdag. Het is de prediking en het getuigenis, dat van de apostelen uitging in de gemeente en tot de wereld. Tot zulk een leren waren deze apostelen door de Meester geroepen. "Gij zult Mijn getuigen zijn." Daartoe hadden zij de Geest ontvangen, die hen in al de waarheid zou leiden; en nu verkondigden zij de waarachtige leer aangaande de Christus; zij onderwezen de gemeente in de weg der zaligheid; het Woord van Christus werd door hen verbreed en uitgelegd, en zij bouwden alzo voort op het door Hem gelegde fundament. De leer der apostelen is daarom niet naar het woord van wijze en vrome mensen, die veel van de Heere hadden ondervonden en die hoog geacht werden in hun kring, omdat zij met Jezus hadden omgegaan; neen, het is de leer der apostelen; het is de onderwijzing van hen, die God gebruikte als Zijn instrumenten om Zijn Woord te spreken; van hen, die Hij leidde door Zijn Geest in spreken en schrijven, zodat wij thans alleen door hun woord gemeenschap hebben aan de Christus.

De leer der apostelen is het Woord Gods; zó klemmend, dat Jezus zeggen kon: "Wie u verwerpt, die verwerpt Mij; en die Mij verwerpt, verwerpt Dien, Die Mij gezonden heeft." Naar die leer der apostelen, naar dat Woord Gods strekte de Pinkstergemeente te Jeruzalem zich begerig uit. Pas tot bekering gekomen, wenste zij de weg Gods bescheidenlijker te zien uitgelegd en zat gaarne aan de voeten der apostelen, om te horen van de grote werken Gods. Diezelfde Geest, die het Woord door de apostelen sprak, dreef tegelijk de gemeente innerlijk aan, om dat Woord met lust te horen.

Hoe eenvoudig en schoon treedt het leven der genade bij deze mensen naar buiten. Het openbaart zich als een hongeren en dorsten naar het Woord Gods, naar de leer der apostelen; een behoeftig grijpen naar het Brood des Levens, een gedreven worden naar de fontein des heils. Hoe komt het geloof hier uit, als gericht op het Woord. En hoe komt dit Woord hier openbaar als juist datgene waaraan de heilbegerige ziel behoefte heeft en waarbij zij ook alleen leven kan. Hoe schittert hier de eenheid van het werk Gods, die het Woord geeft aan de kerk en de kerk leidt tot het Woord.

Ziet, hier is nu hooggaand geestelijk leven, en een der eerste trekken van dat leven blijkt te zijn, - blijven bij dat Woord. "Zij waren volhardende in de leer der apostelen." Volhardende.

Het komt soms voor, dat men wel aanvangt met het Woord, zich door dat Woord laat ontdekken en leiden tot Christus; maar dat men in de verdere loop des levens zich meer laat sturen door leringen, die geboden van mensen zijn; en dat men aan de eenvoudigheid des Evangelies schijnt ontwassen te zijn.

Indien echter het geestelijk leven zich recht ontwikkelt, dan zal er een toenemend besef zijn van de noodzakelijkheid des Woords; dan zal men gedurig behoeftiger zich tot dat Woord wenden als een Licht, dat men al inniger op het pad des levens nodig heeft. De Jeruzalemse gemeente volhardde in de leer der apostelen.

Mocht de kerk des Heeren, ook van onze tijd, zich door deze trek uit het beeld der Pinkstergemeente laten onderwijzen. In de gemeenschap met het Woord ligt de bloei van ons kerkelijk en persoonlijk leven. De leer der apostelen, dat is de wet en het getuigenis; en wie daarin niet volhardt, voor die is de donkerheid. De leer der apostelen, dat is het evangelie van Jezus Christus, de Gekruisigde; en wie aan die leer der apostelen niet wil, die zal door die leer der apostelen geoordeeld worden. Wie deze leer loslaat, hetzij door onverschilligheid, hetzij door hoogmoedige kritiek, hetzij door doolgeraakte vroomheid, die is mede schuldig aan het verval der gemeente, die brengt óók zijn aandeel toe aan het schreiend verschil tussen de kerk van Christus in onze tijd en die van de eerste dagen.

Zalig, wie mag volharden in de leer der apostelen. Wiens hart openging, omdat de Heere het opende. Die in het donker van zijn leven oog kreeg voor dat licht. Wiens voet, tastend naar vastigheid, de rotsgrond vond in de leer der apostelen. Die in de schuld en armoede der ziel de rijkdom der genade Gods in Christus mocht aangrijpen, gelijk deze hem in het Woord geboden wordt. Die in het geloof op dat Woord het leerde wagen, en die in zijn binnenste stil kan zingen: "Die Uwe wet beminnen hebben grote vrede."

Ziet toe, dat gij volhardende zijt in de leer der apostelen. In geestelijke verzwakking, in behoefteloosheid, in aanklacht en bestrijding, houdt vast aan het Woord. De stroom van het genadeleven kan soms in de bodem wegzinken, doch wanneer gij volhardende zijt in de leer der apostelen, zal het water weer naar boven stuwen. Weest dan, als nieuwgeboren kinderkens, zeer begerig naar de redelijke onvervalste melk, opdat gij door dezelve moogt opwassen.

Ermelo, ds. J.C. van Ravenswaay.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen