Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Drieërlei reactie op Paulus' prediking in Athene

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Drieërlei reactie op Paulus' prediking in Athene

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

BIJBELSTUDIES

Hand. 17:32-34

(1)

Reactie op de prediking

Paulus heeft op de Areopagus het Evangelie gepredikt. Temidden van epicureïsche en stoïsche wijsgeren en het college van rechters, dat daar zetelde. We zagen reeds in het voorgaande, dat Paulus' preek eigenlijk uit drie punten bestond: 1. De grootheid Gods. 2. De adeldom van de mens. 3. De eis der bekering en het komende oordeel. Wat was nu de reactie op die prediking? Want een preek laat altijd wat na. U kunt nooit zeggen, dat u de kerk uitkwam, zoals u er inkwam. Dat is onmogelijk, want het Woord doet altijd wat. Is het niet ten voordeel, dan ten oordeel. Is het geen reuke des levens ten leven, dan ten dode. Heeft het Woord u niet tot bekering geleid, dan is uw verantwoordelijkheid en uw schuld weer groter geworden, want u hebt het weer gehoord. Straks als die grote dag komt, waar Paulus van sprak, dan zal de Heere vragen, wat u gedaan hebt met Zijn Woord.

Spot

Hier op de Areopagus was sprake van drieërlei reactie. De eerste reactie was spot. "Als zij nu van de opstanding der doden hoorden, spotten sommigen daarmede; en sommigen zeiden: Wij zullen u wederom hiervan horen" (vers 32). Er waren er dus, die hebben gespot met de prediking van Paulus. Wijze, geleerde Grieken waren het. Zij konden een opstanding der doden niet serieus nemen. Dat had Epicurus hun wel anders geleerd. Laten we van dit leven genieten, want met de dood is alles afgelopen, zo was hun stelregel. Laten we eten en drinken en vrolijk zijn, want morgen sterven wij. Vandaar hun spot met de opstanding der doden.

De opstanding der doden

Ook in onze tijd zijn er miljoenen, die spotten met de opstanding der doden. De hoogontwikkelde, vertechniseerde mens van onze tijd wil daar niet meer in geloven. Wat moeten we nu in onze tijd met de opstanding der doden? De mens richt zich op het hiemMmaals ten koste van het hiernamaals. Een leven na dit leven? Wie kan daar met zekerheid iets over zeggen? Een opstanding van dode lichamen? Dat hoort in de wereld van fabeltjes en sprookjes thuis. Arme mens! Want er is een opstanding der doden. Gods Woord leert het ons duidelijk. Tweeduizend jaar geleden sprak Jezus: "Uw Woord is de waarheid". Dat blijft van kracht. Paulus heeft het gepredikt op de Areopagus: "Daarom dat Hij een dag gesteld heeft, op welke Hij de aardbodem rechtvaardiglijk zal oordelen, door een Man, Die Hij daartoe geordineerd heeft, verzekering daarvan doende aan allen, dewijl Hij Hem uit de doden opgewekt heeft" (vers 31). Op die grote dag van het oordeel zullen ook de doden worden opgewekt. Dat zal wat zijn, al die dode lichamen, verteerd in hun graven, verdronken op de zeeën, verpulverd in crematoria, al die dode lichamen zullen opstaan. Dan mag de wereld spotten, dan mag de wijsheid van deze wereld het belachelijk achten, maar God zal het doen! Zou voor die grote God iets te wonderlijk zijn? Dan zal de scheiding vallen. In Christus zal het zijn een opstanding tot eeuwige zaligheid om met ziel en lichaam eeuwig God groot te maken.

Maar buiten Christus zal het zijn een opstanding tot een eeuwig afgrijzen om met ziel en lichaam te verkeren in de eeuwige pijn. Waar zult u dan zijn? Het gaat op een eeuwigheid aan. Zoek toch nergens rust dan alleen in Christus.

Spot met Christus

Ze hebben daar op de Areopagus gespot met de opstanding der doden, in het bijzonder met de opstanding van Christus. Want daar sprak Paulus immers over, toen hij zei: "dewijl Hij Hem uit de doden heeft opgewekt". Ze hebben dus gespot met Christus. Dat gebeurt in onze tijd ook op grote schaal. Denk bijvoorbeeld aan die godslasterlijke film, waarin Jezus wordt voorgesteld als een zondaar, vooral ook in seksueel opzicht. Toch is het niets nieuws wat deze film biedt. Tweeduizend jaar geleden hebben ze ook al spottend gezegd, dat Hij een vriend was van tollenaren en zondaren. En nu zijn we allen geschokt als we van een dergelijke film horen of lezen, maar dat Christus in ons vaderland elke dag duizenden malen gelasterd wordt, liggen we daar wel eens wakker van? Zijn we daar inmiddels al aan gewend geraakt? Ik ga nog een stap verder: u bent wellicht geschokt als u van een dergelijke godslasterlijke film hoort, maar dat u altijd de nodigingen en roepstemmen van Christus naast u hebt neergelegd, heeft u dat nooit eens geschokt? Dat u Hem nooit als Borg en Zaligmaker nodig hebt gekregen, heeft u dat nooit eens aangegrepen? Christus wordt door de wereld bespot, maar hoevelen in de kerk achten Zijn bloed onrein? Neem het toch ter harte: "Hoeveel te zwaarder straf, meent gij, zal hij waardig geacht worden, die de Zoon van God vertreden heeft, en het bloed des testaments onrein geacht heeft" (Hebr. 10 : 29). Dat alles neemt echter niet weg, dat we ook zouden moeten wenen over de verschrikkelijke wijze, waarop Jezus in onze samenleving wordt bespot en gelasterd.

Op de Areopagus heeft men ten diepste gespot met Christus, want spotten met Zijn opstanding is uiteindelijk niet anders dan spotten met Jezus Zelf Hoort u misschien bij die spotters? De spotter heeft voor het werk van God alleen maar een lach en een grap over. Doen jullie dat wel eens, jongens en meisjes? Het werk van God belachelijk maken? Spotten met Gods kinderen en Gods knechten? Doe dat niet. Het is zo gevaarlijk! Daarmee zet je je eigen zaligheid op het spel. En denk erom, dat de Heere het tegenover alle spot opneemt voor Zijn eigen werk.

Als spotter verloren gaan

Spotten dat is het werk van God, het werk van Christus, belachelijk maken. Maar denk niet, dat de spotter echt gelukkig is in het lachen. In het diepst van het hart is er de stem van het geweten, dat het toch waar zou kunnen zijn. Spot is vaak een middel om die stem van binnen tot zwijgen te brengen. Die spotters zijn in de regel niet zo rustig van binnen. Daarom zijn ze in de regel het meest benauwd in tijden van nood. Van een van de grootste spotters onder de Romeinse keizers is bekend, dat hij bij een hevige onweersbui over de grond kroop van angst. Met spot probeert de mens de stem van het geweten tot zwijgen te brengen en de stem van God te ontlopen. Dwaze mens, u kunt God niet ontlopen. Al zou u hier heel uw leven spotten, het gaat naar de grote dag van het oordeel, die Paulus op de Areopagus predikte. Ontzettend dan als spotter verloren te gaan. Dan zal Christus lachen in uw verderf en spotten als uw vreze komt (Spr. 1 : 26).

(Wordt vervolgd)

Zeist,

ds. J.J. V. Eckeveld.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 september 2000

De Saambinder | 12 Pagina's

Drieërlei reactie op Paulus' prediking in Athene

Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 september 2000

De Saambinder | 12 Pagina's