De geloofszegen van Izaäk

Meditatie

'Door het geloof heeft Izaak zijn zonen Jakob en Ezau gezegend aangaande toekomende dingen'. Hebreeën 11:20

Als we het leven van de aartsvaders nagaan, dan is dat van vader Izaak wel het minst opvallend. Hij kent niet van die schokkende en ingrijpende gebeurtenissen zoals vader Abraham en Jakob. Als kind is hij veracht door Ismaël en als jongen heeft hij op het altaar gelegen. Nadat hij drie jaar rouw bedreven heeft over de dood van zijn moeder, treedt hij op de leeftijd van veertig jaar in het huwelijk met Rebekka.

Zeker, hij openbaart in zijn leven de vreze des Heeren, maar om nu te zeggen dat hij een uitgesproken geloofsheld is? Als we dit zó stellen, dan blijkt wel dat dit onze manier van kijken is naar Izaak. Uit de Heilige Schrift blijkt echter dat de Heere er een ander zicht op heeft. De apostel plaatst hem dan ook daarom temidden van de heerlijken en heiligen in het Koninkrijk Gods.

De Heilige Geest geeft hem een plaats naast de andere patriarchen. En wat maakt hem dan zo voortreffelijk in de galerij van de geloofshelden? Wel, het zegenen van zijn zonen Jakob en Ezau. 'Door het geloof heeft Izaak zijn zonen Jakob en Ezau gezegend aangaande toekomende dingen'.

O, hoe wonderlijk! Want als we de geschiedenis nagaan, waarin die zegen is geschonken, zouden we ons kunnen afvragen: Wat was dan dat geloof? Immers, bij het naderen van Izaaks dood gaat zijn hart nog uit naar het wildbraad. En in al zijn zwakheid zocht hij de steun in zijn sterke Ezau. Op Ezau was zijn hart gesteld, deze had hij hartelijk lief. Izaaks gedachten gingen altijd uit in de volgorde: Ezau en Jakob.

Maar Gods gedachten waren precies in de andere volgorde: Jakob en Ezau. In het Goddelijk voornemen lag besloten: 'De meerdere zal de mindere dienen'. En: 'Jakob heb Ik liefgehad en Ezau heb Ik gehaat'. Beiden zijn door Izaak gezegend aangaande toekomende dingen.

Nee, de weg waarin deze dingen verkregen zijn, is niet recht. Integendeel, het is een weg van leugen en bedrog. Als Ezau in het veld is op jacht naar wildbraad, helpt moeder Rebekka Jakob vermommen tot Ezau. Zelfs onder het aanroepen van Gods Naam beweert Jakob dat hij Ezau is. En zo bedriegt hij zijn oude vaderIzaak!

Kom, geliefde lezer, moet u met mij niet vragen: Waar is hier het geloof? En toch, de tekst spreekt hier over de geloofszegening. Het is geloof als Izaak zijn zonen zegent. Een geloof, zoals hij nooit eerder heeft beoefend.

Als straks het bedrog ontdekt wordt, dan vloekt Izaak Jakob, de bedrieger, niet! O nee, dan wordt het Izaak tot schuld dat hij zo gehandeld heeft en dan ziet hij hoe God in deze weg Zijn eeuwige raad heeft volvoerd. En als Ezau dan schreeuwt om een zegen, dan weet Izaak met grote zekerheid, dat er bij God geen verandering is of schaduw van omkering. Jakob heeft de eerste zegen ontvangen, Ezau de tweede. En daarover spreekt de Heere nu: 'Mijn raad zal bestaan en Ik zal al Mijn welbehagen doen'. Ezau kreeg, helaas, de tijdelijke zegen, maar Jakob de eeuwige. Het gaat in de zegen, zegt de tekst, over 'toekomende dingen'.

Twintig jaar na het ontvangen van de zegen roept Ezau tot Jakob: 'Ik heb veel'. Maar dan mag Jakob antwoorden: 'Ik heb alles'.

Jakob draagt de belofte aangaande de toekomende Christus. In zijn zaad zullen alle geslachten des aardbodems gezegend worden. 'Ik heb alles'. God was vóór hem en God was mét hem, in Christus Jezus, Zijn Zoon, door de Heilige Geest. O, wat een rijkdom aan genade mocht Jakob bezitten! Let wel: genade! Want aan wie heeft God nu die rijke zegen geschonken? Aan een bedrieger, een leugenaar, een in zichzelf aangemerkt goddeloos zondaar. En dat is nu nooit te begrijpen, alleen maar te bewonderen.

Jakob moest om zijn zonden naar de hel. Maar zie, daar opent God in de nacht van zijn leven de hemel! Over zegen gesproken!

Hoe heeft hij geworsteld aan de Jabbok: 'Ik zal u niet laten gaan, tenzij dat Gij mij zegent'. Daar is Gods belofte vervuld. Daar is hij verzekerd geworden in het geloof van zijn aandeel in de eeuwige erfenis. Ja, bevestigd in de staat zijner genade. Daar is zijn roeping en verkiezing vastgemaakt. 'Ik heb God gezien van aangezicht tot aangezicht en mijn ziel is gered geweest'.

Geliefde lezer, mag ik eens vragen: Hebben wij ook een zegen van God ontvangen? Nee, ik bedoel niet een tijdelijke zegen, want dié zullen er ongetwijfeld wel zijn, maar een eeuwige zegen? O, wat zijn we beklagenswaardig als het alleen maar het tijdelijke betreft en we komen niet verder dan Ezau: 'Ik heb 'veel'. Want 'veel' is nog alles tekort. Dan is het nog voor eeuwig verloren. Dat is ten diepste nog onder de vloek!! O, zoek toch worstelend, biddend, hulpeloos in uzelf, te mogen komen onder de zegenende handen van de Heere Jezus Christus. Nog zijn die doorboorde Middelaarshanden uitgestrekt. En dat dit zo is, wordt ons rustdag op rustdag bewezen als Gods knechten hun handen in de Naam van de Drieënige God over u mogen uitbreiden.

Gelukkige ziel, die met Jakob bij ogenblikken mag belijden: 'Ik heb alles'. Zo God vóór mij is, wie zal tegen mij zijn? Dat is zalig leven, maar óók zalig sterven. Want onder die zegen mag Jakob stervende uitroepen: 'Op Uw zaligheid wacht ik, HEERE!' Daarop lettende zingt de Kerk, in Christus Jezus gezegend:

Zalig hij, die in dit leven, Jakobs God ter hulpe heeft; Hij, die door de nood gedreven. Zich tot Hem om troost begeeft. Die zijn hoop, in 't hach 'lijkst lot. Vestigt op den HEER', zijn God.

Kapelle-Biezelinge, ds. J.J. Tanis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen