Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Lezers vragen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Lezers vragen

11 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een vraag van mevr. v.d. B.-V. te N. gaat over het volgende: in Openbaring 7 wordt gesproken over de verzegelden uit de twaalf stammen Israels, maar de stam van Dan wordt daar niet genoemd, wel de stam van Manasse. Zou dit een bijzondere betekenis hebben? En zo ja, welke ?

Johannes hoort over het aantal verzegelden (Opb.7:4). Hij krijgt hen niet te zien. Wie dat zijn, behoeft een mens niet te weten. 'Evenwel het vaste fundament Gods staat, hebbende dit zegel: de Heere kent degenen, die Zijne zijn' (2 Tim.2:19a). Het aantal is 144.000, dat wil zeggen twaalf maal twaalf maal duizend. Het getal heeft een symbolische betekenis van volledigheid! Dit volle getal vormt een eenheid: deze duizenden zijn één in hun dienst voor God en het dragen van Zijn zegel.

Zeer belangrijk is de vraag, hoe 'de twaalf stammen' hier beschouwd moeten worden. De uitleggers oordelen verschillend. Ze hebben allen hun argumenten. Is dit een aanduiding voor werkelijke afstammelingen van Israël? Of worden hier alle ware gelovigen uit Joden en heidenen bedoeld? We aanvaarden gaarne de verklaring (o.a. door dr. W Hendriksen in Visioenen der voleinding; zeer lezenswaardig!) dat de verzegelde menigte uit Openbaring 7 de gehele strijdende Kerk van het Oude en Nieuwe Testament symbolisch voorstelt. Het geestelijk Israël. We moeten hier denken aan Abrahams geestelijk zaad. De Kerk Gods op de aarde van alle tijden in haar volkomenheid.

Zij zijn de menigte, die van de aarde gekocht is door het dierbaar bloed van Christus (vgl. Opb. 14:1 v.). Zij zijn degenen die het Lam volgen, waar Het ook heengaat. Hij is hun Eigenaar. Zij worden door de Vader beschermd. Laat de oordelen komen, ze zullen de verzegelden niet raken! In de verzen 5-8 vinden we drie opmerkelijke zaken, waar onze vraagstelster ook op wijst en naar vraagt:

1. De volgorde, waarin de stammen worden opgesomd, is ongewoon. Niet Ruben, maar Juda wordt eerst genoemd! Niet Ruben, de oudste voorop, maar Juda. Dit moet verklaard worden uit het feit dat de Zaligmaker, de Heere Jezus Christus was naar het vlees uit Juda (Gen.49:8v). 'Zie, de Leeuw Die uit de stam van Juda is' (5:5). Zoals Juda de eerste plaats inneemt in de opstelling van Israels militaire kamp onderweg naar Kanaan, zo voert Juda's bataljon het leger van Christus, de Leeuw van Juda, aan (dr. H.R. van de Kamp)

2. De stam Dan ontbreekt in deze opsomming. Er worden hiervoor verschillende oplossingen aangedragen. Onze kanttekenaren noemen als reden: 'Wat de Danieten aangaat, hun geslacht wordt hier voorbijgegaan, omdat zij de eersten geweest zijn, die zich tot afgoderij begeven hebben (Richt. 18:26v) en ook de kalveren van Jerobeam te Dan hebben geherbergd (1 Kon. 12). Waarom zij ook onder de eersten zijn geweest, die door de heidenen zijn weggevoerd (2 Kon. 16) en zijn onder deze verstrooid gebeleven. Waarom ook de stam van Dan in de wederkering der Israëlieten na de gevangenschap van Babel in het eerste boek der Kronieken niet meer wordt geteld'.

Ook wordt er door anderen op gewezen dat Dan in Genesis 49:17 door vader Jakob op zijn sterfbed een slang wordt genoemd. Het vermijden van de naam Dan wordt ook verklaard uit de gedachte dat deze stam de antichrist zou voortbrengen (voor het eerst bij Irenaeus). Dit vindt overigens geen grond in de Schrift. Dan wordt gemist! Danieten zullen het Koninkrijk Gods niet beërven. Wil dat zeggen dat er uit het geslacht van Dan geen kinderen van God waren ? Zeker wel. Denk maar aan Aholiab en aan Simson. De naam Dan is het symbool geworden van de eigenwillige godsdienst, van dubbelhartigheid en hinken op twee gedachten, van farizeïsme en schijnheiligheid, van een verharden in de zonde. Kan een Daniet nog behouden worden? Ja, dat kan. Hij moet, net als u en ik, wedergeboren worden door de Heilige Geest. Hij moet ingelijfd worden in een andere stam. Door het zaligmakend geloof de stam Jezus Christus worden ingelijfd. Voor zulken wordt de poort naar het nieuwe Jeruzalem geopend.

3. Manasse wordt genoemd in deze lijst. Naast Manasse zou men verwachten dat dan Efraïm, de andere zoon van Jozef, in plaats van zijn vader wordt genoemd (v.8). Het noemen van Jozef in plaats van Efraïm kan de volgende reden hebben: Efraims naam wordt verzwegen omdat ook uit hen de afgoderij te Dan en te Bethel haar oorsprong heeft gehad. Want Jerobeam was uit Efraïm. Hierom zal de naam Efraïm geschrapt zijn en door Jozef vervangen. Anderen menen dat de stam van Efraïm daarom de stam van Jozef wordt genoemd, omdat de stam van Efraïm boven de stam van Manasse in de zegen van Jakob is verheven (Gen. 48:14, 19). Het vermijden van de naam Efraïm wordt ook wel verklaard uit het willen wegnemen van de herinnering aan de scheuring van het rijk en de opstand van Efraïm (Ps. 78:9-11). Een andere oplossing is voorgesteld vanuit Ezechiël 37:16-19. Deze profetie van de hereniging van de twaalf stammen geeft te denken dat Jozef een geschikte naam is voor de stam van Efraïm in de lijst van het toekomstige geestelijke Israël.

Zalig de mens, die het zegel Gods aan zijn of haar voorhoofd mag hebben. Zij zullen God dienen dag en nacht in Zijn tempel en Die op de troon zit, zal hen overschaduwen.

Werkendam,

ds. M. Karens.

Maditatie

"En wij hebben het profetische Woord..." 2 Petr. 1:19a

Wij kennen allemaal wel die drie bekende uitdrukkingen die bij iedere Reformatieherdenking uitgesproken worden. Sola gratia (uit genade alleen), sola fide (door het geloof alleen) en sola Scriptura (de schrift alleen).

Je zou wat dat laatste betreft zelfs kunnen zeggen dat de Bijbel in de Reformatie weer opnieuw is ontdekt. Niet dat de Bijbel er toen niet was, want die is er altijd geweest. Maar de kerk en de traditie en de theologen heersten over de Schrift. En toen is het de kracht van de Reformatie geweest, dat de Bijbel zelf weer aan het woord kwam. Heel die stolp van kerkleraars, traditie en kerkelijke besluiten, waardoor de Bijbel in een bepaald licht was komen te staan, werd door de Reformatie verbrijzeld, zodat het Woord echt weer worden kon "een kracht Gods tot de zaligheid" voor een ieder, die gelooft.

Wij hebben het profetische Woord ..! Wij hebben! Dat is krachtige taal. Dat wordt in onze tijd hoe langer hoe meer een uitzondering: wij hebben! Je mag immers niet zomaar doen alsof je de waarheid in bezit hebt. Hooguit mag je zeggen: we zijn op zoek naar de waarheid. En misschien hebben we er wel iets van ontdekt.

Maar "wij hebben" klinkt velen te stoer in de oren. Daarom is het geloof van velen zo zwak, als je dat tenminste nog geloof kunt noemen. Nee, wij belijden met Petrus ons geloof in de Schriften. Wij hebben van God gekregen het profetische Woord. En dat is zeer vast. Heilige mensen Gods van de Heilige Geest gedreven, hebben ze gesproken (vs. 21).

Wij hebben het Woord. Wij! Dat geldt ten diepste heel de gemeente die naar Gods naam is genoemd. Het door God gegeven, overgeleverde en via mensen gesproken Woord is geloofwaardig en betrouwbaar. Wat een kostbaar bezit!

Voor ons zelfs nog meer dan voor Petrus, want voor hem was 't slechts het Oude Testament, maar voor ons ook het Nieuwe Testament. Wij hebben het profetische en het apostolische Woord, het belofte-Woord en het vervulde Woord. De kanttekening legt het 'profetische' uit als het Woord dat "van de kracht en de komst van Christus overvloedig getuigt".

Is het niet een groot wonder, lezer(es), dat wij dit Woord hebben? Waarom wij wel en zovele miljoenen in de heidénwereld niet? Waarom wij wel en zovele miljoenen binnen het geseculariseerde Christendom niet meer? Het Woord is ze ontnomen. Het in de Reformatie herontdekte Woord is de kerken weer ontnomen door Schriftkritiek en vrijzinnigheid. Voelt u ook hoe belangrijk het is, dat dit Woord in ons leven zijn kracht doet? Want we moeten niet alleen de Reformatie herdenken, maar ook uit de beginselen van de Reformatie leven. Het Woord wil geloofd worden. God zelf komt tot ons in het Woord der verzoening.

En waar dat Woord opengaat, daar komen we in de tegenwoordigheid van God. Hebt u ooit gesidderd voor die hoogheilige God?

Heeft dat Woord ooit uw verdriet over de zonde getemperd bij het zien op de gekruisigde Zaligmaker en u een hartelijke begeerte gegeven om heilig voor de Heere te willen leven? Hoe geladen is dat Woord met de opstandingskracht van Christus! Doden worden levend! Hebt u de God van het Woord al ontmoet? Lezer(es), onze omgang met het Woord is de meest ernstige bezigheid die er bestaat. We zullen daar eenmaal ook verantwoording voor af moeten leggen. Straks staan we voor de rechterstoel van Christus, en dan zal Hij vragen: "Wat hebt u met Mijn Woord gedaan"? ) En daar, voor die rechterstoel, gelden geen uitvluchten meer.

Het Woord wil geloofd worden, voor waar gehouden worden. En het spreekt niet vleiend over ons. Het wijst ons aan hoe diep we gevallen zijn. En wat zijn we ontzettend ver bij de Heere vandaan gelopen! Maar hoe heeft God in Zijn ondoorgrondelijke zondaarsliefde de verloren mens opgezocht en in Christus Jezus een brug geslagen over die gapende kloof, die wij door onze zonden geslagen hebben. En dat zullen we allemaal beamen.

Maar is dat nu alles? We weten toch wel beter! De verzoening met God moet toegepast worden in ons hart, en anders zullen we die vrede met God nooit kunnen ervaren. En hoe doet de Heere dat?

Toch niet anders dan door Zijn Woord! Door Zijn genade! Dat Woord is het wondere zaad van de wedergeboorte. Het maakt doden levend! En dat gebeurt als de Heilige Geest het Woord kracht bijzet. Maak die twee nooit los van elkaar: Woord en Geest.

Herkent u het in uw eigen leven? Bent u blij met dat profetische Woord, dat zo rijk en ruim van Christus getuigt? Is uw leven er door vernieuwd? Heeft u God erin ontmoet? Ja, dan gebeurt er echt iets met ons. Dan wordt het persoonlijk doorleefde werkelijkheid. Dan gaat het niet meer "over" onze schuld, maar dan worden we zelf schuldenaar voor God. Dan gaat het niet meer "over" Christus, maar dan staat Hijzelf oog in oog voor ons en draagt Hij met Zijn Woord het volbrachte heilswerk ons hart binnen door de kracht van Zijn Heilige Geest.

Wij hebben het profetische Woord! Laat dat eens goed tot u door dringen! Denk toch niet dat de Bijbel Gods eigen stem nog niet is en dat u nog wachten moet op een stem buiten het Woord en de bediening daarvan om. Het enige wat we leren moeten door Gods genade is dat Woord, dat in al zijn goddelijke kracht tot ons komt, voor waar houden, geloven.

Ons er niet onder verharden, maar ons erdoor laten leiden.

En als u dat doen mag, zult u het soms uitschreeuwen van pijn in uw hart, als uw laatste schuilplaatsen worden gebombardeerd en u als strafwaardige voor God komt te staan. Dan kunt u er niet langer meer onder uit. En dan moeten we God rechtvaardigen in Zijn oordeel over ons leven. We erkennen onze hemelhoge schuld die God tot straf bewoog. Geen droefheid is met deze droefheid te vergelijken.

Maar er is ook een andere kant. Als we door de bediening van de Geest Gods Woord voor waar mogen gaan houden, komt het ook voor dat we opspringen van vreugde, als Christus in beeld komt in Zijn gewilligheid en zondaarsliefde en als ons hart wordt overweldigd door Zijn ontferming. Dan wordt Hij zo uitnemend schoon, als Hij in de gestalte van het evangelie tot ons komt, dat we ons met lichaam en ziel aan Hem overgeven. Dat is de rechte vrucht in ons leven van de omgang met het profetische Woord.

Kent u die vruchten? Die pijn over de zonde en die vrede met God! Legt het Woord ook beslag op al onze levensuitingen, onze levensstijl? Als het goed is komt daar ook een reformatie tot stand! Dan blijkt de kracht van het Woord in de muziek waar je naar luistert, in je woordgebruik, de manier waarop je je geld besteedt, waarop je met de media omgaat, je omgang met de naaste in zelfopofferende liefde en noem maar op.

Die reformatie in ons persoonlijk leven is ook telkens weer nodig. Wij mogen dat Woord, dat ons in de Reformatie opnieuw gegeven is nog hebben. En zeker, Gods Woord houdt stand in eeuwigheid en het zal geen duimbreed wijken, maar indien gij u niet bekeert. Ik zal uw kandelaar van zijn plaats weren.

Haren,

ds. C.G. Vreugdenhil.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 oktober 2003

De Saambinder | 16 Pagina's

Lezers vragen

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 oktober 2003

De Saambinder | 16 Pagina's