Het werk van Gods wederbarende genade

Meditatie

En een zekere vrouw, met name Lydia, een purperverkoopster, van de stad Thyatira, die God diende, hoorde ons; welker hart de Heere heeft geopend, dat zij acht nam op hetgeen van Paulus gesproken werd. Handelingen 16:14

Op een bijzondere wijze is Paulus op zijn tweede zendingsreis in Filippi terecht gekomen. De Heilige Geest verhinderde Paulus het Woord in Azië en Bithynië te spreken. Te Troas kreeg hij in de nacht een gezicht (visioen) te zien: er was een Macedonisch man staande, die hem bad en zeide: Kom over in Macedonië, en help ons. Paulus weet het: dit is Gods vinger, ik moet naar de overkant van de zee!

Getrouw aan de Goddelijke roeping maakt hij de reis. We zouden verwacht hebben dat er wel een comité van ontvangst aanwezig zou zijn. Niets van dit alles! Niemand stond hem op te wachten. Vreemd? Ach nee! Van nature zit er niemand op het Woord van God te wachten. In Macedonië niet, ik niet en u niet. Waarom dan toch dat gezicht? Waarom moest de apostel dan toch die grote reis maken? Omdat God naar het vrije van Zijn welbehagen gaat omzien naar mensen die naar Hem niet vragen. Aan hen moet de weg der zaligheid verkondigd worden. Zo zien we Paulus op de sabbath aan de oever van de rivier temidden van enige vrouwen, (vs. 13)

Daar zal blijken dat de Heere altijd werkt in de middellijke weg. Door middel van zijn Woord en door de toepassing van de Heilige Geest trekt Hij zondaren uit het duister tot het licht. Paulus mag dat Woord verkondigen. VS. 13b: en nedergezeten zijnde, spraken wij tot de vrouwen, die samengekomen waren. Dan breekt er voor één het uur van het welbehagen aan. We lezen in vs. 14: En een zekere vrouw, met name Lydia, een purperverkoopster, van de stad Thyatira, die God diende, hoorde ons; welker hart de Heere heeft geopend. Lydia werd door het Woord van God, door Paulus gesproken, in het hart getroffen.

Wie was ze? Een welgestelde vrouw {een purperverkoopster). Waar ze vandaan kwam? Van de stad Thyatira. Wonderlijk! Een stad liggend in dat gebied, waarvan we lezen dat de Heilige Geest Paulus toen verhinderde om het Woord te spreken. Paulus moest 500 km verder reizen omdat God één mens afkomstig uit dat heidense Thyatira van dood levend wilde maken.

We lezen: die God diende. Lydia, van heidense afkomst, heeft zich tot op zekere hoogte bij de godsdienstige joden aangesloten. Zij diende God, met de andere joodse vrouwen, op een uiterlijke wijze. Niet af te keuren, maar niet genoegzaam om God te kunnen ontmoeten.

Ook vandaag is er veel godsdienst, maar wat zijn we ongelukkig als het godsdienst is met een gesloten hart als Lydia. Wat erg is het als we menen dat onze uiterlijke godsdienst de grond van onze zaligheid is en er geen oog voor hebben dat alleen het Borgwerk van Christus de enige grond van onze zaligheid kan zijn.

Aan Lydia mocht een wonder gebeuren. Er staat: Zij hoorde ons. Zij werd geroepen door het Woord. Voor Lydia mocht het zijn: een inwendige roeping tot bekering en zo heeft de Heere haar hart verbroken: welker hart de Heere heeft geopend. Wat een onderscheid: al die vrouwen (hoorders) werden geroepen, Lydia werd bekeerd.

U en ik, wij worden geroepen! Zijn we al bekeerd? Wanneer we onder de verkondiging van het Woord verkeerd hebben, zullen we straks niets tegen onze beschuldigingen kunnen inbrengen. Lydia's hart werd geopend, het geloof werd geplant. Nu mocht ze door het geloof gehoor geven aan het Woord Gods. Zij kon van dat Woord niet meer af Zij mocht geloven wat Paulus verkondigde! Wat de inhoud van de prediking was? Het wordt ons hier niet meegedeeld, maar toch hoeft het geen vraag voor ons te zijn. Overal waar Paulus heeft gepredikt was de inhoud: van nature dood door de zonden en de misdaden, met als oorzaak: de val in Adam. Hij heeft gepredikt dat de kennis der zonde uit de wet is en dat God de zonde niet ongestraft kan laten. Dit heeft Lydia door het geloof aanvaard. Wij ook al? Wat is dit toch onmisbaar in ons aller leven! Vraagt u waarom? Omdat de Heilige Geest op deze wijze plaats maakt voor de Persoon en het werk van Christus. Paulus heeft van Christus getuigd: dat Christus Jezus in de wereld gekomen is, om de zondaren zalig te maken. Door het geloof heeft Lydia Jezus als haar Zaligmaker leren kennen. Dat blijkt wel uit de vruchten van het nieuwe leven. Nadat zij de betekende zaak, de afwassing van de zonden in het bloed van Christus, deelachtig was, en het water van de doop als een teken had ontvangen, was het een heilige vanzelfsheid in haar leven dat de vruchten der dankbaarheid in de heiligmaking openbaar kwamen. Paulus, Silas en Timotheüs, kinderen en knechten des Heeren, vonden bij haar gastvrij onthaal. Worden die vruchten van dankbaarheid bij ons gevonden? Kennen we het: het zijn zoete banden, die mij binden, aan het lieve volk van God?

Urk,

ds. E. Bakker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen