Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gods Woord en onze kleding

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gods Woord en onze kleding

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

(2)

"Ik zit met een vraag over het dragen van een lange broek. In Deuteronomium staat: 'Het kleed eens mans zal niet zijn aan een vrouw, en een man zal geen vrouwenkleed aantrekken; want al wie zulks doet, is den HEERE uw God een gruwel.'Betekent dit dat meis­ jes en vrouwen geen lange broek mogen dragen? " Zo was de vraag op de catechisatie. Ja, dat betekent het! Deuteronomium 22:5 is een tekst die laat zien dat Israël anders moest zijn dan de heidenen om hen heen en in hun midden. De cultuur van die volken was doortrokken van heidense gewoonten en afgodische praktijken. Hun tempels - om een voorbeeld te noemen - waren tegelijkertijd broeinesten van immoraliteit, plaatsen waar een zogenaamde 'heilige prostitutie' werd beoefend. Mannen verkleedden zich als vrouwen, en vrouwen als mannen. Tengevolge van deze vermomming wist niemand wie de ander was. Er was een vermenging van de beide geslachten en een samengaan van hetzelfde geslacht. Voegde je daar nog de feestelijke stemming en het alcoholmisbruik aan toe, dan was de uitkomst voorspelbaar. Alles liep volledig uit de hand. Zulke heidense feesten eindigden in immoraliteit, overspel en zelfs homosexualiteit (de zonde van Sodom). Het onderscheid tussen mannelijk en vrouwelijk was verdwenen.

In Deuteronomium 22:5 werd Israël ernstig gewaarschuwd tegen dit alles. En die waarschuwing geldt ook ons. Of denken we dat wij zo'n waarschuwing niet nodig hebben in onze eeuw van 'unisex'? De emacipatiebeweging werkt er hard aan ieder onderscheid tussen man en vrouw uit te wissen. En van daar is het maar één stap naar het zogenaamde homo-huwelijk.

Gruwel

Iemand zegt misschien: "Alles goed en wel, maar welke grond hebben wij om te denken dat Deuteronomium 22:5 vandaag nog steeds van toepassing is? Er zijn andere geboden in hetzelfde hoofdstuk die we niet meer houden. De vorige keer hoorden we dat deze geboden behoren bij de periode van de oude bedeling, de tijd toen Israël nog een kind was en onderricht moest worden door zichtbare ceremoniën en burgerlijke wetten. Waarom houden wij dan vol dat mannen geen vrouwenkleding mogen dragen en dat 'het kleed eens mans niet zal zijn aan een vrouw'"?

Op die vraag wil ik graag twee dingen antwoorden. Allereerst geeft de Heere Zelf duidelijk aan dat deze wet anders is dan de overige die in Deuteronomium 22 vermeld staan. Wanneer vers 5 mensen verbiedt de kleding van het andere geslacht te dragen, voegt de Heilige Geest er aan toe: "want al wie zulks doet, is den HEERE uw God een gruwel." Dat is een heel zware uitdrukking! Gruwel betekent: iets verfoeilijks, iets dat je doet walgen. Het wijst op een kwaad dat je met huiver vervult. Het duidt een zonde aan die in absolute tegenspraak is met het heilige wezen Gods. Om zo'n zonde gaat het nu ook bij het vervagen van de kledinggrens tussen de beide geslachten. Zou dat alleen maar slaan op de tijd van het Oude Testament? Of ligt dezelfde verplichting ook op ons vandaag? Gods wezen verandert nooit. Wat Hem gisteren een gruwel was, is dat ook vandaag. Een concordantie van de Bijbel kan ons helpen alle teksten te vinden die over "gruwelen" spreken. In Leviticus 18:22 lezen we bijvoorbeeld: "Bij een manspersoon zult gij niet liggen met vrouwelijke bijligging; dat is een gruwel." Er zijn meer van zulke uitspraken met het woord "gruwel" in het Oude Testament. Ze worden niet herroepen in het Nieuwe Testament. Als iets in gruwel is in Gods ogen, blijft dat een gruwel. Deuteronomium 22:5 is meer dan een burgerlijke wet die alleen voor Israël gold.

Gods scheppingsorde

Er is nóg een reden waarom Gods bevel inzake onze kleding een blijvende waarde heeft: het heeft te maken met de wijze waarop Hij ons geschapen heeft. In het eerste hoofdstuk van de Bijbel kunnen we lezen dat God de mens "man en vrouw" schiep (vs. 27). Hij maakte Adam en Eva. In Zijn wijsheid maakte Hij twee verschillende geslachten. De man en de vrouw waren verschillend wat betreft hun lichamelijke verschijning en hun inwendige aanleg. Ze zijn geschapen met het oog op elkaar. Ze worden geroepen om elkaar aan te vullen. Zo heeft God het gewild. Dit heeft niets te maken met een speciale cultuur. Het heeft te maken met Zijn scheppingsordinantie. Evenmin is dit tenietgedaan door de komst van Christus of door het werk van Zijn genade. In de verlossing wordt wel de zonde afgebroken, maar niet de schepping. Het Nieuwe Testament spreekt over de man als het hoofd van de vrouw (1 Cor. 11:3). Een vrouw is niet minderwaardig ten opzichte van de man, maar ze heeft een andere plaats, een andere taak en andere gaven ontvangen. De vader is het hoofd van het gezin: leidend, bevelend, beschermend. De vrouw zou het hart van het gezin genoemd kunnen worden: zorgend, voedend, koesterend. Wat is nu de opzet van satan? Hij probeert Gods scheppingsordening omver te werpen. Hij rommelt maar wat aan. Het liefst ziet hij dat alles door elkaar geklutst wordt. En zo tracht hij twee verschillende geslachten tot een een­ heidsworst te maken, een soort unisex. Al eeuwenlang heeft hij daar zijn best voor gedaan. Maar vooral na de Tweede Wereldoorlog is deze ontwikkeling bijzonder snel gegaan. Er mag eenvoudig geen verschil meer bestaan tussen mannen en vrouwen in de keuze van een baan, in de 'rolverdeling in het gezin' (zoals dat heet), in haardracht, in kleding. Tekstboeken en woordenboeken worden herschreven: we mogen voortaan niet meer spreken van 'mankracht', het moet nu 'menskracht' zijn, enzovoort.

Is dat nu iets onschuldigs waar je niet al te moeilijk over moet doen? Is het louter een zaak van bewoordingen en definities? We voelen allemaal wel aan dat hier meer aan de hand is. Hier vindt een welbewuste breuk met het verleden plaats, een zich afkeren van bijbelse waarden, een fundamentale verandering die verstrekkende gevolgen zal hebben.

Kleurloos

De unisex-beweging zal er toe leiden dat mannen geen mannen en vrouwen geen vrouwen meer zullen zijn. Mannen worden verwijfd en vrouwen worden man-achtig. Jonge mannen dossen zich uit met lang haar, oorbellen, kettingen en andere versierselen, terwijl jongedames zich laten zien met afgeknipt haar (een 'mannenkop') en lange broek. De kleurrijke verschillen tussen mannelijk en vrouwelijk verdwijnen. Alles wordt eender, grauw en saai.

Tegen deze dingen waarschuwt de Bijbel, niet alleen in Deuteronomium 22, maar op vele bladzijden. De Schepper heeft beide geslachten gemaakt, elk met z'n eigen bijzondere eigenschappen. Dat moet duidelijk tot uiting komen in ons leven en in onze kleding. Weliswaar droegen in het oude oosten mannen en vrouwen niet precies dezelfde kleren die wij vandaag hebben, maar men kon zonder moeite een man van een vrouw onderscheiden. Dat hoort vandaag net zo te zijn. Onze cultuur is wel anders, maar de principes van Gods Woord veranderen nooit. Een man moet zich kleden als een man en een vrouw moet zichtbaar zijn als een vrouw. Daarom zeggen wij nee tegen lange broeken voor vrouwen en meisjes!

Wees duidelijk!

Misschien vraagt iemand hoe het dan moet met bijvoorbeeld werk op het land waarbij het moeilijk is voor een vrouw om een rok of jurk te dragen. Het is niet eenvoudig een antwoord op iedere vraag te geven. We hebben een hart dat ahijd weer water in de wijn van Gods Woord wil doen. Met allerlei voorbeelden kunnen we Zijn inzettingen ontkrachten. Het ontgaat mij - om maar iets te noemen - waarom sommige van onze verpleegsters en ziekenverzorgsters zo nodig in een lange broek moeten werken, terwijl anderen dat kennelijk wel kunnen in een jurk of lange rok. Zulke dingen kunnen je soms verdrietig stemmen. Laat daarom één ding duidelijk zijn: als er situaties zijn waarvan iemand denkt dat daar een uitzondering gerechtvaardigd is, laten uitzonderingen dan uitzonderingen blijven. Een vrouw of meisje dat op het land gewerkt heeft, zal naar huis gaan, een douche nemen en zich weer als een dame kleden. Als ze bij Gods Woord leeft, zal ze geen boodschappen gaan doen, haar vrije tijd besteden of college lopen in een lange broek. Ze wil herkenbaar zijn als vrouw, een (jonge) vrouw die onder de waarheid verkeert.

Ligt hier misschien de reden dat sommige van onze meisjes en vrouwen niet handelen zoals het van hen verwacht mag worden? Zijn ze bang om vereenzelvigd te worden met die 'strenge, ouderwetse kerk waar niks mag'? Willen zij de gewoonten en de mode van deze wereld volgen? Denk daar eens over na. Ja, het zal wellicht wat zelfverloochening kosten om tegen de kuddementaliteit van onze maatschappij in te gaan. Het is gemakkelijker jezelf te verstoppen. Je zult soms bedekte spot of openlijke vijandschap moeten trotseren. Maar is het niet beter om alleen te staan en de Heere mee te hebben dan een vriend van de wereld te zijn en God tegen te hebben? En als het er op aankomt, voelen niet-christenen meer respect voor mensen die een eigen overtuiging hebben en er naar leven dan voor draaiborden die van twee walletjes proberen te eten. Met andere woorden: blijf jezelf en wees consequent! Mensen die met Gods Woord niet rekenen, leven naar het goeddunken van hun eigen hart en schamen zich daar ook niet voor. Moeten wij dan zo verlegen zijn om voor onze principes (gebaseerd op Gods Woord!) op te komen? We moeten ons schamen voor zo'n houding!

Dan is er nog een punt. We zijn blij dat er nog steeds heel wat gezinnen zijn die met alle gebrek proberen te leven volgens de Bijbel, ook als het over deze dingen gaat. Het is niet altijd zo makkelijk voor die ouders, maar ze proberen in liefde hun kinderen op deze wijze op te voeden. Wat is het pijnlijk voor hen als ze moeten constateren dat ouders die tot dezelfde kerk behoren een ander patroon er op na houden en hun kinderen (zich laten) kleden zoals de wereld het doet! Het ondermijnt hun gezag. Bovendien is het verwarrend voor de buitenwacht en doet het afbreuk aan de geloofwaardigheid van ons kerkverband. Laat het zo onder ons niet zijn. Wees duidelijk en sta schouder aan schouder. En bid bovenal om de tere vreze Gods, want die vreze doet wijken van het kwade (Spreuken 16:6).

Lethbridge (Canada), ds. C. Sonnevelt

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 augustus 2005

De Saambinder | 12 Pagina's

Gods Woord en onze kleding

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 augustus 2005

De Saambinder | 12 Pagina's