Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

AFSCHEID DS. R. KATTENBERG VAN ARNHEM

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

AFSCHEID DS. R. KATTENBERG VAN ARNHEM

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Op zondag 6 november j.l. nam ds. R. Kattenberg in de middagdienst afscheid van de gemeente Arnhem. Hiermede kwam een einde aan de tweede periode van de Woordbediening en het herderlijk werk dat hij in Arnhem in opdracht van zijn Zender mocht uitvoeren. Een periode, die bijna zes jaar duurde.

Na het uitspreken van het votum en groet begon de dienst met het zingen van Psalm 9 : 1 en 2: "Ik zal met al mijn hart de HEER' blijmoedig geven lof en eer." Als tekst voor deze dienst was gekozen: Deut. 32 : 4a: "Hij is de Rotssteen, Wiens werk volkomen is, " met thema: Uit de slotzang van Mozes, verdeeld in: Ie wanneer zingt Mozes dit lied en 2e waarvan zingt hij in dit lied.

Mozes zingt z'n afscheidslied: 120 jaar daar vóór lag hij aan de rand van de dood, in een biezen korije. Nu is hij aan het eind van zijn leven gekomen. Door de Heere geleid, door genade ontwikkeld en een getuige geworden, door de Geest gedreven. En nu zingt hij dit lied. Mozes, een man van smarten. Hij staat aan de grens van het beloofde land; hij is ongehoorzaam geweest, daarom mocht hij dat land niet binnengaan. En toch, dit lied begint niet met een lange klacht, maar het is een lofzang op God (vers 3): Ik zal de Naam des HEEREN uitroepen...! Nu is ons afscheid niet te vergelijken met dat van Mozes, maar er is wel één punt van overeenkomst: afscheid nemen. Hoe doen we dat? Kunnen we dat doen als Mozes? Wij kijken ook terug op de afgelopen jaren. Wie heeft er nooit verdriet, zorgen gehad in die zes jaar? Maar Mozes ziet, als hij terugkijkt, allereerst de Heere achter zich staan. Die was getrouw! Hij is genadig geweest, een gaarne vergevend God. Als we terugzien vandaag, dan kunnen we het niet anders zeggen. Ik zal de naam van de HEERE uitroepen. Dat kwam uit het hart van Mozes. Oog en hart zijn geopend voor zijn zonde, maar ook voor Gods genade. Kijken wij ook zo terug? Geen zand er over, maar het bloed van het Lam. En dan klinkt in de lofzang: Hij is de Rotssteen... DE Rotssteen. Mozes heeft de rotsstenen gezien. Hoe? Vast! Indrukwekkend. De rotssteen is een beeld van God, Hij is de Onveranderlijke, de Getrouwe gebleven; de God van het verbond. Hij is de Rotssteen, Die vast is. In het Paradijs hadden wij vaste grond; die vastheid was er, maar is er nu niet meer. Hier komt onze schuld naar ons toe. Ons leven is geen vast huis. De wind van Gods toorn (Psalm 90) gaat over ons heen. Waar vinden we in dit leven een vaste grond? Is Hij de Rotssteen van ons leven? Dat kan alleen in Jezus Christus. Mozes zingt van de Rotssteen om Jezus' wil. Mozes' lied wordt rood gekleurd door het bloed van Het Lam. Zijn werk is volkomen. Daar kan niets van ons bij. Het is volbracht. Ons werk is als woestijnzand, drijfzand; maar Zijn werk houdt stand.

2 waarvan zingt hij in dit lied

De Rotssteen is niet alleen om op te bouwen, maar ook om in te schuilen. De pijlen van de vijand ketsen op die Rotssteen af en stormen halen die niet omver. Je bent er veilig; een element van beschutting. Bij Hem moet u zijn. Alleen bij Hem kunt u schuilen. Jezus Christus kwam uit de veiligheid van het huis van de Vader. Hij kwam van hoog in de lage sfeer van de woestijn als Borg. Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn enig geboren Zoon heeft gezonden. Hij is nedergedaald ter helle, maar weer opgestaan en opgevaren. Jesaja zegt: Die Man zal zijn als een Verberging tegen de wind en een Schuilplaats tegen de vloed. Er is een veilige plaats bij Hem. Dat is de boodschap van genade: er is een plaats bij Mij. Een onwankelbare plaats. Er is de oproep: wordt behouden. De nodiging gaat uit om veiligheid te zoeken. Schuilen bij Hem, daar is de hitte van de gramschap geblust. Tegen de rotssteen leunt als het ware het kruis van Christus. God ziet de zonde niet door de vingers. Bij Hem is genade. In die Rotssteen is de rust door het welbehagen van de Vader. Vaste Rots van behoud! Amen.

Na de preek richtte ds. Kattenberg zich tot de broeders van de kerkenraad en gemeente. Hij dankte de broeders van de kerkenraad hartelijk voor de omgang in liefde met elkaar in deze tweede periode.

Bijzonder hierin was het sterven van oud. Fahner. Koster, organisten, verenigingen, commissies, belangstellenden uit Lelystad, Enter, Doetinchem, de buren van de Hervormde wijkgemeente "de Rank", allen bedankt voor wat u hebt betekend in deze periode. Van de 28 jaar dat ik predikant ben, heb ik ongeveer de helft ervan (I4'/2Jr.) in Arnhem gestaan. De bediening van het Woord moge vruchtdragend geweest zijn. Eén Naam blijft over: Jezus Christus tot in eeuwigheid, de Rotssteen. Kinderen, er is een oud versje dat zegt: zoek Jezus veel, zoek Jezus vroeg; die Jezus heeft, die heeft genoeg. Laat dat voor ons allen zo zijn. Dank ook namens mijn vrouw. De Heere moge u een dienaar schenken. Tot slot: Hem zij alle eer en dank. Vervolgens werd ds. Kattenberg eerst toegesproken door oud. Hazeleger van de Herv. Wijkgemeente "de Rank".

Namens de classis Rijssen sprak oud. Ebbers uit Doetinchem, die de plaats innam van ds. Tuinier die door ziekte afwezig was.

Tot slot sprak oud. M. den Heijer namens kerkenraad en gemeente van Arnhem. Afscheid nemen is een gewichtig moment, daarin is een scheiden, uiteengaan. Maar de prediking gaat niet voorbij. Die prediking kwam tot ons allen. Hij neemt als slot het voorbeeld het afscheid van Paulus van Milete: zijt Gode bevolen ook voor de toekomst, persoonlijk en ambtelijk. Er is bij ons dankbaarheid voor al het werk wat u gedaan hebt. De Heere moge het zegenen. Tot slot las oud. Den Heijer Psalm 134, een afscheidslied en werden de drie verzen van die psalm ds. en mevr. Kattenberg staande toegezongen. Na de toespraken dankte ds. Kattenberg de sprekers en gemeente hartelijk voor de wensen en verzocht hij tenslotte nog samen te zingen Psalm 125 : 1.

L. Fraanje

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 december 2005

De Saambinder | 16 Pagina's

AFSCHEID DS. R. KATTENBERG VAN ARNHEM

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 december 2005

De Saambinder | 16 Pagina's