Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Zo wil ik het

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zo wil ik het

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Merkwaardige titel denkt u mogelijk. 'Zo wil ik het'past als uitspraak niet zo bij ons kerkelijk leven. We hebben niets te willen.We moeten door genade leren buigen onder Gods wil voor de tijd en eeuwigheid. We hebben nodig te leren bidden 'Uw wil geschiede'.

De identiteitscommissie van de Stichting Gereformeerde Zorgcentra Zuid- Holland (SGZZH) gaf echter met het deputaatschap Diaconale Maatschappelijke Zorg een brochure uit met de titel: Zó wil ik het, als mijn sterven daar is. De ondertitel luidt: Handreiking voor het regelen van mijn begrafenis. Niet bepaald een onderwerp waar we makkelijk over nadenken, laat staan spreken. We brengen ook daar mee in de praktijk, dat we de dag van onze dood verre van ons stellen.

De aanleiding voor de uitgave

In de verzorgingshuizen uitgaande van de SGZZH wordt men regelmatig geconfronteerd met bewoners die niets voor hun begrafenis hebben geregeld.

De kinderen of andere familie moeten dat dan regelen. In het verleden was dat niet zo'n probleem; ieder dacht ongeveer hetzelfde. We leefden in Nederland nog onder het beslag van Gods Woord. Een begrafenis zonder rouwdienst was ondenkbaar. De omstandigheden zijn echter veranderd.

Veel kinderen van kerkelijke ouders keren de kerk de rug toe. Ze hebben mogelijk in hun jonge jaren binnen de kerkelijke gemeente een rouwdienst meegemaakt met aansluitend een begrafenis. Daarna hebben ze uitsluitend nog begrafenissen, cre- maties van mensen in hun omgeving bijgewoond buiten de kerk. Velen van ons zullen er geen voorstelling van hebben wat er bij zulke plechtigheden gebeurdt. Zo wordt de favoriete muziek van de overledene gedraaid en/of van de familie. Iets van Liesbeth List bij voorbeeld, wat ik dreigde te moeten meemaken. Daarna zouden bij het graf duiven losgelaten zouden worden.... Ieder geslacht doet een stukje ter herinnering aan vader/moeder, oma/opa. Zo krijgt een rouwplechtigheid soms iets van een bruiloft of iets dergelijks. De kinderen die aan zulke rouwplechtigheden zijn gewend, moeten nu de begrafenis van hun kerkelijke ouder regelen. U begrijpt wel, dat men dan zelf naar de gewoonte van de wereld waarin men leeft aan het werk gaat. Eigen muziek, eigen stukjes, enz.

En dan is daar in eens die zuster van het verzorgingshuis die begint over de dominee, de kerk. Met tegenzin wordt de kerk soms gebeld. De Bijbel kan ook nog wel een plaats krijgen op de begrafenis, maar dan wel binnen de setting zoals de familie dat wil, met de boodschap die de familie wenst. Wil de kerk dat niet dan zijn ze hard, weinig meelevend, respectloos, enz. Soms wordt de kerk helemaal niet geïnformeerd over het overlijden van een gemeentelid.

Op de vraag of de overledene ooit met de kinderen gesproken heeft over hoe de begrafenis moet plaatsvinden, wordt vaak ontkennend geantwoord. Een gesprek van de verzorgende met de familie, van de ouderling of predikant met de familie is in deze situatie zeker zinvol. Er kan gevraagd worden om het uit respect voor vader/moeder te doen in de lijn van het leven van hun ouder. Gelukkig vindt dit advies nog regelmatig gehoor. Er zijn ook kinderen die vervreemd zijn van de kerk die niet anders wensen uit respect voor de ouders.

Het aantal situaties waarvan men in de tehuizen echter zegt: 'zo had de overledene het niet gewild', neemt echter toe. Ook vanuit de kerkenraad moet dat steeds meer worden geconstateerd. Er zijn situaties waar je achteraf zegt hoe erg het ook is, hier hadden we niet bij willen zijn. Het is zelfs gebeurd in één van onze gemeenten dat een moeder en weduwe in alle stilte begraven was door haar onkerkelijke kinderen zonder dat de kerkenraad ergens van wist.... Deze situatie maakt de uitgave 'Zo vdl ik het als mijn sterven daar is' daarom echt noodzakelijk.

Wat kunt u met de uitgave?

De uitgave stelt de vragen aan de orde die na het overlijden beantwoord moeten worden om te komen tot de begrafenis. In de brochure van 22 bladzijden is ruimte vrijgelaten om de antwoorden op de vragen te vermelden. Het is niet verplicht om bij iedere vraag een antwoord te geven. Het gaat in de antwoorden om de wilsbeschikking van de overledene die men tijdens het leven heeft gegeven. Vragen als: wie moet geïnformeerd worden bij mijn overlijden, de inhoud van de rouwbrief, hoe moeten de condoleance en de rouwdienst vorm krijgen enz. komen aan de orde. Onder de te informeren adressen wordt duidelijk aandacht gevraagd voor de kerk. Ook de plaats van de naam des Heeren in de aankondiging krijgt aandacht.

In de Bijbel vinden we echter voorbeelden dat deze zaken wel degelijk worden geregeld tijdens het leven. Abraham koopt een graf voor Sara waar hij ook zelf in begraven kan worden (Gen. 23).

Allemaal zaken die je als man met je vrouw moet hebben besproken tijdens het leven, als ouders met je kinderen. Te vrezen is echter dat dit weinig gebeurt. De invulling van de antwoorden is een goede aanleiding om één en ander te overdenken en te bespreken. Er zijn vragen die u niet hoeft te beantwoorden. Er zijn zaken waarover u geen wilsbeschikking hoeft na te laten. Het hoeft niet zo gedetailleerd als in deze brochure staat. U mag een predikant niet voor schrijven waarover hij moet spreken tijdens de rouwdienst. Ten aanzien van orgelspel en zingen van Psalmen moet u zich aansluiten bij de kerkelijke gewoonte ter plaatse. Mocht het de gewoonte zijn dat er wordt gezongen, laat de predikant vrij in de keuze, zodat gezongen wordt wat aansluit bij Gods Woord en de omstandigheden. Ditzelfde geldt voor in- en uitleidend orgelspel. Als u zaken over uw begrafenis vastlegt met behulp van deze brochure of op een andere wijze, informeer uw familie daarover en de kerkenraad.

Het is in deze tijd dringend gewenst, dat bij bezoek aan ouderen gesproken wordt over de noodzaak van het regelen van de zaken rond de begrafenis. Dit is zeker gewenst als er geen kerkelijk meelevende familie is. Weet men niet hoe men dit moet doen dan kan de kerkenraad door het uitreiken van deze brochure op gevoelvolle wijze gemeenteleden behulpzaam zijn.

Is deze uitgave wel Bijbels verantwoord?

Mag ik Bijbels gezien de zaken ten aanzien van je begrafenis wel regelen? Maak je je dan niet druk over zaken, waarover je je niet druk behoeft te maken? Zijn het geen zaken die van ondergeschikt belang zijn? Een dode zal toch nooit boven aarde blijven staan, zo zeggen mensen wel tegen elkaar als het over deze dingen gaat.

In de Bijbel vinden we echter voorbeelden dat deze zaken wel degelijk worden geregeld tijdens het leven. Abraham koopt een graf voor Sara waar hij ook zelf in begraven kan worden (Gen. 23). Zo roept Jacob Jozef om hem zijn wensen kenbaar te maken. Jacob draagt Jozef op om hem na het overlijden in de spelonk van Machpéla te begraven (Gen 49:23 V.V.). Ook Jozef geeft zijn familie bevelen ten aanzien van wat er moet gebeuren met zijn lichaam na het overlijden. Geen ere-begrafenis in Egypte, maar zijn dode lichaam moet bij de uittocht worden meegevoerd naar het beloofde land (Gen 50:22 V.V.).

In het 'bereid uw huis want gij zult sterven' komt in de eerste plaats de vraag op ons af of we de Rechter van hemel en aarde kunnen ontmoeten. Zonder Godes wederbarende genade in Christus Jezus is dit onmogelijk. Daarop moet wel alle nadruk blijven liggen. Maar dit Iaat onverlet, dat deze woorden ons er ook op wijzen in het natuurlijke onze zaken naar Gods Woord geregeld te hebben. Daartoe behoort niet in de laatste plaats onze begrafenis. Het kan dan de laatste keer zijn dat uw kinderen onder Gods Woord komen. God kan ook dat Woord gebruiken tot bekering.

Verkrijgbaar

Naar aanleiding van de brocliure 'Zo wil ik het na mijn sterven' uitgave de Stichting Gereformeerde Zorgcentra Zuid-Holland. De SGZZH heeft de brochure belangeloos beschikbaar gesteld aan het deputaatschap Diaco- nale en Maatschappelijke Zorg (DMZ) voor gebruik in bredere kring. DMZ heeft de brochure laten vermenigvuldigen en één exemplaar aan elke kerkenraad ter kennisneming toegestuurd. Meerdere exemplaren kunnen door kerkenraden via DMZ

bijbesteld worden. De prijs voor de brochure is € 1, - per stuk en verzendkosten.U kunt u bestelling opsturen naar:

DMZ, t.a.v. dhr. P. Klop, Houttuinlaan 7, 3447 GM Woerden, tel. 0348- 489915; e-mail p.klop@cbgg.nl

Naast deze brochure is er een 'Handreiking voor het regelen van de begrafenis ten behoeve van ambtsdragers' geschreven. Deze is gratis verkrijgbaar via DMZ.

Barendrecht,

ds. L. Terlouw

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 juni 2008

De Saambinder | 16 Pagina's

Zo wil ik het

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 juni 2008

De Saambinder | 16 Pagina's