Een spot en smaad van mensen

Nooit is de spot en smaad voor de Zaligmaker zo fel geweest als toen Hij hing aan het kruis. Als het heilig Offerlam Gods moest Hij Zijn werk, Zijn zware Middelaarstaak, verrichten onder vuile, helse spot.

Spot en smaad is Hem tijdens Zijn leven op aarde nooit bespaard gebleven, maar nooit is ze zó fel en zó algemeen geweest als bij Zijn uitgang uit de wereld. Nu Hij hangt aan het kruis en al Zijn gedachten bij het offer zijn dat Hij Zijn Vader opdraagt en bij het volk datHij verlost, probeertmen Zijn heilige gedachten door helse spot te verstoren. In de oudheid werden openbare terechtstellingen door velen beschouwd als een zaak van publiek vermaak. ‘t Gold als een belevenis om zoiets mee te maken, vooral nu de wonderdoende Rabbi uit Nazareth terechtgesteld wordt. Dat wil men zien, dat wil men van dichtbij meemaken! “En die voorbijgingen, lasterden Hem, schuddende hun hoofden, en zeggende: Ha, Gij Die de tempel afbreekt en in drie dagen opbouwt, behoud Uzelven en kom af van het kruis.” Spottend schudden ze hun hoofden, zo in de zin van: “Nee maar, nu moet je daar eens zien! Is dat nu Zijn uitgang uit deze wereld? Hoe laag kan het toch aflopen. Daar hangt Hij nu in totale machteloosheid.” Men schudt het hoofd erover. En dan geeft men Hem Zijn eigen woorden terug. “Ha, Gij Die de tempel afbreekt...” Maar dat sprak Hij van de tempel van Zijn eigen lichaam dat aan het kruis afgebroken zou worden en na drie dagen ook weer opgericht. Hij is Zelf de levende Tempel Gods Die de reine eredienst herstelt, waarin God wordt aangebeden in Geest en waarheid. Door Zijn offer maakt Hij een eind aan Israëls ceremoniële tempeldienst, omdat Hij die vervult. Maar daar verstaan ze niets van. Daarom denken ze dat Hij de tempel veracht. En kom bij de Jood niet aan de tempel. Dat is het nationale heiligdom. Niet zozeer als de woning des Heeren, want de Heere Jezus heeft hem tweemaal moeten reinigen. Maar het is de volkstrots van Israël. En toch, die tempel kan vallen en zal vallen in het oordeel Gods, dat door de Romeinen zal worden uitgevoerd. “Ha, Gij Die de tempel afbreekt... Waar blijven nu Uw grote woorden van tempelafbraak en -opbouw? Denk eerst maar eens aan Uzelf. Behoud Uzelf.” Hoe komt hier de spot van het lage en het gemene in al zijn ontaarding openbaar, want als er ooit iets is geweest waaraan Christus nimmer heeft gedacht, dan is het dat Hij nooit gedacht heeft aan Zichzelf. Hij dacht altijd aan de ander, aan Zijn Vader om Die te verheerlijken en aan Zijn volk om hen te verlossen en te zaligen. “Behoud Uzelf en kom af van het kruis.” Zo wordt er gebrald rondom het kruis en het wordt vervuld: “Vele varren hebben Mij omsingeld, sterke stieren van Basan hebben Mij omringd. Zij hebben hunmond tegen Mij opengesperd als een verscheurende en brullende leeuw.” En waartoe? Omdat Zijn volk zich zo’n uitgang uit de wereld en zo’n ingang in de eeuwige duisternis heeft waardig gemaakt. ‘t Is om uw zonden, kinderen Gods, dat Jezus zo bespot is aan het kruis. ‘t Is omdat u zo gespot hebt met het Heilige. Mogelijk zegt of denkt u: ik heb wel veel zonden, maar heb nooit bewust het Heilige bespot. Ga dan in gedachten maar eens mee naar het paradijs. Hoe hebben we daar gespot met de allerhoogste God. En wat is ongeloof anders dan spotten met de Waarachtige? Hoe lang bent u al aan Hem voorbijgegaan? O, zeker, wij kunnen wel veel voor de waarheid over hebben, maar dat hebben die mensen bij het kruis ook. Zij zullen dezelfde avond paasfeest vieren. En toch, wat is het eind van hun bedrijf? “En die voorbijgingen, lasterden Hem...” Wat kunnen we veel hebben en toch alles missen, omdat wij nooit als verloren zondaren aan Zijn voeten terechtkwamen. Omdat wij onze tempelgodsdienst niet leerden kennen als een wegwerpelijk kleed. Ziehier de liefde van Christus. Wat heeft het Hem gekost om de Zijnen van de helse pijn en duivelse spot te verlossen. Wij hebben eeuwige smaad verdiend, maar Deze heeft niets onbehoorlijks gedaan. Dat Christus zulke lage, dierlijke spot moest ondergaan, is enerzijds tot verootmoediging. Dat predikt onze grote schuld, die Hij moest verzoenen. Maar anderzijds is het tot bemoediging voor een volk dat die spottaal ook moet horen. Een spot en smaad van mensen, hoe moet dat ook door Gods kinderen ervaren worden. Jongens en meisjes, heb er erg in: Christus en Zijn volk zullen in deze wereld altijd bespot worden. Elke gelegenheid om hen belachelijk te maken, wordt maar al te graag benut. Doe er nooit aan mee. Neem het liever voor hen op. Bedenk dat er straks een dag van afrekening komt. Dan worden zij die de vromen bespot hebben (en in hen Christus Zelf ) voor eeuwig overgegeven aan de spotlust der duivelen. En laat het Gods kinderen tot troost zijn dat - al weten zij geen antwoord op de spottaal van inwendige en uitwendige vijanden - de Heere wél een antwoord weet. Hij zegt Zelf: “Zalig zijt gij, als u de mensen smaden en vervolgen, en liegende alle kwaad tegen u spreken om Mijnentwil.” Dit moest eigenlijk onze hoogste eer zijn! Laat ons dan tot Hem uitgaan buiten de legerplaats, Zijn smaadheid dragende. ‘t Is maar voor een korte tijd. Straks zal Hij de smaadheid Zijns volks van de ganse aarde wegnemen. Dan zullen de rechtvaardigen blinken in het Koninkrijk huns Vaders.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen