Wat is uw naam?

De naam Dorstenden is ontleend aan de woorden van Christus uit de Bergrede. Hij omschrijft Zijn onderdanen als degenen die dorsten. Daarom is de naam Dorstenden zonder twijfel op al Gods kinderen van toepassing. Van nature dorst een mens niet. Onze vaderen schrijven in de Dordtse Leerregels dat een natuurlijk mens niet kan hongeren en dorsten. De ware dorst is een vrucht van het geestelijk leven. We moeten ons echter niet te snel tot deze dorstenden rekenen. Dorst is immers een zaak van leven en dood. Als die behoefte niet vervuld wordt, sterft de mens gewis. Dat laatste mis je vaak bij zogenaamde dorstenden. Het gaat hier om de waarachtige begeerte, die door een dichter wordt verwoord met: ‘Geef me Jezus of ik sterf’. Waarnaar dorsten zij? Naar de gerechtigheid. Let op het lidwoordje ‘de’. Het is die ware gerechtigheid, die voor God bestaan kan. De Farizeeën dorsten ook wel naar een gerechtigheid. Maar Christus sprak: ‘Tenzij uw gerechtigheid overvloediger zij dan die der Farizeeën en Schriftgeleerden’. Hier gaat het om de gerechtigheid waar de Vader van spreekt: ‘Door Zijn kennis zal Mijn Knecht, de Rechtvaardige, velen rechtvaardig maken’. Het is de rechtvaardigheid, die naar het geloof is. De gerechtigheid van Christus heeft twee zijden. Zijn gerechtigheid heeft te maken met de schuld der zonden. De Dorstenden verlangen naar de vergeving der zonden. Zijn Gods kinderen die gerechtigheid dan niet deelachtig? O, in Christus zijn ze allen rechtvaardig, maar daar kunnen zich niet mee troosten zonder de toepassing! Voor vele gelovigen schijnt de rechtvaardigmaking een gepasseerd station. Zij dorsten niet. Deze gerechtigheid van Christus heeft ook te maken met de smet der zonde. Gerechtigheid heeft hier de betekenis van godzaligheid. Zo vinden we ook in het tiende vers: ‘Zalig zijn die vervolgd worden om der gerechtigheid wil’. De gerechtigheid bestaat ook in een volmaakt leven naar Gods geboden. Daarom gaan Gods kinderen dorsten naar de volmaaktheid. Zij kunnen niet heilig leven. In Christus zijn ze niet alleen rechtvaardig, maar ook heilig. Ook hier geldt dat deze heiligheid deelachtig moet worden gemaakt. De Dorstenden worden zalig gesproken. Dat lijkt een paradox. Ze spreken zichzelf niet zalig. Christus doet het. Waarom zijn ze zalig? Ze zullen verzadigd worden. Waarmee zullen ze verzadigd worden? Met de gerechtigheid. Met minder zullen ze nooit tevreden zijn. Er is maar één drank die hun dorst lessen kan. Het bloed van Christus is waarlijk drank. Die deze dorst niet leert kennen zal ook het water des Levens nooit drinken. Kennen wij dat dorsten? U bent rampzalig als u niet dorst. Drank blijft telkens nodig. Zo is er bij Gods kinderen een weerkerende dorst. Wat de rechtvaardigmaking betreft is er een onderscheid. In iedere geloofsoefening ligt een zekere verzadiging. Maar als er geen geloofsgemeenschap is komt de dorst in alle hevigheid terug. De volle verzadiging wordt ontvangen als God de zonden vergeeft. Dat gebeurt maar één keer. In het stuk van de heiligmaking raken Gods kinderen nooit volkomen verzadigd. Die verzadiging volgt straks: ‘Maar blij vooruitzicht dat mij streelt’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen