Lammeren

Meerdere keren worden Gods kinderen in de Schrift bij een bepaalde diersoort vergeleken. Denk bijvoorbeeld maar aan de vergelijkingen met de duiven. Op een andere plaats zijn Gods kinderen weer als de goede vissen, die in het net worden gevangen. Ook het beeld van de vogelen des hemels wordt meerdere keren gebruikt. Tenslotte herkennen ze hun beeld in “ ’t Hijgend hert, der jacht ontkomen”. Hier wordt het beeld van de lammeren genoemd. Deze vergelijking is heel vertederend. Jong en oud voelen zich immers aangetrokken tot de jonge lammetjes die in het vroege voorjaar in de wei huppelen. Wat moeten deze diertjes door schade en schande nog veel leren. In Johannes 21 worden de lammeren duidelijk onderscheiden van de schapen. Dat heeft ons wat te zeggen! De naam ‘lammeren’ geldt dus niet al Gods kinderen. Slechts een deel van de kudde wordt er door aangeduid. Zo is het ook in het rijk der natuur. De kudde bestaat uit schapen en lammeren. We zouden bij de lammeren kunnen denken aan de jonge mensen die deel uit mogen maken van de kudde van de Goede Herder. De Schrift geeft voorbeelden van kinderen, die in hun jeugd de Heere mochten vrezen. Het gebeurt ook nog wel eens dat de Goede Herder ze al vroeg inzamelt in de hemelse stallingen. Wat heeft de profeet Jesaja er ook rijk van gesproken: ‘Hij zal Zijn kudde weiden gelijk een herder; Hij zal de lammekens in Zijn armen vergaderen en in Zijn schoot dragen; de zogenden zal Hij zachtkens leiden’. (Jes. 40:11). Het zal worden een kudde en een Herder. Toch hebben we daarmee deze tekst nog geen recht gedaan. Er zijn onder Gods kinderen vele volwassenen, die in geestelijke zin, toch nog maar lammeren zijn. Dat behoeft ons niet te verwonderen, want ieder schaap is eerst een lam. We zouden vreemd opkijken als er voortaan schapen geboren zouden worden. Wat is de naam lammeren voor velen al tot troost geweest. De apostel Petrus moet van Zijn grote Meester op hen bijzonder het oog hebben. Christus noemt ze ‘Mijn lammeren’. Daar mogen we dus wel heel voorzichtig mee omgaan. Wee, wie deze kleinen ergert. Helaas hebben vele herders die opdracht nog nooit verstaan. Lammeren worden weggeslagen van de kudde omdat zij nog geen schapen zijn. Maar zo maak je toch van een lam geen schaap! Juist de lammeren moeten geweid worden. Zij hebben, meer nog dan de schapen, voedsel nodig op de grazige weide van Gods Woord. Eerst krijgen zij melk en later de vastere spijze. Onder de lammeren verstaan we dan ook de kinderkens van wie Petrus later schrijft: ‘Als nieuwgeboren kinderkens, zijt zeer begerig naar de redelijke onvervalste melk, opdat gij door dezelve moogt opwassen’. Gods kinderen mogen deze troost hebben dat de Goede Herder weet wat het is om een lam te zijn. Hij is Zelf als een lam ter slachting geleid. Er is daarom geen lam, dat over Zijn leiding te klagen heeft. Maar bedenk wel dat er ook iets niet klopt als een lam nooit groeit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen