Enkele gedachten rondom de prediking (1)

Zeker in de actualiteit van vandaag is het goed, aandacht te hebben voor de prediking. Juist ook voor onze jongeren en voor degenen die veel met hen in gesprek komen, die hen ook leiding hebben te geven. Het is de bedoeling in ons kerkelijk blad in enkele artikelen in te gaan op een aantal zaken die met de prediking te maken hebben.

De Bergrede als voorbeeld
Als het over de prediking gaat, hebben we het niet over iets menselijks. Het gaat immers over de prediking van het Woord van Gód, vertolking van eeuwige heilsgedachten. De prediking komt voort vanuit het welbehagen Gods. Hij bereikt er Zijn doel mee.
Daarom moeten we bij het nadenken over de prediking maar niet bij ménsen beginnen. Laten we daarom eerst en vooral letten op de Heere Jezus en Zijn prediking. Hij weet immers volmaakt van het welbehagen Gods. Hij is ook de enige volmaakte Prediker.
En ook is Hij het Middelpunt van alle rechte prediking.

In de bekende Bergrede in Mattheüs 5-7 hebben we een voorbeeld van de prediking van de Heere Jezus. In de loop van de tijd hebben velen over deze Bergrede geschreven om daarmee te verwoorden, hoe men dacht over de boodschap en het optreden van de Heere Jezus. Een jaar of veertig geleden waren er theologen die het Evangelie graag sociaal uitlegden en de maatschappelijke kant ervan sterk benadrukten. Ze meenden in de Bergrede daarvoor een soort grondwet te kunnen vinden. Ook anderen, die meer het geestelijk gehalte van de boodschap van Gods Woord benadrukken, nemen vaak hun uitgangspunt in de Bergrede. Laten ook wij aandachtig letten op enkele punten van deze Bergrede. We nemen dus ons uitgangspunt in de weergave in Mattheüs 5, 6 en 7 met een enkele verwijzing naar Lukas 6.

Liefdevol en troostrijk
De Bergrede begint met de zaligsprekingen. Lieflijke en vertroostende woorden lezen we daar. Er wordt hieruit dan wel afgeleid: bij de Heere Jezus staat de liefde en de troost voorop. Zo begint Hij inderdaad deze prediking.
Armen van geest, treurenden, zachtmoedigen, zij die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid worden lieflijk aangesproken met troostrijke woorden.
Dit moet onze aandacht niet ontgaan.
Het zijn echter hier geen algemene woorden die de Heere Jezus spreekt.
Het zijn woorden die een duidelijk adres hebben. Hij zegt niet tegen allen die naar Hem luisterden: voor u is het koninkrijk der hemelen; of: u zult allen vertroost worden. Nee, Hij richt Zijn woorden tot bepaalde luisteraars: tot armen van geest, tot treurenden, enzovoort.
Het is belangrijk dat we steeds aandachtig opletten als we het Woord van God lezen en onderzoeken. En dat we ons niet laten meevoeren met een bepaald gevoel dat op de klank af ontstaat. Is het helaas niet zo dat velen min of meer op de klank af bepaalde gedachten aan de Bijbel ontlenen en daar hun verhaal mee doen? Vaak heel aantrekkelijk, veel over de liefde, gewilligheid en aandrang van de Heere Jezus en Zijn woorden. Maar is dat zo wel waar? Is het echt Bijbels?

Wie worden zalig gesproken?
De theologen die de kanttekeningen bij de Staten Vertaling hebben verzorgd, hebben ongetwijfeld als weinig anderen de Schriften doorzocht en verstaan. Daarbij hebben ze ook heel goede bronnen geraadpleegd, met name de Bijbeluitleggingen van de grote Reformator Johannes Calvijn.
Laten we naar hen luisteren om meer te weten te komen over degenen die door de Heere Jezus lieflijk vertroost worden. Bij de armen van geest merken onze kanttekeningen op: “dat is nederigen en gebrokenen van hart, die hun nietigheid verstaande, een klein gevoelen van zichzelven hebben, steunende alleen op de genade Gods in Christus Jezus”. Bij treuren verklaren zij: “Die over de zonde bedroefd zijn, van welke droefenis ook gesproken wordt 1 Kor. 5:2 en 2 Kor. 7:9; tegen welke gesteld worden die in alle weelde en vreugde leven”. En van degenen die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid wordt gezegd: “Die met grote begeerte verlangen en trachten naar de ware gerechtigheid in Christus”. De uitleg die hier gegeven wordt, is helemaal in overeenstemming met het gehéél van Gods Woord. Hier wordt de bedoeling van de Schrift getrouw verstaan en zorgvuldig weergegeven.

Maar de Heere Jezus sprak deze woorden toch ten aanhoren van heel de schare? Zeker. Iedereen mag en moet het horen. Hoe meer mensen er naar het Woord van deze prediking luisteren hoe beter. Mogelijk wordt iemand er jaloers op om zo vertroost en zalig gesproken te worden. Immers, als we er achter komen dat we iets - het meest wezenlijke - in ons leven missen, kan het zijn dat we het gaan zoeken.
Het is de Heilige Geest Die juist onder de prediking mensen levendmaakt en het ware geloof werkt. Daarom is het zo’n groot voorrecht, dat we onder de Bijbelse prediking mogen verkeren. Laten we voortdurend eerbiedig luisterend en biddend er onder zitten. Daar gebeuren dingen die wij mensen niet kunnen bewerken. En die we toch zo onmisbaar nodig hebben. Daar wil de Heere werken door Zijn Heilige Geest. Door deze ambtelijke onderwijzing wordt de genade medegedeeld, belijden onze Dordtse vaderen in D.L 3 / 4, 17.
Het is dezelfde Geest Die overtuigt van zonde en in de waarheid leidt. Zo worden mensen getrokken en onderwezen om tot Christus geleid te worden want “niemand komt tot Mij tenzij de Vader hem trekke”(Joh. 6:44,45).
En dat doet Hij door Woord en Geest.
We hopen er de volgende keer opnieuw vanuit de Bergrede verder over na te denken.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen