Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Sabbat of zondag? (3)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Sabbat of zondag? (3)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In de vorige afleveringen hebben we de vraag of we de eerste dag van de week of de laatste dag van de week als rustdag moeten vieren, bezien in het licht van wat onze vaderen daarvan hebben gezegd en aan de hand van het Oude Testament. In deze aflevering willen we letten op de continuïteit tussen oude en nieuwe verbond, evenals op de diversiteit.

We hebben nog geen antwoord, ontleend aan de Heilige Schrift, gekregen op de vraag waarom wij de eerste dag en niet de laatste dag van de week als de rustdag onderhouden. Het lijkt op het eerste gezicht alsof de oudtestamentische sabbat en de dag des Heeren, de zondag, niets met elkaar te maken hebben. Toch is dat wel zo.
Wat in een vroeg stadium, in het Oude Testament, als zaad wordt geopenbaard, ontwikkelt zich in de loop van de geschiedenis steeds verder, totdat het in het Nieuwe Testament in volle bloei wordt gezien. Daarvoor wordt wel het beeld van de eik en de eikel gebruikt. Ook al is de eik anders dan de eikel, toch verschillen ze in wezen niet van elkaar. Wat de eik uiteindelijk wordt, was al verborgen aanwezig in de eikel, en datgene wat de eikel beloofde te worden, is duidelijk zichtbaar in de meer ontwikkelde eik.
Zo onderscheidt Bruce wel vier stadia in de openbaring van de sabbat: de scheppingssabbat, de exodussabbat, de opstandingssabbat en de eeuwige sabbat. In deze vier stadia zien we een steeds verdergaande openbaring van wat in de oudtestamentische sabbat lag opgesloten, zoals de eik reeds in de eikel was verborgen.
Zoals de oudtestamentische sabbat een teken was van de schepping en van de verlossing van Israël uit het diensthuis van Egypte, zo wordt de nieuwtestamentische sabbat een teken van een nieuwe schepping en van een nog grotere verlossing door het bloed van Christus.

De Heere van de sabbat
Niet alleen de sabbat krijgt een andere betekenis. Ook de besnijdenis, het verbondsteken van de oude bedeling, wordt vervangen door de doop, het teken van het nieuwe verbond. Het Pascha vindt zijn voortzetting in het onbloedige sacrament van het Heilig Avondmaal. De tempel is verwoest. Er is een nieuwe tempel, de tempel van het nieuwe verbond, het geestelijke huis, het heilig priesterdom, waarin de kinderen Gods als levende stenen worden ingezet.
Die andere betekenis van de sabbat was aanvankelijk nog niet zo duidelijk. In de apostolische tijd, vóór Paulus, vindt men nog niets van de officiële viering van de christelijke zondag.
Wel lezen we in Johannes 20 dat de discipelen op de eerste dag van de week bijeen waren.
Als het echter om de continuïteit en om de diversiteit gaat waardoor de verhouding tussen het oude en nieuwe verbond wordt gekenmerkt, dan wijst ons de Schrift op Christus, Die gisteren en heden Dezelfde is en in der eeuwigheid. Hij, God uit God en Licht uit Licht, schiep de sabbatdag en heiligde die. Hij maakte die dag tot een dag van afzondering en rust om de grote daden van God te gedenken in de schepping van hemel en van aarde en tevens tot een dag om te gedenken aan het werk van de herschepping.
Zo is dan de Zoon des mensen een Heere ook van de sabbat (Mark. 2:28).
Als Heere van de sabbat zegt Jezus dat er continuïteit is in de sabbat. De oudtestamentische sabbat was de dag des Heeren. De dag van de rust.
Maar de ware rust is alleen in Hem te vinden, Die in de volheid des tijds gekomen is. Wanneer heeft Hij die rust aangebracht? Op de eerste dag van de week. Toen Hij opstond als de Overwinnaar over dood en graf. Toen voltooide Hij een nieuwe schepping en bracht Hij een volkomen verlossing en verzoening aan. Met Zijn opstanding heiligde Hij een nieuwe dag voor de viering van het nieuwe verbond.

Die rust is er voor Joden en heidenen alleen in Christus. Op de Pinksterdag, ook de eerste dag van de week, werd de Heilige Geest uitgestort. We gedenken de eerstelingen van de geestelijke oogst in de drieduizend die werden toegebracht en voor wie het waar werd: Er blijft dan een rust over voor het volk van God. We gedenken en geloven dan dat op die eerstelingen een volle oogst zal volgen. Alles wijst heen naar de rust die eenmaal voor al Gods kinderen volkomen zal zijn.

(wordt vervolgd)

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 25 oktober 2012

De Saambinder | 20 Pagina's

Sabbat of zondag? (3)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 25 oktober 2012

De Saambinder | 20 Pagina's