Goede Vrijdag en het avondmaalsformulier

Deze gedenkdag bepaalt ons bij de grote betekenis van het sterven van de Zoon van God in de menselijke natuur. Wat is het licht van de Heilige Geest nodig om niet te blijven staan bij de geschiedenis alleen, maar om ook de bevindelijke toepassing voor eigen hart en leven te leren verstaan. Ons avondmaalsformulier vertolkt in drie passages welke betekenis het kruislijden van Christus krijgt in het leven des geloofs van Gods kinderen. We willen kort bij drie passages stilstaan.

Het gewicht van de zonde en Gods recht
Het kruis bepaalt ons bij het gewicht van de zonde en de toorn Gods over de zonde. In het stuk van de zelfbeproeving wordt gewezen op de noodzaak van de kennis der ellende omdat de Heere daardoor de noodzaak en begeerte werkt om van de zonde verlost te worden.
Zonde betekent dat wij vloek- en doemwaardig zijn en liggen onder toorn Gods. Kennis van de zonde is nodig omdat het doet zien het grote gewicht van de zonde.
Wat kunnen wij van nature, door onze blindheid en dwaasheid, gemakkelijk over zonde spreken of over de zonde heenleven. Ja, zelfs kan het zijn dat we spreken over het kruislijden van Christus, zonder dat we ten diepste beseffen waarom dit kruislijden nodig was. Het kruis leert dat God geen afstand kan doen van Zijn heilig recht en daarom nooit een zondaar genadig kan zijn als er niet betaald is met de dood.
Ons avondmaalsformulier spreekt hier van: ‘Aangezien de toorn Gods tegen de zonde zó groot is, dat Hij die (eer Hij ze ongestraft liet blijven) aan Zijn lieve Zoon Jezus Christus met den bitteren en smadelijke dood des kruises gestraft heeft’. Nooit kan God de zonde ongestraft laten, want dan moet Hij afstand doen van Zijn recht. Met diepe verwondering lezen we hier dat onze vaderen onder woorden brengen dat de Heere geen andere weg zag waardoor Zijn volk van de zonde verlost kon worden dan door het Borglijden van Zijn eigen, enige, lieve Zoon.
God eist van Zijn Zoon als Sions Borg en Middelaar de dood des kruises om de zonde van Zijn volk. Tegelijk geeft Hij, uit eeuwige liefde tot Zijn volk, Zijn Zoon over in de dood.
In Jesaja 53:10 lezen we: ‘Het behaagde de Heere Hem (de Knecht des Vaders) te verbrijzelen’. En nu zal het kruislijden van Christus voor ons, in de lijn van onze vaderen, alleen waarde krijgen tegen de achtergrond van de ontzaglijke ernst van de zonde, die Gods toorn heeft opgewekt.

Het bloed der verzoening en des verbonds
In ons avondsmaalsformulier worden Gods kinderen opgeroepen het plaatsbekledende lijden van Christus te overdenken en welke vrucht dit lijden van Sions Borg heeft voor Zijn kinderen. Deze overdenking wordt afgesloten met: ‘En heeft eindelijk met Zijn dood en bloedstorting het Nieuwe en eeuwige Testament, het verbond der genade en der verzoening, besloten, toen Hij zeide: ‘het is volbracht’.
In deze zin verbinden onze vaderen de eeuwigheid met wat er in de tijd gebeurt op Golgotha. Aan het kruis hangt het Hoofd, de Borg en de Middelaar van het genadeverbond. Het Lam, dat geslacht is van voor de grondlegging der wereld, volbrengt in de tijd nu met de daad wat al van eeuwigheid vast ligt, namelijk de vrijkoping van allen die Hem in het verbond gegeven zijn.
Zoals Christus in de eeuwigheid Zijn volk vertegenwoordigde, zo ook vertegenwoordigt Hij op Golgotha als plaatsbekledende en schuldovernemende Borg al de Zijnen.
De zaligheid waarover God de Vader met de Zoon als Hoofd van het verbond hebben onderhandeld, kan alleen door God de Zoon tot stand worden gebracht door Zijn bloedstorting in de menselijke natuur.
God de Vader, als Handhaver van Gods rechtvaardigheid, kan en wil geen afstand doen van Zijn eis dat er betaald moet worden voor de zonde. Tegelijk wil de Zone Gods uit liefde tot Zijn Vader niets afdoen van deze eis en Zich daarom overgeven tot in de van God vervloekte dood des kruises. Wat een onbevattelijke liefde om Zichzelf over te geven tot in de dood.

De eeuwige weldaden
In de kruisdood van Christus is er weer een weg gebaand waardoor God Zich kan verzoenen met een zondaar en die zondaar in Zijn gunst en gemeenschap kan worden hersteld. De zaligheid ligt in de gerechtigheid die Christus als Borg heeft aangebracht. Goede Vrijdag is de betaaldag voor de Kerk, werd vroeger daarom wel gezegd. Dit krijgt waarde als de Heilige Geest ons door de overtuiging van de wet gaat schuldig stellen aan Gods recht en leidt in een weg waarin alle hoop op behoud van onze kant ons gaat ontvallen.
Dan is het niet genoeg om in het algemeen te weten dat de Heere Jezus gestorven is aan het kruis, ja dan is het zelfs niet genoeg om te weten dat het mogelijk is om zalig te worden door de Heere Jezus. Dit is op zich al groot dat de Heere dat gaat leren. Maar wie bevindelijk bij het kruis gebracht wordt, krijgt te doen met zijn vloekwaardigheid. Dat betekent: verloren gaan omdat God rechtvaardig is en er van mijn kant geen penning is om de hemelhoge schuld te betalen.
Dan wordt doorleefd dat verloren gaan eigen schuld is en dat God mij rechtvaardig voor eeuwig van voor Zijn aangezicht kan wegdoen. En wonderlijk, zo’n ziel zal de Heere rechtvaardigen en geen enkel onrecht toeschrijven.
Bent u zo al eens bij het kruis gebracht? God te beminnen en toch eeuwig van God gescheiden te worden, dat is wat de dichter van Psalm 116 noemt ”het dodelijkst tijdsgewricht”. Zo blijft er alleen over een eerrover Gods, een verbondsbreker, die om eigen zonde verloren moet gaan. Zo iemand kan zich niets meer toe-eigenen wat nog waarde heeft voor God. Om zo het wonder te smaken dat in mijn dood God het leven gaat schenken vanuit Christus.
Bevindelijk wordt dan verstaan wat in ons avondmaalsformulier staat: ‘Want door Zijn dood heeft Hij de oorzaak van onzen eeuwigen honger en kommer, namelijk de zonde, weggenomen, en ons den levendmakenden Geest verworven; opdat wij door dien Geest (Die in Christus, als in het Hoofd, en in ons als Zijn lidmaten woont) met Hem waarachtige gemeenschap zouden hebben, en al Zijn goederen, het eeuwige leven, de gerechtigheid en de heerlijkheid, deelachtig worden’

Goede Vrijdag betekent, zoals onze vaderen daar teer en bevindelijk over spreken, kennis der zonde in het licht van Gods recht, kennis van de Borggerechtigheid van de Zoon Die met God verzoent, en zalig voorwerp zijn van de toepassende bediening van de Heilige Geest, Die deze door Christus verworven eeuwige weldaden toepast.

Rijssen-Zuid, ds. A. Schreuder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen