Huwelijk, liefde en trouw

‘Je kijkt enkele seconden op internet naar een foto en drukt op “liken”. Dit past in de trend van toenemende efficiëntie. Dat deze doelgerichtheid nu ook tot in de liefde is doorgedrongen, lijkt te beantwoorden aan een gigantische vraag. Maar schijn bedriegt. Wij hebben behoefte aan traagheid en authenticiteit. Dat al die datingsites ons juist opjutten, maakt ons, zonder dat we het doorhebben, alleen maar wanhopiger’.
De schrijfster vervolgt met te zeggen dat liefde niet over het afvinken van een wensenlijstje gaat, maar om een vonk, een klik en diepe gevoelens. Ze schetst hoe iemand achter het scherm zit. Speurt naar de ware.
Let op uiterlijk, vrienden, baan..., etc.
En maar zoeken. En maar klikken! Ik lees: ‘In onze wegwerpmaatschappij danken we iemand al af voordat we hem of haar kennen. Liefde laat zich niet sturen, ze komt nooit op het juiste moment en al helemaal niet in de verpakking die je van tevoren hebt uitgedacht’.
De schrijfster kijkt terug en haalt aan hoe het vroeger ging. Je leerde elkaar eerst rustig kennen. Contacten werden niet gelegd om snel een relatie te beginnen, maar uit vrijblijvende en oprechte interesse in de ander. ‘Ga eens wandelen in de stad, drink een kopje koffie in een onbekend restaurant, spreek met die of gene. Schrijf zo nodig weer eens gewoon een (liefdes) brief. Sla je ogen op van je smartphone en groet gewoon eens terug...’.
Tot zover het voor mij verrassende artikel over een niet christelijke schrijfster. Met behartigenswaardige elementen.

Second Love
Second Love. Een site, met verwoestende werking! Vreselijk, die datingsite voor ‘geheime afspraakjes, tussendoortjes en spannende relaties’.
Terecht dat de SGP fel tegen dit fenomeen heeft geageerd. Resultaat van Second Love: of de man of de vrouw blijft soms na vele huwelijksjaren achter op de puinhopen van een gebroken relatie! Des te belangrijker is het om erop te wijzen dat er in het huwelijk een ontwikkeling is van liefde tot trouw. Wanneer de kuiltjes in de wang waarop men verliefd werd langzamerhand overgaan in rimpels, kan het overweldigende gevoel van verliefdheid verdwijnen. Een bruidspaar belooft elkaar niet alleen liefde, maar ook trouw en bijstand. Voor het hele leven, levenslang. En dat maakt de huwelijkssluiting nu juist zo bijzonder. Belofte maakt schuld.

Echte liefde
Het huwelijk is een verbond voor het leven, waarin man en vrouw van elkaar liefde en trouw, hulp en toewijding mogen ontvangen, in voorspoed en tegenspoed. De sleutel voor een liefdevolle relatie is het gevoel van een veilige verbinding. Bij onze wederhelft zoeken we veiligheid, begrip, waardering en koestering.
Kijken we naar het eerste mensenpaar, dan valt op dat God man en vrouw bij elkaar brengt. Die ontmoeting is niet afhankelijk geweest van wat toevalligheden. Daar mag je Gods leiding in zien. Die leiding is er tot op de dag van vandaag. Je voelt genegenheid tot de ander, wordt verliefd en uiteindelijk komt het tot een huwelijk. Hiervoor mag ook dagelijks worden gebeden. In dat stukje levensweg ontdek je de hand van de Heere. Hij leidt je levensweg. Daarom mag en kun je zeggen dat je als man en vrouw aan elkaar gegeven bent. En is dit huwelijk ook een gave. En gave van God.
Dit geeft grote verantwoordelijkheid.
Het vraagt volledige inzet. Het huwelijk is een gave en een opgave.

Dienstbaar
Het huwelijk kan niet zonder een emotionele band. Dat is van groot belang. Maar de essentie van de liefde is de toewijding aan de ander, opoffering voor de ander. Het gaat in het huwelijk om actieve, toegewijde dienstbaarheid. Daar hoort elkaar corrigeren en terechtwijzen bij. Die dienstbaarheid mag samengaan met respect voor de ander. Je bent loyaal aan de ander en toont waardering in het bijzijn van anderen.
Om dit in onze tijd te realiseren, valt niet mee. In de Nederlandse cultuur gooit zelfontplooiing hoge ogen. Het mooie is echter dat in een goed huwelijk er geen dwang is om te kiezen tussen ontplooiing of opoffering. Dan gaat het om wederzijdse ontplooiing van man en vrouw door wederzijdse opoffering.

Trouw
In Matthéüs 1:19 lezen we: ‘Jozef nu, haar man, alzo hij rechtvaardig was, en haar niet wilde openbaarlijk te schande maken, was van wil haar heimelijk te verlaten’. Op het eerste gezicht zou je denken: Jozef wil er stiekem van door gaan, om Maria voor de buitenwacht voor schand te zetten.
Maar de verklaring geeft juist het tegendeel aan. Hij wil haar in alle stilte een onderhandse scheidbrief geven.
Hiermee laadt hij alle verdenking en smaad op zichzelf, omdat erin staat dat het niet de schuld is van zijn verloofde dat hij de relatie verbreekt. De mensen die niet geloven dat Maria zwanger is van de Heilige Geest, zullen hem ervan beschuldigen dat hij zijn verloofde met een kind achterlaat.
Dan staat de ander voorop. Eigenlijk moet ik zeggen: ‘Dan staat de Ander voorop’. Dat komt openbaar in het leven van deze stille Jozef. Wat draagt hij een zorg, ook later voor Maria die zwanger is. God liefhebben boven alles en de naaste als uzelf. In het huwelijk mag liefde nooit op zichzelf staan, maar zal het, door genade, gericht moeten zijn op God en op de ander.
Dat is geen Second Love, maar ware liefde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen