Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Geschonken rust

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Geschonken rust

En Hij zeide tot hen: Komt gijlieden in een woeste plaats hier alleen, en rust een weinig. Markus 6:31a

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

We lezen in Markus 6 vers 30: En de apostelen kwamen weder tezamen tot Jezus, en boodschapten Hem alles, beide wat zij gedaan hadden en wat zij geleerd hadden. Op dat moment zijn zij niet de enigen die bij Jezus waren. Want er waren velen die kwamen en die gingen. Met als gevolg dat zelfs de apostelen die na de uitzending twee aan twee uitgegaan waren door het joodse land, geen gelegenheid hadden om te eten. Naar aanleiding hiervan sprak de Meester: Komt gijlieden in een woeste plaats hier alleen, en rust een weinig.

De vakantietijd breekt weer aan. Die tijd is bedoeld voor een periode van rust en ontspanning in dit vaak zo onrustige en gejaagde leven van elke dag. Op zichzelf is ontspanning natuurlijk goed. Als we ons maar wachten voor de zondige gevaren en onnutte leegheid. Dat we bovenal nooit zullen vergeten dat de echte, ware rust nooit in de dingen van deze tijd en wereld gevonden kunnen worden. Die kan alleen in God en Christus door de bediening van de Heilige Geest in ons hart gevonden worden. Van nature kent een mens die ware rust in God niet meer. Door onze zondeval in het paradijs zijn we God en daarom ook de ware rust in God kwijtgeraakt. Trouwens, daarom is er ook zoveel onrust in de wereld, in de kerk en ook in ons eigen hart, omdat we God kwijt zijn. De oorzaak ligt in het paradijs, in de bedreven zonde. En voorzover het nog wat rustig in ons natuurlijke, onbekeerde hart kan zijn, is het niet de echte, ware rust. Het is een valse rust. Het is de rust van de dood, van de geestelijke dood. Zonder God en buiten God. Is die valse rust in uw leven werkelijk al eens opgezegd? Dan krijgt u met God te doen, met Zijn recht en met uw schuld en zonde.
Dan wordt het waar: ‘Rust noch vrede wordt gevonden, om mijn zonden, in mijn beend’ren dag of nacht’. Asaf zingt in Psalm 73: ‘Wien heb ik nevens U omhoog, wat zou mijn hart, wat zou mijn oog, op aarde nevens U toch lusten? Niets is er waar ik in kan rusten!’ Niets...! Dan kan ik niet eerder rusten, voordat ik rust gevonden heb in God en ik het zeker mag weten dat alles weer goed is tussen God en mijn ziel. Dat voor mij de schuld verzoend is en er aan Gods recht voldaan is en ik die liefde en vrede in mijn hart mag ervaren en doorleven die alle verstand te boven gaat. Die liefde en vrede Gods, die er alleen maar kan zijn in en door Christus. Op grond van Zijn borgwerk. Als het ook persoonlijk verklaard mag worden in het hart: ‘Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u”. Hebt u er kennis aan in uw eigen hart? Alleen de Heere Jezus Christus geeft een vermoeide en beladen ziel de echte, ware rust.
Maar nee, die vinden we nooit in iets wat deze wereld biedt. Ook in de vakantie niet.
Die vinden we ook niet in onze godsdienst en degelijkheid, ook niet in onze tranen, ervaringen, kenmerken enz. Die is alleen te vinden in Christus, in Zijn borgwerk.
Hebt u er kennis aan? Want Jezus alleen geeft de ware rust! Hier reeds in beginsel en straks daarboven in het Kanaän der eeuwige rust en dan zelfs volkomen. Immers: ‘Er blijft dan een rust over voor het volk van God’.

De vraag voor ons allen is: Hoort u, horen jullie ook bij dat gelukkige volk? Och, dat u en jullie, de rust in de vakantietijd zouden gebruiken om de Heere te smeken of Hij die ware rust, die alle verstand te boven gaat, wil leren voor het te laat is. Nu roept die grote Rustaanbrenger Jezus Christus het ons door Zijn Woord nog zo nodigend en liefdevol toe: ‘Komt herwaarts tot Mij allen, die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven’. Ja, laat ons dan ons benaarstigen om in die ware rust in te gaan. Buiten Christus wacht straks de eeuwige onrust, terwijl al degenen die de echte rust in die Rustaanbrenger hebben leren vinden, hier bij tijden en in beginsel mogen ervaren en straks volkomen eeuwig zullen uitwonderen: ‘Hier wordt dè rust geschonken, hier ‘t vette van Uw huis gesmaakt, een volle beek van wellust, maakt hier elk in liefde dronken’.

ds. J. van Laar, Rijssen

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 juli 2015

De Saambinder | 16 Pagina's

Geschonken rust

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 juli 2015

De Saambinder | 16 Pagina's