Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Bij het verlaten van de Westerkerk [3]

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Bij het verlaten van de Westerkerk [3]

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Volgende week hoopt de Generale Synode voor de laatste keer in de Westerkerk te Utrecht bijeen te komen. Omdat het kerkgebouw is verkocht, wordt de volgende Synode, in 2019, in Gouda gehouden. Voor R. van Selm en A. van Selm-Imminkhuizen, het beheerdersechtpaar van de Westerkerk, is het vertrek uit de Domstad ingrijpend: Het synodewerk, dat uit liefde werd geboren, was een deel van ons leven.

In 1992 raakte mevrouw Van Selm voor het eerst betrokken bij het werk voor de Generale Synode. ‘Koster Van Middelkoop belde me op en vroeg of ik tijd en zin had om een keer mee te draaien. Hoewel we nog in de kleine kinderen zaten en een druk bedrijf hadden, heb ik toen ‘ja’ gezegd. En daar heb ik geen ogenblik spijt van gehad’.

Het synodeteam

Onder de kosters Van Middelkoop en Pols leerde mevrouw Van Selm de kneepjes van het vak kennen. In 2013 kreeg ze de leiding over het ‘synodeteam’. Overigens stond ze er niet alleen voor, want naast een aantal enthousiaste dames uit de gemeente was haar man altijd aanwezig voor hand- en spandiensten.
Aan de synodevergaderingen ging heel wat werk vooraf: ‘De voorbereidingen begonnen al een jaar van tevoren, met het reserveren van een geluidsinstallatie en het vragen van een organist. Ook begonnen we dan onze hulpen al te benaderen. Hoewel ze wisten dat het intensieve dagen waren, bestond er een grote bereidwilligheid bij de dames. Zo’n twee maanden voor de Generale Synode deden we alle bestellingen en werd ook het nodige meubilair en kookgerei ingehuurd’.

De vergaderweken waren erg intensief: “s Maandagsmorgens om zeven uur haalde ik bij een boer verse melk om daar die dag ruim veertig liter pap van te koken, de zogenaamde ‘synodepudding’. En ‘s avonds waren we met een aantal mannen uit de gemeente druk met het verwijderen van een deel van de kerkbanken. Op de vergaderdagen zelf waren we al om half zeven ‘s morgens in de kerk om alles nog eens na te lopen. Om zeven uur kwam de bakker. Om half acht volgden de gevulde koeken en een half uur later druppelden de tien hulpen binnen’.
Nadat de taken waren verdeeld, begonnen ze met het klaarmaken van de broodjes: 400 witte, 400 bruine en 400 krentenbollen.
Behalve dat er in de pauzes voor koffie (met de bekende ‘synodekoek’) en broodjes werd gezorgd, verzorgde het ‘synodeteam’ ook altijd een complete warme maaltijd voor de afgevaardigden en de andere aanwezige predikanten en studenten.

Ook daar gingen de nodige voorbereidingen aan vooraf, zoals het draaien van duizend soepballetjes. ‘De warme maaltijd was wel één van de spannendste momenten van de dag omdat daarvoor maar ruim een uur beschikbaar was. Dankzij de inzet van extra ‘pannen- en bordensjouwers’ is dat meestal gelukt’.

Het beheerdersechtpaar willigde ook speciale wensen in: ‘We hebben weleens parkeergeld voorgeschoten of nieuwe batterijen voor het gehoorapparaat van één van de predikanten gekocht. En als een predikant om karnemelk vroeg of aangaf graag rooibosthee te willen, dan hielden we ook daar rekening mee’.

Mevrouw Van Selm en haar man bewaren warme herinneringen aan de synodedagen. ‘In de loop van de jaren ontstonden er fijne contacten en soms was er ook ruimte voor een goed gesprek, van mens tot mens’.

Er was veel waardering voor hun werk. ‘Verschillende predikanten, zeker degenen die in onze gemeente hadden gestaan, kwamen altijd even in de keuken kijken. Ook ds. R. Boogaard toonde altijd zijn belangstelling. ‘Ik kom even naar de meisjes van Utrecht kijken, hoe het is’, zei hij dan. Belangrijk voor ons was ook dat we het vertrouwen van de vergadering hadden. Daarnaast wisten we onze plek. ‘Horen, zien en zwijgen’, gold voor ons als een ongeschreven regel’.

Het feit dat de synodevergaderingen voortaan elders worden gehouden, laat het beheerdersechtpaar niet onberoerd. ‘De synodedagen staan in ons geheugen gegrift als hoogtijdagen. Het waren dagen die zich kenmerkten door onderlinge liefde, saamhorigheid en verbondenheid. Hoewel het veel van ons en de teamleden vroeg, zagen we er altijd weer naar uit. Het was mooi en dankbaar werk, waarvoor de Heere ons de krachten gaf en wat we met de liefde van ons hart hebben mogen doen’.

(slot)

J.P. Sinke, Krabbendijke

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 januari 2017

De Saambinder | 16 Pagina's

Bij het verlaten van de Westerkerk [3]

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 januari 2017

De Saambinder | 16 Pagina's