VERSLAG ROUWDIENST EN BEGRAFENIS DS. P. MELIS

Nadat Peter Melis, zoon van de overledene, enkele persoonlijke woorden namens de weduwe en kinderen gesproken had, bepaalde ds. A. Schot de vele aanwezigen bij 2 Koningen 13:20a: ‘Daarna stierf Elísa en zij begroeven hem’.
De geschiedenis van Elísa heeft een belangrijke plaats ingenomen in het leven van ds. Melis. Met de geschiedenis van Elísa bevestigde de HEERE in het leven van ds. Melis zijn roeping tot het ambt van herder en leraar. Hij werd bevestigd in zijn eerste gemeente met de woorden uit 2 Koningen 2:14m: ‘Waar is de HEERE, de God van Elía? Ja, Dezelve?’ De mantel van Elía was het sprekende bewijs dat de HEERE dezelfde bleef. Ds. Schot wenste dat de God van ds. Melis, ook mevr. Melis en de kinderen nabij zal zijn.
Wat maakte Elísa groot? Hij was een type van zijn Meester. Dat kwam ook openbaar in het leven van ds. Melis.
Elísa betekent: mijn God is redding, mijn God is hulp. Dat tekende ook het leven van ds. Melis. De Heere heeft hem naar Zijn welbehagen getrokken uit de macht der duisternis. Dat wonder heeft in elke preek doorgeklonken: de Heere wil nog met een zondaar te doen hebben, het kan nog voor een verloren mensenkind. De Heere heeft in zijn leven plaats gemaakt voor de Middelaar, hij heeft geen rust gevonden in zijn bekommernis. Ds. Schot schetste enige lijnen uit het leven van Elísa en trok die door naar het leven van ds. Melis. Hij noemde daarin o.a. zijn betrokkenheid bij de profetenschool en de verschillende keren dat zijn leven aan een zijden draad hing. Toen was zijn werk echter nog niet klaar. De Heere heeft hem op het ziekbed lieflijk omhelsd en het vlak gemaakt tussen God en zijn ziel. Nu is zijn werk op aarde klaar. Nee, het eindigt niet in het graf. Er ligt een lijn van dit graf naar het graf van Christus. Daarin ligt de bemoediging voor de toekomst. Door de aanraking met het gebeente van Elísa werd een man levend, door de dood van Christus zullen velen levend worden.
Op het graf sprak ds. Van Krimpen n.a.v. Lukas 15:24b: ‘En zij begonnen vrolijk te zijn’. Hij wees op het grote goed dat ds. Melis ten deel mocht vallen, om nu eeuwig en zonder te zwijgen, de heerlijkheid te bezingen van Christus, Die hij nu mag aanschouwen; van Hem, van Wie hij hier zoveel heeft mogen zien. Nu mag hij eeuwig het welbehagen van het Vaderhart bejubelen. Wat heeft hij daar in zijn leven veel van mogen spreken. Wat heeft hij in de prediking de voortreffelijkheden van Zijn Koning mogen uitstallen.
De vraag werd indringend aan het hart van de hoorders gelegd, waar onze reis naar toe is. De markt van vrije genade is nog open.
Ds. Van Krimpen sprak vervolgens nog enkele hartelijke woorden tot mevr. Melis, de kinderen en kleinkinderen.
Ter afsluiting van deze droeve plechtigheid werd bij de geopende groeve Psalm 72:11 gezongen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen