HET BEGINSELPROGRAM TOEGELICHT -18-

Dit artikel uit ons beginselprogramma is een rechtstreeks citaat uit Romeinen 13 vers 4 (midden). In dit citaat klinke dan ook de gehele kontekst van Romeinen 13 mee! Door dit citaat zo op te nemen, wordt wederom bewezen dat het beginselprogramma genormeerd wordt door en voortkomt uit de Heilige Schrift.

We geven dan eerst aan wat onze vaderen hebben aangetekend in de kanttekening:

"De overheid heeft de macht ontvangen om de kwaaddoeners zelfs ook met de dood te straffen, Gen. 9 vs. 6; en laat niet zonder oorzaak het zwaard voor zich dragen, of draagt het aan zijn zijde, om te kennen te geven dat hij zulke macht heeft en die tegen de boosdoeners ook zal uitvoeren."

Het bekende kommentaar van Jamieson luidt: "De Overheid heeft de bevoegdheid om te straffen."

Let wel, dit is Gods instelling, zoals Bengel in zijn Gnomon van het Nieuwe Testament er bij zegt: "ex divino institutio", dat is: naar Goddelijke inzetting. Voor de konkrete betekenis hebben we derhalve te zien naar vers 3, maar ook naar het geheel van vers 4. In vers 3 gaat het om het goede en in vers 4 om het kwade. De overheid moet het goede belonen en het

kwade straffen, immers dat zijn twee zaken, die als zenuwen het lichaam van de staat samenbinden en bijeenhouden, zeggen de vaderen.

De zinsnede uit ons program wordt in de Schrift voorafgegaan door de waarschuwing tegen de kwaaddoeners, dat ze hebben te vrezen, en gevolgd door de zinsnede, dat de overheid van Godswege als Zjjnjdienareseen wreekster is tot straf voor hen die kwaad doenT

Het is dus duidelijk wat de Schrift bedoelt, wanneer dit door middel van Paulus ons wordt voorgehouden.

Het gaat dus niet alleen maar om een symbolische zaak, die in de konkrete praktijk geen handen en voeten krijgt, maar om een zeer konkreet gegeven en een konkrete regel. Er zij rechtspraak; dat wil zeggen er moeten goede wetten zijn en regels ook ten aanzien van het strafrecht; daarbij dient uitgegaan te worden van het beginsel der vergelding en niet vanuit het beginsel "wat is nuttig voor de misdadiger en voor de samenleving; ook niet vanuit het beginsel dat strafrecht een verbeteringsmiddel is of een soort opvoedingsinstituut voor hardleerse burgers.

Zeer konkreet houdt dit artikel dan ook in dat de SGP zonder meer voor de doodstraf is en voor uitvoering daarvan. Vanzelf spreekt dat dit niet dient te geschieden op onvoorzichtige wijze. Men zij uiterst zorgvuldig en in het uiterste geval worde dit toegepast, maar er zijn gevallen waarin ik van mening ben dat dit dient te geschieden: moord met voorbedachte rade, roofmoord, verraad in oorlogstijd... In het grote geheel houdt dit ook in, dat de staat met het zwaard ook buitenlandse naties mag afweren en de landsgrenzen heeft te verdedigen in een rechtvaardige verdedigingsoorlog, opdat de Christelijke waarden en grondslagen waarop de samenleving gebouwd is, worden verdedigd. Ook op grond van de Heilige Schrift is principieel pacifisme geenszins te verdedigen, waarbij niet geldt dat men zich tot het uiterste diene te wapenen, noch op wapenen haar vertrouwen diene te stellen. Nehemia 4 is in dezen uiterst instruktief.

Wanneer het om de rechtspraak gaat, dan dienen er dus ook straffen opgelegd te worden, en niet uitgegaan te worden van een zachte wijze van straffen, waarbij allerlei verzachtende omstandigheden de misdadiger verontschuldigen en verklaren, zodat hij produkt wordt van allerlei gegevens vanuit het verleden, die hem tot slachtoffer maakten en hem drongen tot de misdaad. Men versta mij wel, ik zeg niet dat dit niet vóórkomt; het komt zelfs veelvuldig voor; ook in dezen is nodig een goed begrip alhoewel begrijpen en vergeven in dezen niet gelijkgesteld mogen worden. Er is veel misdaad, die menselijk en middellijk gesproken, haar voedingsbodem heeft in de jonge jaren waarin een evenwichtiger goede opvoeding in een normaal gezinsverband gemist werd.... We hebben te vrezen dat deze gevallen alleen maar toenemen. Dat is in-triest!

De straffen dienen te worden uitgesproken volgens in de Schrift gefundeerde regels en normen. Deze dienen ook te worden opgelegd en ten uitvoer gebracht. Daarbij is het een schandelijke en onwaardige gang van zaken, wanneer blijkt dat gevangenissen te vol zijn en men geen cellen genoeg heeft, zodat misdadigers op vrije voeten blijven rondlopen^Het is ook schandelijk wanneer politie en justitie alles doen om misdadigers op te sporen terwijl men dan een zeer lage straf krijgt of men om zeer formele regels weer op vrije voeten komt. Ook het feit dat de rechtspraak veel te lang duurt dient onder kritiek gesteld te worden. Een snellere behandeling dient zeker bevorderd te worden en behoeft geenszins de kwaliteit te beïnvloeden in negatieve zin.

Daarbij geldt dat gevangenisstraf geenszins mag worden veranderd in een soort hotelverblijf, met als enige beperking de begrenzing van de ruimte en vrijheid van gaan en staan. Dat wil niet zeggen, dat alle gevangenissen hotels zijn; Leeuwarden heeft een zware strafgevangenis, die zeker geen hotel is. Maar er zijn ook andere voorbeelden....

Begeleiding

Daarbij geldt dat er een goede begeleiding dient te zijn, en de overheid heeft te zorgen voor geestelijke begeleiding. Dat is dus overheidstaak en dient door de overheid betaald te worden, terwijl het goed is om dit te verwerkelijken in overleg en samenwerking met de kerken. Bezuiniging op dit vlak is niet terecht, ook al gebeurt dat wel. Geestelijke begeleiding acht ik noodzakelijk.

Ook begeleiding van hen die weer ontslagen worden, na hun straf uitgezeten te hebben. Reclassering is het woord dat we daarvoor gebruiken. Men bedenke wel wat het psychisch betekent om een getekende te zijn, gevangene geweest, alzo bekend onder de bekenden, familieleden, in de kerkelijke gemeente. Een gebrandmerkte! Waar geleefd wordt * vanuit de vergeving der zonden, zal er ook meegewerkt worden in de opvang, hoe moeilijk ook. «

Daarbij mag niet vergeten worden de begeleiding' van de gezinnen van waaruit de gevangene komt: huwelijk en gezin gaan hieronder gebukt, hetzij de misdadiger een der huwelijkspartners is, hetzij het schrijnend leed van een der kinderen die in de

uitleving de verkeerde weg is opgegaan, wellicht onder de invloed van drugs, alcohol, vrienden. Vergeet deze vijanden niet. Zeer streng zou ook moeten worden opgetreden tegen drugshandel, die altijd illegaal is, omdat drugs een volksvijandnummer-éên is! Zware straffen zijn hier op zijn plaats: hoevele levens gaan hieraan stuk, lichamelijk, geestelijk, met alle ellende ook voor de omgeving.

Artikel 6 c

Wanneer we dit zo neerschrijven, hebben we eigenlijk al gestalte gegeven aan wat ons beginselprogramma verder schrijft.

"Zij is van God geroepen om het kwaad te straffen, opdat het geschonden recht worde hersteld."

We onderstrepen dat het hier gaat om een rechtsorde gegrond in Gods Woord, ziende op de Goddelijke roeping. Men zie Romeinen 13. Een gevangenis is principieel wat anders dan een tuchthuis, straf is principieel anders dan kastijding, alhoewel het een goede zaak is wanneer straffen opvoeding zijn en niet vanuit hardigheid gestraft wordt. Ook de preventie van misdaad sta niet voorop, hoe belangrijk ook. Ook de bescherming van de samenleving is een belangrijke zaak, maar allereerst gaat het om de rechtsorde, om Gods recht en zijn handhaving.

Zo komen we bij het volgende.

Artikel 6d

"Dit geschonden recht vordert rechtvaardige maar ook rechtmatige straffen; dienovereenkomstig roept het recht tot wederinvoering van de doodstraf."

Het zal duidelijk zijn dat deze zaak recht en billijk is en dient nageleefd te worden door de overheid. Juist in een wereld buiten het paradijs, waarin zondige mensen werken, is het noodzakelijk dat ook dergelijke zaken primaire aandacht krijgen. Waar het recht en de rechtspraak struikelen op de straten, daar is de rechtsstaat niet meer te vinden en gaat de samenleving ontbinden en verloederen, en dan zal de hand van de één tegen de ander zijn, zonder enige matiging.

Het gaat dus niet alleen maar om strenge straffen tegen zogenaamde kleine overtredingen als verkeersfouten en foutjes; het gaat ook om duidelijk straffen tegen de zonden, die eens smalend genoemd zijn "de heilige trits", namelijk godslastering, abortus en euthanasie. Het gaat ook om de praktisering van zonden van pornografie, homofilie en paedofilie, zaken die in Gods Woord duidelijk als zonden aan de kaak gesteld worden, en niet alleen als ziekte, afwijking of als alternatief gedrag, hetwelk geheel normaal gezien moet worden. Nimmer geeft de Bijbel ons aanleiding om de medemens te vernederen of te minachten; dat mag ook zelfs niet bij hen van wie we principieel van mening verschillen, maar we mogen de zondige daden niet goedkeuren. Mijns inziens behoren alle in deze laatste alinea genoemde zaken verboden te worden en strafbaar gesteld te worden. Dat is de roeping van de overheid en wie dat niet doet, weerspreekt de zaken die vanuit Romeinen 13 tot ons komen.

Daarbij dient ook klassejustitie zonder meer strafbaar te zijn. Witte boorden criminaliteit schijnt een vorm van politiek te zijn, maar niet strafbaar in de zin van de gewone misdaad. Ik vind dat een aanfluiting van de gang van zaken in wat men een rechtsstaat noemt. De gewone burger wordt wel gestraft, hetzij bij verkeersovertreding, hetzij door de belastingdienst, hetzij... terecht, indien er fouten gemaakt zijn en zonden begaan zijn. Maar wanneer de witte boorden criminaliteit van ministeries en ministers wordt goedgepraat of alleen maar in het parlement wordt afgekeurd zonder strafvervolging, dan is er heel wat mis.

Het is daarbij duidelijk dat de konkrete uitwerking van dit alles uiterst moeilijk is en vele voetangels en klemmen gevonden worden op dit gebied. Waar liggen de grenzen, wat is de maat, welke norm hanteren we konkreet, hoe dient behandeling te zijn, worden anderen niet gekwetst, hoe zit het met de slachtoffers, die vaak vergeten groepen zijn en geen bescherming genieten, hoe moet het met alternatieve straffen als bv. werk in inrichtingen, ziekenhuizen etc., hoe zit het met vergoeding van het gestolene of met hetgeen waarmee het slachtoffer benadeeld wordt, zijn er al andere straffen bijvoorbeeld in de samenleving opgelegd, hoe is het met hen die herhaaldelijk weer tot dezelfde misdaad vervallen, wordt er door alle rechtbanken wel dezelfde norm gehanteerd en op dezelfde misdrijven dezelfde straf opgelegd. Hoe het ook zij, de Heere eist van ons in deze ook een rechte gang van zaken, een rechte weegschaal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen