Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

SPORT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

SPORT

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Inleiding

Wat is er tegen op de huidige sportbeoefening zoals die heden ten dage wordt beoefend door miljoenen? Ik kan wel zeggen dat er alles op tegen is en ik geen argumenten heb om de sport als zodanig positief te waarderen. Wanneer ik sport noem in dit artikel bedoel ik de sportbeoefening van de kant van de deelnemers in letterlijke zin, als ook de afstandelijke deelnemers, die bijvoorbeeld via de media sport consumeren.

De sport is een mensvergodend verschijnsel waarin de mens zijn kennen en kunnen laat zien en daarmee een ereplaats wil krijgen, zodat hij als een afgod vereerd wordt.

Tyran

De sport is ook een niets ontziende tyran die mensen dwingt om hun eigen lichaam tot het uiterste te dwingen om grote prestaties te leveren, groter dan waartoe het menselijk lichaam bestemd is vanuit het Woord des Heeren. Bij deze taak komt nog het verleidelijke om doping toe te passen en zo op oneerlijke wijze nog meer uit het lichaam te halen. Wie de cijfers leest van hen die door de Elfstedentocht met allerlei lichamelijke problemen zijn gaan tobben, die schrikt van de getallen. We gaan door met onze lichamen ook te offeren op het sportaltaar van onze dagen.

Sport is een alternatieve vorm van religie geworden voor de mens, die de ware religie van het Woord de rug heeft toegekeerd. In dat vacuüm zoekt de mens een invulling; een van de vormen van invulling is de sport. Het stadion wordt als heiligdom beschouwd, de wedstrijd wordt een vorm van religie-beoefening en de spelers als goden enzovoort. Het spreekt vanzelf hoezeer dit haaks staat op de ware religie en de wet des Heeren. We zien ook dat vaak op bid- en dankdagen allerlei 'belangrijke wedstrijden' gespeeld worden, die mensen uit de kerk halen. Ook zien we dat de mens verschrikkelijk veel geld uitgeeft voor sportbeoefening of om er aan mee te kunnen doen, ja alles geeft de mens daarvoor op. We achten dat sport geen Goddelijk beroep is, wat men mag beoefenen en waarvoor men mag bidden. Ik denk ook daaraan dat sport verslavend werkt immers men moet de wedstrijd zien en alles wordt er voor aan de kant gezet, of het van belang is of niet. Deze verdwazing verwordt tot hysterie wanneer blijkt dat de favorieten presteren en naam maken; dan is in naam van de victorie alles geoorloofd, schijnt het wel.

Zondag

Wat betreft de zondagsheiliging moeten we zeggen dat allerlei clubs en met name ook de professionele sportbeoefening zich daar geenszins aan stoort en gewoon doorgaat. Dat geldt voetbal, Olympische spelen, Tour de France etc. Het is Gode tergend en zielsverwoestend.

Ten aanzien van de jeugd blijkt dat het bovenstaande zijn negatieve invloed heeft en dat de massahysterie naar de jeugd overslaat; men moet op de hoogte zijn, anders hoort men er niet meer bij; ook op reformatorische scholen; ook daar kijkt men t.v. en leest men neutrale bladen om wille van de sport.

Sportbeoefening en 'deelname' via het toeschouwer, lezer enz. zijn kost veel tijd en slokt de gehele aandacht van de mens op, terwijl zijn kostbare tijd voor veel andere veel belangrijker dingen gebruikt kan worden, afgezien nog van het Ene Nodige.

Opoffering

Men offert zijn ziel, zaligheid, eeuwigheid op aan deze verdwazing. Er is op zulk een moment niets anders dan de sport; al het andere wordt buiten gesloten. Ook de verwording van de media wordt mede ingegeven door sport enz. Hoeveel pagina's sport zijn er en hoeveel uren zouden er voor de t.v. zijn die over sport gaan? Met name is het dat dit alles nog eens onderstreept wordt door de gang van zaken bij Olympische spelen, wereldkampioenschappen en sport in Europees verband. Ik ben hier vierkant op tegen. Ik vind het ook treurig dat onze kroonprins in de top van het Internationaal Olympisch Comité zitting heeft vanwege zijn grote belangstelling, die hij telkens aan de dag legt, voor wereldse sport. Ik ga daar maar niet dieper op in. Het is al treurig genoeg dat er zoveel onheilig vuur omtrent deze zaak naar voren is gekomen. Oranje wordt vereenzelvigd met sport en niet meer met het Oranjehuis, of het moet zijn dat men dat vereenzelvigd met wegwerkers vanwege hun Oranje-pak.

Zaterdag

Maar hoe zit het dan met de zaterdagsport en de amateursport, waarbij de zondag niet ontheiligd wordt? We moeten wel bedenken dat de zaterdagsport in de praktijk een aanloop is tot belangstelling voor sport en een

"Ouders houdt uw kinderen het sportgevaar voor ogen. De sport is de godin des tijds. Op het sportveld wordt de heilige ernst en de eerbied voor God en Zijn Woord bij menigeen weggetrapt; ook al sport men 'christelijk'. De ernst des levens verenigt zich met de sportvreugde niet. Getuigt in uw huis; in uw omgeving tegen het gevaar der Olympiade. Keert uw rug naar de vreugde der wereld".

-De Banier, 24 mei 1928-

eerste stap, waar we voor moeten waarschuwen. Daarbij blijkt dat er nergens zo gevloekt wordt als op het sportterrein! Na de wedstrijd willen velen zich graag laven aan een of meer pilsjes.... Ook het wedstrijdelement jaagt de mens op tot hogere prestaties want de knikkers zijn toch belangrijker dan het spel. Wanneer uit oogpunt van openbare orde en tijdvulling deze mogelijkheid van de wereld uit geboden wordt aan de jeugd, dan kan ik dat best begrijpen van de wereld uit. Ik kan dat niet begrijpen vanuit Gereformeerde beginselen en principes. Daar zou men oog moeten hebben voor de gevaren en zich zover mogelijk van de sport moeten houden en de jeugd daarvan afmanen.

SGP-jongeren

Tot mijn verbazing lees ik van SGP-jongeren dat ze terecht zondagssport en sportverdwazing uit den boze noemen, maar dat "verder verantwoorde sportbeoefening door jongeren gestimuleerd moet worden." De terminologie is daarbij formeel wel zo gekozen dat het vaak moeilijk is om met formele argumenten daar tegen in te gaan. Ik lees in de krant "In het kader van een evenwichtige opvoeding kan een gezond stuk sportbeoefening positief zijn." Maar wat is de praktijk van de sporten die beoefend worden? Wat is verantwoord, evenwichtig en gezond? Is dat in de praktijk mogelijk? Wat is "op constructieve wijze sportbeoefening stimuleren"? Het lijkt allemaal theoretisch wel onderbouwd te zijn, maar de belangstelling voor wereldse sport wordt gestimuleerd en de afglijding daarheen spreekt vanzelf, want die baan is glad. Hoe opzienbarend de visie van de genoemde jongeren is blijkt wel uit de vette kop boven het door mij gelezen artikel in het dagblad. Het huidig sportklimaat in amateursport en professionele sportbeoefening (t.e.m. de beursgang van Ajax) staat haaks op de theocratische staatsvorm. Sport is er al eeuwen. De oude Grieken hadden hun Olympische spelen, en ook de Isthmische spelen. Maar het was puur heidens. Het was lichaamsvergoding. Het was dienst aan de afgoden. Ook heel de ceremonie van Olympisch vuur past geenszins in het Bijbelse kader. Ons past als Christenen alleen maar afstand en distantie.

Overheid

Daarbij gaat het me niet om kinderen, en hun spel, eventueel balspel etc., maar dat volwassen mensen op deze wijze al hun talenten verspelen is geenszins goed te keuren. Vanuit Staatkundig Gereformeerd standpunt zal men ook niet een theoretisch goede sportbeoefening moeten aanbevelen. Ook gemeentelijk subsidiebeleid dient afstand te houden van sportbeoefening; dat geldt voor alle sporten. Iedereen betaalt eigen hobby; waar haalt men dan de onzin vandaan dat de overheid hierin een taak en roeping heeft? Ze heeft die niet. De overheid moet al wat schadelijk is tegengaan en de sportverdwazing hoort daar ook bij; ook grootschalige sportevenementen dienen geenszins betaald te worden door de overheid, die via een zwaar subsidiebeleid sport mogelijk maakt. Sport behoort niet tot het welzijn van de mens, maar is onderdeel van het leven van de mens op de brede weg. Gij zult de massa en meerderheid in het kwade niet volgen! Men geve ook geen aanleiding, men vermijde schijn en zij voorzichtig met effenen van de weg tot de zonde.

Verre

Het is dus goed om in alle opzichten ons verre te houden van sport; niet meedoen, geen artikelen lezen en in gesprekken zich verre hiervan houden, om van het luisteren/kijken naar radio/t.v. maar te zwijgen. De Heere lere ons om maar liever met het arme volk van God veracht te worden dan mee te doen. Ook jongeren willen erbij horen en dat kan door mee te kunnen praten over de sport. Liever aan de kant gestaan dan in de zonde met de massa meegegaan. Ik hoorde iemand zeggen dat bij wedstrijden op wereldniveau door miljoenen collectief gevloekt wordt bij een onwelgevallig doelpunt! Maar is het dan wel zo dat men de zondagsport verbiede en allerlei andere uitwassen met kracht tegenga? Is dat dan ook geen prive-zaak? De overheid heeft als taak de zonde in de uitleving te beperken, zoveel als haar mogelijk is. Dat is haar duidelijke roeping. Daar hoort dus niet bij ridderorden uitdelen en ten paleize ontvangen worden!

Dit artikel werd u aangeboden door: In het spoor

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 april 1998

In het spoor | 36 Pagina's

SPORT

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 april 1998

In het spoor | 36 Pagina's