Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

VACCINATIE: MOLOCH DER MEDICI?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VACCINATIE: MOLOCH DER MEDICI?

29 minuten leestijd Arcering uitzetten

Inleiding

De titel: 'Vaccinatie: moloch der medici? ', leidt ons terug tot de begintijd van de SGP. Het is een uitdrukking van ds. G.H. Kersten. Op 23 december 1927 bevindt ds. Kersten zich in de Kamer. Behandeld wordt "het ontweip van wet tot wijziging en aanvulling van de wettelijke bepalingen betreffende de vaccinatie". De eerste spreker is ds. Kersten. In de Handelingen van de Tweede Kamer hebben we nagelezen wat hij daar gesproken heeft, daar midden in de politieke arena, midden in de tijd van verafgoding van het vaccinatiemiddel en temidden van de vijandschap die zo duidelijk openbaar kwam en voelbaar was. We stonden er toch even versteld van wat onze mensen in die tijd in de Tweede Kamer hebben moeten meemaken. Wat ook nu soms nóg wel het geval is, soms ook provinciaal of plaatselijk. Maar wanneer we daar als het ware ds. Kersten horen spreken, die op dat moment de woorden krijgt die hij nodig heeft om te spreken, dan zijn we toch even stil. Tegenwoordig mag je je emoties bijna niet meer laten blijken, maar hij kon dat niet laten. "Ik heb een kreet van verontwaardiging nauwelijks kunnen onderdrukken", zo zei hij.

"Gedurende 55 jaren is ons volk gedwongen, zijn kinderen aan een handeling prijs te geven, waarvan niemand, ook niet één medicus, de uitwerking kan bepalen. (...) Ruim 50 jaren [zelf wist ik niet dat het zo lang had geduurd; NV] is getrapt op de ziel van hen, die voor God het niet konden verantwoorden, hun kind den moloch der vaccinatie [vet; NV] op te offeren. (...). Mijnheer de Voorzitter! Ik weet het, er is een volksdeel in ons land, dat tot God geroepen heeft om verlossing. Ik heb dan ook tot de Hooge Overheid een ernstig woord, in betrekking tot den vaccinedwang. Het woord uit Daniël 4:27: 'Breek uw ongerechtigheden af door genade te bewijzen aan de ellendigen'!" (Handelingen Tweede Kamer, 1927-1928, 23 december 1927, p. 1282).

Op andere momenten komen dit soort bewoordingen terug. Ook ds. Zandt heeft later gesproken over 'de afgod van de vaccinatie', een 'dwepen met de theorie van Jenner', de 'noodige eer' bewijzen aan 'de onfeilbaarheid van Jenner en zijn aanhang' en over 'vurige vaccine-aanbidders'. Dergelijke uitdrukkingen bezigde ds. Zandt in 1939, ruim tien jaar later dus.

Maar gaan die uitdrukkingen niet te ver? Vaccinatie, een afgod, een moloch zelfs? Dat is nogal wat! Een moloch is niet zomaar een afgod, maar een afgod aan wie kinderen geofferd worden, aan wie mensenoffers gebracht worden. Is dat niet te sterk uitgedrukt? Heeft ds. Kersten zich hier niet te veel door zijn emoties laten leiden? Dit willen we eens nader gaan bezien, waarbij we ons de volgende vragen stellen: (1) Was het toen juist en is het nu nog juist om te spreken van een 'vaccineafgod'? En: (2) Was de vaccinatie toen niet alleen een afgod, maar ook een moloch waaraan kinderen geofferd werden en is het dat nu nog?

1) VACCINATIE: EEN AFGOD?

Wanneer we in alle eerlijkheid een antwoord trachten te geven op de vraag of vaccinatie in de tijd van ds.

Kersten en daarvóór als een afgod behandeld werd, dan vestigen we in de eerste plaats uw aandacht op hetgeen men van de heer Jenner heeft gezegd.

Jenner verafgood!

Edward Jenner was een arts uit Engeland, die door een boerin er opmerkzaam op gemaakt werd dat de pokziekte, een zeer besmettelijke en vaak dodelijke virusziekte, voor kinderen van een boerderij waar de koeien de pokken hadden gehad, minder besmettelijk en minder gevaarlijk was dan voor kinderen uit de stad. Deze dorpsdokter, die leefde van 1749 tot 1823, is daarover gaan nadenken. Hij heeft dat verder onderzocht. Hij entte een jongen in met een entstof gemaakt uit koepokken. Voor de kinderpokken bleek deze jongen toen niet meer gevoelig te zijn. Jenner zag daarin zijn vermoeden bevestigd dat de koepokstof op de een of andere manier de mensen immuun maakte voor de kinderpokken. Deze ontdekking maakte hij in 1798 bekend. Spoedig werd zijn ontdekking ook aan andere landen doorgegeven. Zo is de koepokvaccinatie tegen de kinderpokken tot stand gekomen.

Vanaf die tijd werd Jenner als een afgod vereerd. Het was immers zijn middel waardoor die gevaarlijke pokziekte langzamerhand werd teruggedrongen. Er zijn gedichten over hem bekend die ik hier zelfs niet durf te noemen omdat de inhoud zo godslasterlijk is. U moet de situatie vergelijken met iemand die in onze tijd een middel tegen de aids zou uitvinden. Die persoon zou ook nu als een god vereerd worden, want daardoor zouden wij die straf Gods - wat aids toch is! - kunnen terugdringen, ja, zelfs kunnen voorkómen zonder van het zondige leven af te staan. Welnu, zo was Jenner toen de man die uitkomst bracht.

Zijn middel werd niet alleen door een groot deel van de bevolking geaccepteerd, maar langzamerhand zelfs door de overheid verplicht gesteld. Zó verplicht dat niemand er met zijn kinderen onderuit kon komen. U kent het bekende voorbeeld wel van ds. J. Fraanje die geen onderwijs genoten heeft omdat zijn ouders tegen inenten waren. Kinderen mochten zonder een entbewijs niet naar school. Heeft ds. Kersten dan teveel gezegd, toen hij de vaccinatie een afgod noemde? Beslist niet! Men leefde toen in de tijd van na de Verlichting, waarin ons volk zich als het ware probeerde te ontworstelen aan de greep van de Heere en aan de greep van de tegenslagen. Met de vaccinatie dacht men een geschikt middel in handen te hebben om zo de Heere te kunnen tegengaan en Hem als het ware te overwinnen in Zijn straffen. Echter, het zou de mens niet gelukken!

Vertrouwen op vaccinatie: afgoderij!

Het is heel opvallend dat in onze Heidelbergse Catechismus, als het in vraag en antwoord 95 van Zondag 34 gaat over afgoderij, gewezen wordt op het 'vertrouwen'. Op de vraag "Wat is afgoderij? " wordt namelijk geantwoord:

"Afgoderij is in de plaats des enigen waren Gods, Die Zich in Zijn Woord geopenbaard heeft, of benevens Hem, iets anders verzinnen of hebben, waarop de mens zijn vertrouwen zet".

Bij de omschrijving van afgoderij komen we dus dat woord 'vertrouwen' tegen. En juist bij vaccinatie gaat het over het vertrouwen zetten op het vaccinatiemiddel, op dat vaccin. Hoe u het ook wendt of keert, er wordt bij vaccinatie heel duidelijk een vertrouwen geschonken aan dit voorbehoedmiddel. Het woord zegt het al: een middel om een mens voor te behoeden, om een mens vooraf te beschermen tegen gevaar. En dan niet, terwijl een mens ziek is. Het is geen medicijn, maar het is een middel om een mens te vrijwaren van ziekten. U weet, ik kom uit het onderwijs. We hebben in de krant kunnen lezen dat er in de Gereformeerde gezindte heel veel jongeren zijn die anders denken dan hun

ouders. Zij denken over veel onderwerpen ruimer dan hun ouders. Zo ook over vaccinatie. Vraag maar aan een volle zaal jongeren: 'Wat vinden jullie van vaccinatie? ' Weet u welk antwoord u krijgt? 'De praktijk heeft bewezen dat het helpt. Mede door de vaccinatie is toch polio teruggedrongen uit ons land'! Dat is het antwoord en argument van veel jongeren uit onze gezinnen.

Maar nu een vraag: waar horen ze nog de andere argumenten, de argumenten tegen vaccinatie? Op de basisschool proberen we daarom die argumenten tegen vaccinatie heel eenvoudig uit te leggen. Tegen een groep 8 heb ik het wel eens zo gezegd: 'Jongens, wat is nu het hoofdbezwaar tegen vaccinatie? ' 'We zeggen nog wel met onze mond dat God alles bestuurt en dat God ook ons leven bestuurt, maar door ons te laten vaccineren zeggen we toch eigenlijk met die daad: Heere, U bestuurt wel ons leven, U kunt ons bepaalde ziekten geven of niet geven, maar als ik mij laat inenten - u begrijpt hoe ik dat bedoel, niet spottend, maar voor kinderen heel duidelijk! - , dan kunt U mij in ieder geval dié ziekte niet meer geven, want daar ben ik dan immuun voor! Daar beschermt de vaccinatie mij voor!' Is dat geen vertrouwen zetten op iets buiten God? Is dat geen afgoderij? Dan weten we dat er allemaal godsdienstige termen omheen gezet kunnen worden. 'Ja, maar ik doe het met een andere gezindte, ik doe het toch zo dat ik God dankbaar ben dat Hij ons dit voorbehoedmiddel heeft gegeven. Dat is ook in Zijn voorzienigheid gebeurd!' Maar hoe we het ook inkleden, de daad zelf blijft een daad van ongeloof, van wantrouwen tegen de Heere. Die kinderen uit groep 8 begrijpen dat. Die zeggen: 'Ja, dan zeggen we eigenlijk: met die ziekte kunt U ons niet meer straffen'. Ze voelen aan dat het een vooruitlopen is op de voorzienigheid Gods en dat we met dit vaccineren feitelijk óók zeggen (al zal men het nooit zo hardop zeggen!): 'Heere, op dit punt vertrouw ik meer op het vaccin, dan op U'. Terecht heeft daarom ds. Kersten de vaccinatie een afgod genoemd. Dat was het toen en dat is het nu niet minder!

Onder de bescherming van de vaccinatieparaplu

U weet hoe onze jonge moeders op de consultatiebureaus met vaccinatie te maken krijgen. De overheid heeft namelijk een rijksvaccinatieprogramma tot stand gebracht: een heel intensief vaccinatieprogramma en vaccinatieschema, dat begint als de baby 2 maanden oud is en loopt door totdat het kind negen jaar is. In die hele periode van inenten worden de verschillende prikken één- tot vijfmaal herhaald om zo uiteindelijk een optimale bescherming te verkrijgen of te behouden. Elke volgende prik beschermt mij steeds meer! De overheid grijpt daar ook op in. De overheid zegt in het rijks vaccinatieprogramma: "Dit programma beschermt u en uw kinderen in het opgroeien". Ze hebben dat heel duidelijk aangegeven in het logo van dat programma. In dat logo zien we de beschermende hand van de Heere niet terug. Nee, de kinderen groeien niet op onder de beschermende hand van de Heere, maar onder de bescherming van de entstof uit de injectiespuit. Dat laat het logo heel duidelijk zien. Het logo bestaat uit

een grote paraplu, een paraplu als teken van bescherming, met in de boog van die paraplu een grote entspuit, terwijl onder die paraplu kinderen, van baby tot schoolkind, afgebeeld zijn.

Niet God, maar de entspuit beschermt uw kind, zegt de overheid feitelijk daarmee. Ja, hoe u het ook wendt of keert, met welke vrome woorden u het ook omgeeft, het is een feit dat dit de bedoeling van onze overheid is, en daaraan werken wij met onze daden mee als wij onze kinderen laten vaccineren. Ik heb moeders gesproken die tegen mij zeiden: 'Ik vind het zo moeilijk om op het bureau kort mijn mening over vaccineren te zeggen'. Dat is ook zo, maar toen ze mij de desbetreffende entpapieren lieten zien met dit logo erop, heb ik gezegd: 'Wijs dan maar op dat logo, wijs dan maar op die paraplu en zeg dan maar heel eenvoudig tegen zo'n zuster of dokter, of wie het ook is: Kijk dokter, dit is nu juist de reden waarom ik niet kan vaccineren. Want ik geloof, ook al is het uitwendig, dat de Heere mij alleen kan beschermen, dat Hij alleen mijn leven leidt. Ik zou me dan ook vreselijk ongelukkig voelen, als ik me zou begeven onder de beschermende vleugels van de vaccinatiespuit. Verwacht u, zuster of dokter, niet veel te veel van dat inenten? Het lijkt wel alsof de entstof de plaats van God heeft ingenomen!' Misschien dat zo'n zuster of dokter het dan begrijpt of tenminste er respect voor toont waarom we onze kinderen niet laten vaccineren.

Tegenwerping

Nogal eens wordt ons, met name door mensen uit de Gereformeerde gezindte tegengeworpen: 'Ja, maar ook het middel vaccinatie is onder dat wat de Heere wil tot stand gekomen. Zou ik daar dan geen gebruik van mogen maken? ' Dan kunnen we tegen zulke mensen zeggen: 'Mensen, we horen u zo spreken over geloof in Jezus, maar wat lezen we in Zondag 9 van de Heidelbergse Catechismus, als daar geantwoord wordt op de vraag: "Wat gelooft gij met deze woorden: 'Ik geloof in God den Vader, den Almachtige, Schepper des hemels en der aarde'"? Wat leest u daar? Is het u wel eens opgevallen? We lezen daar: "Dat de eeuwige Vader onzes Heeren Jezus Christus, Die hemel en aarde, met al wat erin is, uit niet geschapen heeft, Die ook door Zijn eeuwigen raad en voorzienigheid ze nog onderhoudt en regeert, om Zijns Zoons Christus' wil mijn God en mijn Vader is", en dan komt het: "op Welken ik alzo vertrouw" - weer dat vertrouwen! - , "dat ik niet twijfel of Hij zal mij met alle nooddruft" - ja, wat denkt u, wat zal er nu eerst staan: het verzorgen van de ziel of van het lichaam? - , "met alle nooddruft des lichaams en der ziel verzorgen". Eerst wordt dus het lichaam genoemd! Mensen, u spreekt wel zo groot over Jezus en over uw geloof, maar ik heb u wat te zeggen: 'Als u uw ziel durft toevertrouwen aan God, zou u dat dan niet durven met uw lichaam? Zou u dan uw

lichaam niet aan Hem durven toevertrouwen? '

In de volgende Zondag, vraag en antwoord 27, wordt gezegd dat God almachtig is. En dat Hij door Zijn almachtige en alomtegenwoordige kracht, "hemel en aarde, mitsgaders alle schepselen, gelijk als met Zijn hand nog onderhoudt, en alzo regeert, dat loof en gras, regen en droogte, vruchtbare en onvruchtbare jaren, spijze en drank, gezondheid en krankheid, rijkdom en armoede, en alle dingen, niet bij geval, maar van Zijn Vaderlijke hand ons toekomen". Mensen, gelooft u daar dan toch niét in? Hebt u dan toch nog die beschermende paraplu van de injectiespuit nodig?

Het oude standpunt

In 1978 heerste de polio ook in Barneveld, mijn toenmalige woonplaats. Ik heb daar discussies meegemaakt, ook onder onze mensen die zeiden: "Nu ja, het is, dat zo'n vaccinatie misschien wat schadelijke gevolgen kan hebben voor het lichaam, maar dat punt van het vooruitlopen op Gods voorzienigheid, dat is een gepasseerd station voor mij". Mensen uit onze kring, zeiden dat. Pijn deed het in je hart. Ook op de school waar ik werkte, heerste toen polio. Ook daar werden kinderen verlamd naar het ziekenhuis gebracht. En dan zulke discussies! Moedbenemend was dat! Maar juist in die tijd woonde ik in Barneveld een SGP-vergadering bij. De voorzitter opende die vergadering met onder andere Zondag 10 voor te lezen. Wat deed het mij goed! Want daaruit hoorde je weer dat oude standpunt dat hij ook in zijn 'voorwoord' helemaal ging uitleggen. Dat vertrouwen op de Heere, dat we geen van allen van nature hebben, maar waarvan we toch in het uitwendige wel eens kunnen zeggen: 'Heere, al mis ik dat vertrouwen dat U aan Uw volk schenkt, ach, geef mij dan toch, hóe ik ook ben en hóe de omstandigheden dan ook zijn, dat ik geen vertrouwen ga stellen op die vaccinatiemiddelen'. We zagen de mensen gaan naar de consultatiebureaus. We hebben ze in rijen zien staan om daar vlug nog maar zo'n spuit of zo'n suikerklontje te halen. Toch achtte ik ze bevoorrecht die ervoor bewaard bleven om vooruit te lopen op Gods voorzienigheid, die ervoor bewaard bleven om zich te wenden tot de vaccineafgod!

Het oude standpunt overdragen!

Een van de kenmerken van een afgod is dat je niet aan zo'n afgod mag komen. Een afgod heeft iets heiligs om zich heen. En zoekt u ook eens in het woordenboek de verklaring van het woord 'taboe' op. Dit woord betekent 'onschendbaarheid'. Nu, de vaccinatie lijkt ook een soort van heiligheid en onschendbaarheid om zich heen te hebben. Want je mag er niets kwaads van zeggen. Zodra je dat doet, dan word je aan alle kanten om de oren geslagen met zogenaamd wetenschappelijke bewijzen dat er met die vaccinatie niets mis is. Maar de laatste tijd lijkt daarin enige verandering te komen. U hebt het misschien ook in de krant gelezen dat de vaccinatiegraad, die thans op vijfennegentig procent ligt, in ons land wat terugloopt. Buiten onze kring lijkt er namelijk iets meer oog te komen voor de bijverschijnselen van de vaccinaties. Maar het frappante is dat in onze kringen de vaccinatiegraad juist omhoog gaat. Bij ons wordt het meer, maar bij de anderen minder. Onze kring lijkt bezig met een soort inhaalslag; in het bijzonder geldt dat onze jongeren.

Daarom een vraag: weten onze kinderen nog van de bezwaren tegen vaccinatie af? Hebben wij ze als ouders daarover ingelicht? Hebben wij dat standpunt op onze scholen proberen uit te leggen? Waar blijven we dan op dit punt met de overdracht van waarden en normen aan het volgende geslacht? Het is onze dure plicht te trachten het oude standpunt, dat zo geheel gegrond is in Gods Woord, over te dragen!

2) VACCINATIE: OOK EEN MOLOCH?

We gaan nu over tot onze tweede vraag, namelijk: Was vaccinatie toen, in de tijd van ds. Kersten, en is deze ook nü niet alleen een afgod, maar ook een moloch, ook een afgod die kinderlevens vraagt?

In de tijd van ds. Kersten?

Vaccinatie: een moloch? Dat is een verregaande uitdrukking, maar in de tijd van ds. Kersten was daarover geen misverstand mogelijk: vaccinatie was toen inderdaad een moloch, een afgod die kinderlevens vroeg. Men kende in zijn tijd dus vooral de pokkenvaccinatie. Volgens het antwoord van de minister op vragen van ds. Kersten was in de jaren 1923-1927 als gevolg van de pokkenvaccinatie in totaal bij 118 personen een aandoening van het centraal zenuwstelsel waargenomen.

Bij deze kinderen had zich een zeer gevaarlijke hersenontsteking ontwikkeld, die men aanduidt met de moeilijke term: encefalitis postvaccinalis.

Ds. Kersten noemde deze moeilijke term overigens ook in zijn al eerder genoemde Kamerrede van 23 december 1927. Uit die rede blijkt ook dat hij de statistieken inzake de bijwerkingen van de vaccinaties erop nageslagen had. Onze mensen hebben zich toen dus echt wel verdiept in de materie. Het is niet alleen maar een spreken vanuit het hart geweest, nee, zij hebben de stukken ook vooraf bestudeerd. Maar dit terzijde.

Van die 118 gevallen die we zojuist noemden, overleefden 37 personen de hersenontsteking niet. Ingeënt tegen pokken, ziek geworden, hersenontsteking gekregen, die vervolgens doorzette en zulk een ernstige vormen aannam dat het de dood tot gevolg had. In het begin wilde de medische wereld hier niet van weten, althans de medische wetenschap. Dorpsdokters hadden dikwijls al wel grote twijfels. In Zeeland was er zelfs een groep artsen die naar het Rijk toe bezwaren tegen de koepokentingen naar voren bracht. Men luisterde echter niet.

De koepokenting bleef verplicht. Tot op het moment dat de overheid er echt niet meer omheen kon, te accepteren dat vaccineren tegen pokken ook wel eens een ziekte, zelfs een ziekte met dodelijke afloop, tot gevolg kon hebben. 'Ach ja', zei de minister in het begin, 'in enkele gevallen wel, ja'. 'Wat!', zei ds. Kersten - ik zeg het even in mijn eigen woorden - , 'al sterft door die verplichte vaccinatie maar één kind, dan laadt u als overheid onschuldig bloed op u, dan is het nog zaak dat die vaccinedwang direct wordt opgeheven! Wie gelooft dat de mens voor de eeuwigheid geschapen is, zal immers aan het leven van elk kind een waarde hechten, die moeilijk in woorden is uit te drukken!' Zo spraken onze mensen toen.

Het ging echter niet om één kind, maar in vier jaar tijd om 37 kinderen die als gevolg van de koepokinenting het tijdelijke met het eeuwige hadden moeten verwisselen. Hier kon de overheid uiteindelijk niet meer omheen.

Het was rond het jaar 1927 dat de medische wereld en de overheid dat accepteerden. En wat zei ds. Kersten op 23 december 1927:

"Op het geroep der ellendigen [om verlossing van de vaccinedwang; NV] is niet gelet. Neen, Mijnheer de Voorzitter, het was wellicht juist een der redenen, om met de onderdrukking voort te gaan. Want steeds is het oude Gereformeerde volk het mikpunt geweest van de heeren der moderne verlichting en aan de scherpe tegenstelling is niets veranderd. Maar, Mijnheer de Voorzitter, er is meer geschied. God greep in. Hij wierp het Dagonsbeeld der vaccinatie omver! De wetenschap is bankroet! Ja, de wetenschap, die onverbiddelijk knielen eischte voor het opgerichte beeld. (...) Niet langer kan beweerd worden, dat vaccinatie een geheel onschuldige operatie is. (...) De dokters hebben op gezag der 'wetenschap dezer eeuw' de bevolking een verkeerde leer verkondigd. Daarentegen dat verachte volkje, dat, in eenvoudigheid aan Gods Woord gebonden, door zoovelen geschimpt als 300 jaren te laat geboren, door vele neo-Gereformeerden bespot als op den clool geraakte vromen, dat wordt thans in zijn Bijbelsche bezwaren gerechtvaardigd. (...) Zoo is hier dan nog eens bewaarheid die oucle versmade Bijbel, en bijzonder het Woord van Paulus: 'Ik zal de wijsheid der wijzen doen vergaan en het verstand der verstandigen zal ik te niet maken. Waar is

de wijze? Waar is de schriftgeleerde? Waar is de onderzoeker dezer eeuw? Heeft God de wijsheid dezer wereld niet dwaas gemaakt? ' (1 Corinthe 1:20). De gevallen van encephalitis post vaccinationem met doodelijken afloop spraken te sterk"! (Handelingen Tweede Kamer, 1927-1928, 23 december 1927, p. 1282).

Uit een en ander moge het u duidelijk zijn dat er in de tijd van ds. Kersten kinderoffers geofferd zijn ter wille van de vaccinatie. In zijn tijd was het dan ook beslist niet te vergaand om te spreken van de 'vaccinemoloch' ! Met dit te stellen, willen we echter niet verdoezelen noch er omheen draaien dat uiteindelijk verscheidene (ernstige) ziekten door het voorbehoedmiddel vaccinatie, menselijkerwijs gesproken, teruggedrongen zijn. Maar desondanks, gelet op dat evenzo zekere feit dat er in de tijd van ds. Kersten kinderen geofferd zijn in de gloeiend hete armen van het molochsbeeld der vaccinatie, leg ik u toch deze vraag voor (in de wetenschap dat er wel gezegd wordt: 'Het is onder Gods goedkeuring dat die vaccines uitgevonden zijn en toegepast worden'): Zou het onder de goedkeuring des Heeren zijn als zo'n voorbehoedmiddel kinderlevens vraagt? Het is onder Gods toelating geweest, dat zeker, maar onder Gods goedkeuring zeker niet!

En in onze tijd?

Maar vragen de vaccinaties in ónze tijd ook nog slachtoffers? We moeten daar natuurlijk voorzichtig in zijn, opdat we niet iets gaan beweren waar geen grond voor is. Maar in ons land zijn we wel eens te voorzichtig. Want zo gauw er iets ten nadele van vaccinatie wordt gezegd, wordt het tegengesproken. Toch is het een gegeven dat de bijwerkingen van de vaccinaties veel ernstiger en veel heviger kunnen zijn, dan wij vaak denken.

Er is in Nederland een vereniging - helaas geen Christelijke vereniging! - die heet: "Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken" (NVKP). Deze vereniging, die zo'n 1450 leden telt, vraagt bewust aandacht voor de keerzijde van het vaccineren. Zij geeft tal van feiten over bijwerkingen van vaccinaties. Weliswaar is niet alles wat deze mensen beweren, klakkeloos over te nemen, toch halen zij feiten boven water waar je niet omheen kunt. Volgens die vereniging zouden de circa twee miljoen vaccinaties per jaar wel 55.000 gevallen opleveren (waarvan er maar twee procent bij de landelijke klachtencommissie wordt gemeld) waarbij het toegediende vaccin in meer of mindere mate voor naof bijwerkingen zorgt. Zij baseren zich mede op een onderzoek dat er geweest is onder een aantal homeopathische artsen. Eén van die artsen, drs. T. Smits, heeft over de door hem en anderen geconstateerde naen bijwerkingen van vaccinaties een boekje geschreven, dat hij de titel meegaf: Inenten niet zonder risico!, en als ondertitel: Vaccinatie, de onverwachte oorzaak van chronische klachten als allergieën, oververmoeidheid, gewrichtspijn, astma, hoofdpijn en spierpijn. Als we dat boekje lezen (er zijn er nog meer; eigenlijk zou elke moeder die er over denkt om haar kinderen te laten inenten, zo'n boekje moeten lezen, al is het daarbij wel nodig om met enig onderscheid te lezen vanwege de aangehangen homeopathische verdun- en potentieertheorie!), dan weten we dat vaccineren echt offers vraagt. Geen offers met dodelijke afloop zozeer als het gaat om de gewone entingprogramma's in Nederland, tenminste zover wij dat weten. Maar toch kunnen vaccinaties veel schadelijker zijn dan in ons land bekend is en wordt doorgegeven en toegegeven.

Overigens is een dodelijke afloop als gevolg van vaccinatie ook weer niet helemaal uit te sluiten, want er liggen bijvoorbeeld verscheidene onderzoeken die in de richting wijzen van een verband tussen vaccinatie en wiegendood. Ook heeft "Kritisch Prikken" erop gewezen dat bij de bereiding van sommige vaccins een hulpstof uit apennieren wordt gebruikt. Apen hebben nogal eens aids. Volgens die vereniging hebben relatief vrij veel mensen na vaccineren aids gekregen. Anderen spreken dit tegen, zij wijzen erop dat er andere oorza-

ken in het spel zijn. Maar toch, het zijn dingen die gezegd mogen worden, al willen de officiële instanties dit eigenlijk niet horen. De genoemde vereniging is dan ook een doorn in het oog van onze regering en van de mensen die mede verantwoordelijk zijn voor het rijksentingprogramma.

Dat het Nederlandse reguliere entingprogramma niet alleen een afgod, maar in deze tijd ook een moloch is, ook een afgod is die kinderoffers vraagt, dat durf ik dus op grond van het bovenstaande niet stellig te beweren. Ik haast me echter om nog iets te zeggen over de poliovaccins.

Poliovaccins: niet zonder gevaar!

U weet, er zijn twee typen poliovaccins. Meestal wordt gebruikgemaakt van een vaccin dat via injectie wordt toegediend, waarin het poliovirus gedood is, maar dat niettemin wél immuniteit voor polio opwekt. Dit vaccin wordt het IPV genoemd. Deze letters staan voor 'Inactivated Polio Vaccin'. Het tweede poliovaccin is het OPV, het zogenaamde 'Oral Polio Vaccin', dat in Nederland op een suikerklontje wordt gedruppeld en dus via de mond (oraal) het lichaam binnenkomt. In dit vaccin is het poliovirus niet gedood, maar sterk verzwakt.

Nu is onze overheid meestal vreselijk geheimzinnig over de bijwerkingen van deze vaccins, maar in een brief van het ministerie van Volksgezondheid, waarin een rapport van de Gezondheidsraad over vaccinaties werd besproken, heb ik gelezen dat het ministerie toegeeft dat tijdens een polio-epidemie, een injectie in de spier van een persoon die al besmet is met het 'wilde' poliovirus, verlammingen kan opwekken. U weet dat er tijdens een polio-epidemie veel kinderen, maar ook ouderen ziek zijn. Op onze school in Barneveld was dat toen ook het geval. Bij een heel klein aantal van hen openbaren zich verlammingen. Nu zijn er gevallen bekend dat op het ene moment een kind ingeënt is - dat al ziek was, maar nog zonder verlammingen - en op het andere moment de verlammingen openbaar kwamen. Ik heb zelf toen ook zo'n geval gezien in het ziekenhuis te Amersfoort. Daar was iemand die 's middags ingeënt was en dezelfde avond lag hij al in het ziekenhuis met verlammingen. De Gezondheidsraad erkent nu wel dat dit inderdaad in enkele gevallen kan gebeuren. Maar nu moet u eens nagaan wat een verhaal er achter deze gevallen zit. Je bent een jonge jongen. Je hebt met je ouders gediscussieerd over het wel of niet inenten. Je ouders hebben bezwaren en je besluit om het toch te doen. Je wordt 's middags ingeënt en 's avonds openbaren zich die verlammingen. Wat gaat er dan niet in je om! O, wat een verwijt maak je jezelf dan! En als ouders dit doen bij hun kinderen en er gebeurt zoiets, wat zullen zij er dan een spijt van hebben!

Als nu het 'dode' virus van het IPV al verlammingen kan opwekken, wat zou dan het verzwakte, maar levende virus van het OPV niet kunnen veroorzaken? Wat bijna niemand weet - in de officiële informatie van het ministerie lees ik dat niet - , is dat het suikerklontje met dat verzwakte, levende virus in de Verenigde Staten afgeschaft is. Ik wijs u op een artikel uit het RD van 3 februari 1997:

"ATLANTA/BILTHOVEN - Het oraal poliovaccin OPV, het bekende 'suikerklontje', is in de Verenigde Staten verantwoordelijk geweest voor 133 poliogevallen (93, 9 procent van het totaal) in de periode van 1980 tot 1994. Dat blijkt uit onderzoek van het Amerikaanse Center for Diseases Control (CDC) in Atlanta. Op grond van deze cijfers hebben de gezondheidsautoriteiten in de VS besloten over te stappen op het zogenaamde Salk-vaccin (IPV), dat per injectie wordt toegediend".

Moet u nagaan: 133 poliogevallen veroorzaakt door het suikerklontje, en dat is: 93, 9 % van het totaal aantal poliogevallen in de Verenigde Staten! Ik zou u willen vragen om dit toch goed te onthouden en aan anderen door te geven. Nog een krantenbericht, nu uit het RD van 15 maart 2002:

"Een polio-epidemie die is veroorzaakt door een verwilderd virus uit een poliovaccin. Dit horrorscenario is realiteit geworden in Haïti en de Dominicaanse Republiek. Ten gevolge van de uitbraak raakten in totaal 21 mensen verlamd, van wie er twee overleden door verlamming van de ademhalingsspieren. De uitbraak is onder poliobestrijders als een bom ingeslagen ".

In deze beide landen hadden zich respectievelijk sinds 1989 en 1985 geen gevallen van polio meer voorgedaan. En dan zijn daar ineens 21 gevallen van verlamming als gevolg van de inname van het OPV. Zelfs twee van hen hebben het OPV ingenomen, zijn ziek geworden, hebben verlammingen gekregen en zijn gestorven. Ook in onze tijd is dus de vaccinatie een moloch, een afgod die slachtoffers vraagt, al is het op heel kleine schaal, maar het zijn wel twee doden!

Had ds. Dorsman toch niet gelijk?

Kunt u zich ds. Dorsman uit Staphorst nog herinneren tijdens de polio-epidemie daar? Wat zei hij? "De meeste polioslachtoffers zijn in Staphorst gevallen, enkele dagen nadat massaal het suikerklontje op de scholen was uitgedeeld en door de kinderen was ingenomen". Ik kan het niet bewijzen, maar als ten tijde van een polio-epidemie een injectie met het gedode virusvaccin al verlammingen kan opwekken en als in de Verenigde Staten, op Haïti en in de Dominicaanse Republiek het OPV bij een aantal mensen polio blijkt te kunnen veroorzaken, vindt u het dan een vreemde opmerking als ik zeg: 'Zou ds. Dorsman dan toch niet gelijk hebben gehad dat juist dat levende vaccin, toegediend door middel van het suikerklontje, verlammingen heeft opgewekt en mogelijk zelfs slachtoffers tot gevolg heeft gehad? ' Nogmaals, ik kan het niet bewijzen, maar wij zouden zeker in die richting kunnen denken. Dat mag niet in deze tijd, dat weet ik wel, maar ik kan en durf toch niet om deze gedachte heen.

Overheidsbeleid

Maar wat doet onze overheid nu met deze uit binnenen buitenland afkomstige gegevens inzake de poliovaccins? En wat doen ook onze vertegenwoordigers van de SGP met dit soort gegevens? Vorig jaar stond in het septembernummer van Vaste Prik, een magazine uitgegeven door het Nederlands Vaccin Instituut (NVI), een artikel over het wereldwijde poliovaccinatieprogramma, maar daarin lees ik niets, helemaal niets over de gevaren die verbonden zijn aan de poliovaccins. Ik lees in dat artikel helemaal niets over de feiten uit Amerika, noch over de feiten uit Haïti en de Dominicaanse Republiek, noch over die brief van het ministerie van Volksgezondheid waarin staat dat het IPV in bepaalde situaties verlamming kan veroorzaken. Nee, boven het artikel prijkt de kop: "Polio de wereld uit" en bij dat artikel is een foto geplaatst van een man in een rolstoel, gezeten vóór een kerk, met een bord in zijn hand. U kent dat bord misschien nog wel? Op dat bord staat: "Ik smeek u, doe dit uw kind niet aan!!".

Zo licht onze overheid haar inwoners voor. Het lijkt wel alsof de poliovaccinatie geheel onschuldig is, alsof alle negatieve geluiden over vaccinaties taboe zijn. Is dat geen afgoderij bedrijven? Het is goed als tegen zulk een eenzijdige voorlichting op gepaste wijze krachtig geageerd wordt! We mogen deze zaken niet aan de kant schuiven.

Ten besluite

Vaccinatie: een moloch der medici? Een afgod is het zeker, ook in onze tijd. Vroeger was het ook een moloch, een afgod die kinderlevens vroeg, nu is dat, voorzover we weten, niet meer zo het geval of slechts op zeer kleine schaal. Niettemin is elk slachtoffer een mens die voor de eeuwigheid geschapen is!

Ik heb in Gods Woord en in de kanttekeningen nog eens nagelezen wat een moloch is. De moloch was een beeld dat hol is, waarin vuur gestookt werd en dat stond in het dal Tofeth. Weet u wat Tofeth betekent? Dat betekent 'trommel'. Wat heeft een trommel nu met

deze afgod te maken? Wel mensen, de kinderen die daar in die hete, gloeiende armen werden gelegd, schreeuwden zo vanwege de vreselijke pijnen, dat het met trommels moest worden overstemd, zodat de moeders en de anderen het geschreeuw van hun kinderen niet zouden horen. Welnu, ik dacht toch even daaraan. De negatieve geluiden inzake de vaccinaties moeten overstemd worden met positieve geluiden. Dat er ook nu nog slachtoffers zijn, dat er ook nu nog veel bijwerkingen zijn, die behoorlijk negatief kunnen zijn, dat mag niet gezegd worden; dat mag niet gehoord worden; dat moet overstemd worden door de propaganda voor het rijksvaccinatieprogramma om een zo hoog mogelijke vaccinatiegraad te bereiken.

Ik lees ook dat Jeremfa door de Heere naar het dal Tofeth werd gestuurd met een pottenbakkerskruik en dat hij daar die kruik moest laten breken om het volk de oordelen des Heeren aan te kondigen; om aan te kondigen dat er dagen zouden komen dat dit dal niet meer zou genoemd worden het Tofeth, maar Moorddal (zie Jeremra 7:32 en 19:6). Toen moest ik toch ook denken aan die ruim 30.000 kinderen die per jaar in Nederland geaborteerd worden. Ruim 30.000 kinderen jaarlijks opgeofferd aan de moloch der emancipatie! En ook aan die miljoenen aidsgevallen, de slachtoffers van de moloch der vrije seksualiteit. Hoort u daarover ook zo spreken zoals men ten tijde van polio-epidemieën over ons sprak? Niets daarvan! Molochs onschendbaarheid!

Maar, laten we ons niet verheffen! Wie heeft de moloch in Israël ingevoerd? Koning Salomo! En dat voor zijn vreemde vrouwen! Koning Salomo, die van God zoveel wijsheid gekregen had! Ik kan dit niet klein krijgen! Als nu Salomo al zo'n moloch oprichtte, wie zijn wij dan? Daarom, laten we ons echt maar niet verheffen boven hen die hun kinderen wel laten vaccineren! Laten we beseffen dat het slechts des Heeren weerhoudende genade is dat wij dat wellicht nog niet doen, dat wij nog niet buigen voor deze moloch der medici. Maar laten we tegelijk zien hoeveel afgoden wij wél hebben en wat nodig is om ons van die afgoden te bekeren tot de dienst van de ware God! Tot Hem Die het al regeert, zoals Psalm 99 vers 1 (berijmd) ons zegt:

God, de HEERregeert! Beeft, gij volken; eert, Eert Zijn hoog bestel, Die bij Israël Tussen cherubs woont, En Zijn grootheid toont; Dat zich d' aard bewege; Hij is Isrels zege!

Naschrift: Meer informatie over de bezwaren tegen vaccinatie is voor ouders en jongeren te vinden in de Schildserielessen die uitgegeven worden door het Ds. G.H. Kerstenonderwijscentrum te Veenendaal, telefoon: 0318-517310.

Dit artikel werd u aangeboden door: In het spoor

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 februari 2004

In het spoor | 52 Pagina's

VACCINATIE: MOLOCH DER MEDICI?

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 februari 2004

In het spoor | 52 Pagina's