Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

VOOR U GELEZEN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VOOR U GELEZEN

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Gezag in het geding

Onze scholen krijgen het moeilijker. De minister van onderwijs heeft uit eigen beweging voorgesteld om geen ontheffing meer te geven voor het instellen van een medezeggenschapsraad. (...) Velen onder ons zullen zeggen: 'Krijgen scholen het daardoor moeilijker? (...) Medezeggenschap, is dat nu echt een probleem? En dan ook nog godsdienstige bezwaren? Welke zijn dat dan? '

Godsdienstige redenen

(...) Medezeggenschap staat (...) in nauw verband met het vijfde gebod van Gods Wet. Medezeggenschap betekent letterlijk: het 'mede voor het zeggen hebben'. Het woord 'gezag' is ook afgeleid van 'zeggen'. Zich laten gezeggen is een Bijbelse uitdrukking. Het heeft ook met gehoorzamen te maken. Als het over de school gaat, heeft het schoolbestuur 'het voor het zeggen'. Dat is (ook in de officiële stukken) het bevoegd gezag. Bijbels gezien is dat een vérstrekkend iets. We belijden met Romeinen 13 vers 1, dat alle gezag door God gegeven is: Alle ziel zij de machten over haar gesteld, onderworpen; want er is geen macht dan van God, en de machten die er zijn, die zijn van God geordineerd. Het schoolbestuur oefent dus een van God gegeven gezag uit over het personeel en de leerlingen. Door de wettelijk geregelde medezeggenschap verkrijgen leerkrachten en (bij het voortgezet onderwijs) ook leerlingen officieel het recht om invloed op de besluitvorming uit te oefenen. Medezeggenschap van leerkrachten en zelfs van leerlingen is daarom in strijd met de Bijbelse gezagsverhouding en dus in strijd met het vijfde gebod van Gods Wet. Natuurlijk, een verstandig bestuur heeft goed contact met 'de werkvloer' en zal zeker de adviezen van de mensen uit de praktijk, ook van ouders, zwaar laten wegen. Maar het is het bestuur dat regeert en daarover in de eerste plaats verantwoording schuldig is aan God. (...) Konden er raden opgericht worden met alleen adviesrechten, dan was dat Bijbels gezien minder problematisch. Door het vastgelegde instemmingsrecht kan het bestuur echter alleen tot besluitvorming overgaan als de MR (medezeggenschapsraad) met dat besluit instemt, het ermee eens is. Geen instemming? Dan móet het bestuursbesluit gewijzigd en aangepast worden. Een ondermijning van de Bijbelse gezagsrelaties. (...)

Gezag over ouders?

Binnen het onderwijs speelt altijd de vraag: 'Hebben ouders dan geen gezag over hun kinderen als die op school zitten? Zij zijn toch in de eerste plaats verantwoordelijk voor het onderwijs en de opvoeding van hun kinderen? Ouders in een medezeggenschapsraad moet daarom toch geen probleem zijn? ' De vraag is echter wat verwarrend. Er moet goed onderscheid gemaakt worden tussen verantwoordelijkheden. Het schoolbestuur is verantwoordelijk voor het gehele beleid van de school: het personeelsbeleid, het toelatingsbeleid van leerlingen, het onderwijskundig beleid, het financieel beleid enz. Als ook ouders (zonder dat ze bestuurslid zijn) daarin officiële bevoegdheden krijgen, treden zij duidelijk in de verantwoordelijkheid van het bevoegd gezag. Kijken we alleen naar de kinderen, dan is er een gezamenlijk gezag. De ouders zijn eerstverantwoordelijk. Zij hebben bij de doop beloofd hun kinderen ook te dóen onderwijzen in de 'voorzeide' leer. (...) Daarom blijven zij daarop toezien. En als er een onbijbelse leer gebracht wordt, of als het kind niet goed behandeld wordt, dan spreken zij de school daarop aan. Zij volgen daarbij de ordelijke weg. Maar altijd in het besef van de gescheiden verantwoordelijkheden en gezagssituaties thuis en op school. Samen als opvoeders, in goede harmonie voor het welzijn van het kind.

Hoe verder?

(...) De ordelijke weg richting overheid moet eerst bewandeld worden. Degenen die dat hebben te doen, wensen we wijsheid en vrijmoedigheid toe. De Heere kan zelfs harten van koningen neigen tot al wat Hij wil. Mocht Hij onder ons nog gebed voor onze scholen schenken, ook in deze zaak.

-Uit: Kerkblad GGinN(bv), 23 juni 2005-

Dit artikel werd u aangeboden door: In het spoor

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 juli 2005

In het spoor | 52 Pagina's

VOOR U GELEZEN

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 juli 2005

In het spoor | 52 Pagina's