EUROPESE VERKIEZINGEN

Inleiding

De Europese verkiezingen staan weer voor de deur. In Nederland worden deze op D.v. donderdag 4 juni 2009 gehouden. Ook de SGP doet door middel van een gezamenlijke kandidatenlijst met de CU hieraan weer mee. En dat ondanks de vele principiële bezwaren die in het verleden tegen het meedoen aan de Europese verkiezingen en tegen een lijstineenschuiving met de CU ingebracht zijn. Omdat de SGP weer meedoet, voelen we ons als bestuur van de Landelijke Stichting ter bevordering van de Staatkundig Gereformeerde beginselen gedrongen om die bezwaren opnieuw onder uw aandacht te brengen. Temeer daar deze bezwaren steeds meer weg lijken te ebben binnen de SGP. Binnen de CU leven deze bezwaren in het geheel niet. Het is een uiterst kwalijke zaak dat de CU zelfs voor het nieuwe Europese 'Verdrag van Lissabon' gestemd heeft, daar de grondslag van dit verdrag geheel onbijbels is en dit verdrag feitelijk zorgt voor een extra etage op de toch al veel te hoge Europese toren van Babel. Om dit en de bezwaren tegen de Europese verkiezingen goed te kunnen begrijpen is het wel nodig om globaal te weten uit welke organen de moderne Europese toren van Babel, de Europese Unie, bestaat en wat hun taken zijn. Daarom zullen we eerst daarop ingaan en daarna de bezwaren noemen.

De EU-organen

De Europese Unie telt momenteel vijf officiële organen, namelijk: de Europese Commissie, de Raad van de Europese Unie, het Europarlement, het Europese Hof van Justitie en de Europese Rekenkamer. Na inwerkingtreding van het 'Verdrag van Lissabon' zullen daar nog bijkomen: de Europese Raad, waarin de regeringsleiders van de lidstaten vergaderen, dan onder een vaste voorzitter, een soort president van Europa, en de Europese Centrale Bank, die tot taak heeft om toe te zien op de prijsstabiliteit in het eurogebied en verantwoordelijk is voor de uitvoering van het Europees monetair beleid.

De Europese Commissie, ook wel het dagelijks bestuur van de EU genoemd, heeft een bijna exclusief initiatiefrecht op het gebied van de Europese wet- en regelgeving. Zij dient haar wetsvoorstellen in bij het Europees Parlement en bij de Raad van de EU, ook wel de Raad van Ministers genoemd of kortweg de Raad. Niet te verwarren overigens met de Europese Raad noch met de Raad van Europa. Zij is tevens verantwoordelijk voor de uitvoering van de aangenomen wetten en zij ziet erop toe dat de lidstaten de Europese wetgeving daadwerkelijk toepassen. De commissie bestaat thans nog uit 27 eurocommissarissen, elke lidstaat levert één commissaris.

De Raad van Ministers ziet samen met het Europarlement toe op de begroting. Keurt ook samen met het Europarlement via de zogenaamde medebeslissingsprocedure de Europese wetten goed. Door de Raad worden bovendien de belangrijkste besluiten op onder meer het gebied van het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid en de coördinatie van het economisch beleid genomen. In de Raad is iedere lidstaat via een minister vertegenwoordigd. De Raad komt in 9 verschillende samenstellingen bijeen afhankelijk van het beleidsterrein waarover wordt vergaderd. Gaat het over landbouw, dan komen de ministers van landbouw bijeen, gaat het over justitie, dan reizen de ministers van Justitie naar 'Brussel' af, enz.

Het Europese Hof van Justitie beoordeelt of de handelingen van de andere Europese instellingen en van de regeringen van de EU-lidstaten in overeenstemming zijn met de afgesloten Europese verdragen. Ook kan het op verzoek van nationale rechtbanken uitspraak doen over de uitleg of geldigheid van Europese verordeningen.

De Europese rekenkamer onderzoekt de wettigheid en regelmatigheid van de ontvangsten en uitgaven en gaat na of er door de EU een goed financieel beheer wordt gevoerd. Indien in een jaar alles door de bank genomen in orde is, geeft zij een betrouwbaarheids verklaring af voor dat jaar.

En dan ten slotte nog het Europees Parlement (EP). Het EP is de direct gekozen volksvertegenwoordiging van de Europese Unie. Iedere vijf jaar worden hiervoor in juni verkiezingen gehouden. Momenteel telt het EP 785 leden afkomstig uit 27 lidstaten. De gekozen leden, van

wie er 27 uit Nederland afkomstig zijn, vormen in het EP politieke fracties, niet per land, maar naar politieke voorkeur! Een Europarlementariër is immers in de eerste plaats Europeaan, dat wil zeggen, hij behartigt in de eerste plaats de Europese belangen, niet die van zijn vaderland. Dit is al een belangrijk gegeven als het gaat over de vraag of deelname aan de Europese verkiezingen principieel wel verantwoord is.

Taken van het Europarlement

Zoals al gezegd, stelt het Parlement jaarlijks samen met de Raad de door de Europese Commissie voorgestelde begroting vast. Ook moeten de meeste Europese wetten door zowel het Europarlement als door de Raad goedgekeurd worden. Het gaat dan met name over wetten op het terrein van het vrije verkeer van personen, goederen, diensten en kapitaal, kortweg genoemd de interne markt, en op de daaraan verwante terreinen, alsmede over wetten op het terrein van milieu, voedselveiligheid, verkeersveiligheid, consumentenrechten enz. Tevens is voor het benoemen van een nieuwe ploeg aan eurocommissarissen de goedkeuring van het Parlement vereist. Verder spreekt het EP zich uit over het buitenlands beleid van de EU. Bij onderhandelingen over internationale verdragen of bij toetreding van nieuwe lidstaten is uitdrukkelijk de instemming van het Europarlement vereist. Wereldwijd komt het EP op voor mensenrechten en democratie. Het heeft steeds de zogenaamde 'tolerantie' hoog in het vaandel staan en voert daarom een felle strijd tegen elke al dan niet vermeende discriminatie op grond van geslacht, ras, ethische of sociale oorsprong, taal, godsdienst, politieke overtuiging, handicap, leeftijd of seksuele geaardheid. Zo verzet het Parlement zich bijvoorbeeld tegen racisme en vreemdelingenhaat en laat het geen gelegenheid voorbijgaan om eraan te herinneren dat de Europese normen met betrekking tot gelijke kansen voor mannen en vrouwen nageleefd dienen te worden.

Waarom tegen?

In 1979, precies dertig jaar geleden, werden de eerste directe verkiezingen voor het Europarlement gehouden. Reeds bij die eerste Europese verkiezingen en ook bij alle Europese verkiezingen die daarna gevolgd zijn, heeft de (toenmalige) Landelijke Stichting ernstig gewaarschuwd om hieraan toch niet deel te nemen. Waarom niet? Om de volgende redenen:

Omdat de grondslag van de Europese Unie en die van het Europees Parlement onbijbels is. Het EP is een orgaan dat geheel gebaseerd is op humanistische verdragen waarin volkssoevereiniteit het uitgangspunt is en waarin aan de Franse Revolutie met haar leus van 'vrijheid, gelijkheid en broederschap' hulde wordt gebracht. Naar God en Zijn Woord wordt in het geheel niet verwezen of gevraagd. In een orgaan met zo'n grondslag mogen we niet participeren. Nee, want dan zouden we met name volkssoevereiniteit als hét uitgangspunt erkennen.

Omdat meedoen met het Europese gebeuren inhoudt een meelopen op een weg waarin het aangezicht wordt afgewend van die God Die zoveel wonderen in ons vaderland heeft verricht, een meelopen op een weg waarin we vlees tot onze arm stellen en waarin de "erve der vaderen" prijsgegeven wordt aan Europese machten van on- en bijgeloof.

Omdat prins Willem van Oranje, de vader des vaderlands, een vast verbond mocht sluiten met de Potentaat der potentaten en alzo een middel in Gods hand mocht zijn tot verlossing van ons volk vanonder de Spaansroomse, antichristelijke macht en dwingelandij. Zullen wij ons dan nu afkeren van dat verbond door deel te nemen aan het Europese gebeuren, door Nederland op te offeren op het altaar van een verenigd Europa met rome, humanisme en socialisme aan de macht?

Omdat een nauw verbond met antichristelijke landen - verscheidene EU-lidstaten zijn in meerderheid rooms! - Bijbels gezien beslist niet geoorloofd is. In zo'n Europees verbond mogen wij niet participeren of anderen voor ons laten participeren.

Omdat in de grondslag van de EU en in de praktijk de in Adam gevallen en verdorven mens bewierookt wordt. Vertrouwend op de menselijke rede, overlegkunst en op de inmiddels gesloten Europese verdragen acht men zich - hoe hoogmoedig! - blijvend verzekerd van een Europese 'heilstaat', waarin vrede, welvaart, vrijheid, gelijkheid, rechtvaardigheid en solidariteit heersen.

Omdat de EU snoevend denkt in staat te zijn van 'Europa' een wereldmacht, een wereldspeler van formaat, te kunnen maken. In eigen kracht en met miskenning van God en van Zijn Woord tracht men zo in goddeloosheid een tweede toren van Babel op te richten. Zou het verantwoord zijn om daaraan mee te doen?

Omdat de huidige, al zeer verregaande Europese samenwerking voor een belangrijk deel supranationaal georganiseerd is, waarbij belangrijke delen van de door God aan Nederland geschonken soevereiniteit aan 'Europa' zijn overgedragen. Dit prijsgeven van de 'erve der vaderen' is in het licht van het wonderlijk ontstaan en voortbestaan van ons land beslist een snood ondankbare zaak. Immers heeft niet de Heere tijdens de Reformatie de banier van het zuivere Evangelie onder ons volk geplant en rondom de ware religie als een schutsmuur de staat der Nederlanden als zelfstandige natie doen ontstaan. God heeft ons dat samen met het Huis van Oranje geschonken en ons daarna als volk bovendien met vele bijzondere weldaden overladen! Zouden wij dit alles dan nu mogen verachten door mee te doen aan het Europese supranationale eenheidsgebeuren?

Omdat door het gehele Europese gebeuren de invloed en betekenis van het koningschap, opgedragen aan het Huis van Oranje, nog verder uitgehold wordt. Bij de inwerkingtreding van het nieuwe 'Verdrag van Lissabon' zal 'Europa' zelfs al een vaste voorzitter krijgen, een soort Europese president!

Omdat - stel dat stemmen bij de Europese verkiezingen wel geoorloofd zou zijn - er thans toch geen lijst is waarop we Bijbels verantwoord onze stem kunnen uitbrengen. Het huidige gezamenlijke verkiezingsprogram van de CU en SGP is namelijk alles behalve Staatkundig Gereformeerd, de CU/SGP-kandidatenlijst propageert met een viertal vrouwen erop de zozeer verwerpelijke emancipatie en het geven van een goed getuigenis van Gods heilzame geboden voor iedereen alsmede het terugroepen tot de Wet en tot de Getuigenis vindt in de praktijk vrijwel in het geheel niet plaats! En daar komt nog bij dat de CU inmiddels een sterk verwaterde partij is, een soort mini-CDA, waarvan ook roomsen lid kunnen worden. Een partij die verscheidene onbijbelse standpunten huldigt en uitdraagt. Kortom, het is beslist niet verantwoord om uw stem op die lijst uit te brengen.

Omdat de CU/SGP-eurofractie niet meer pleit voor afbraak van de Europese toren tot het niveau van samenwerking zonder supranationaal beleid en zonder supranationale organen zoals het EP, maar zich alleen maar keert tegen het nog meer overdragen van nationale bevoegdheden aan Europa, tenminste zolang er niet sprake is van grensoverschrijdende problemen. Door haar positiefkritisch meedenken bouwt zij feitelijk gewoon mee aan het moderne Europese Babel. Wilt u daarvoor uw stem geven?

Omdat het ook ronduit tegenstrijdig is om tegen een Europese eenwording te zijn en toch zitting te nemen in en te stemmen voor een Europees Parlement dat als doelstelling heeft een steeds hechter verbond en een steeds verdergaande Europese integratie tot stand te brengen en ook bij te dragen aan een Europese politieke bewustwording.

Omdat niet in 'Brussel', maar in Den Haag de plaats is om te pleiten voor het terugvorderen van de aan 'Europa' overgedragen delen van onze nationale soevereiniteit. Daar wordt hierover besloten!

Kortom, er zijn, zoals u ziet, vele Bijbelse, historische en praktische redenen die ons noodzaken om het deelnemen aan de Europese verkiezingen na te laten. Deze bezwaren worden stuk voor stuk in de hierna volgende artikelen nader toegelicht en uitgewerkt. Als bestuur van de Landelijke Stichting willen we daarom eenieder vragen om van die artikelen en ook van de meditatie in dit nummer goed nota te nemen. En in aansluiting op die artikelen willen we eenieder met klem oproepen om toch op Deo volente 4 juni 2009 niet mee te gaan bouwen aan het moderne Europese Babel, maar thuis te blijven, opdat van ons niet zou mogen gelden wat van oud-Israël gold (Ps. 78:21 ber.):

Zij dachten niet aan dien doorluchten tijd, Waarin Gods hand hen had van 't juk bevrijd.

Het bestuur

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen